เทือกเขาซันฉิงซาน :มรดกโลกใหม่ของจีน สวยชวนเที่ยวจริงๆ
โดย mr.max
เพื่อนชื่อ Mr.Max ส่งฟอร์เวิร์ดเมลมาให้ สวยงามจนอดใจไม่ไหว ไม่แปลกใจหรอกที่เทือกเขาซันฉิงซา แห่งจีนแผ่นดินใหญ่จะถูกค้นพบแล้วประกาศให้เป็นมรดกโลกแห่งใหม่ล่าสุด โอ้ วิมานปานนั้นเชียว ในขณะที่ประเทศไทยกำลังสุ่มเสี่ยงกับการถอดถอนคำว่า มรดกโลกออก หรือ"แขวน" ด้วยพฤติกรรมล่อแหลมของอำมาตย์ที่ทำพัง
เทือกเขาซานฉิงซา ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติ ซานฉิงซา (Mount Sanqingshan National Park) มีพื้นที่ 229 ตารางกิโลเมตร ยอดเขาสูงสุด 1,816.9 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง ยอดเขาที่มีชื่อเสียง 3 แห่งคือยอดอี้ว์จิง,อี้ว์สีว์และอี้หัว ได้รับการคัดเลือกให้เป็นเขตเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์หมีแพนด้า แห่งที่ 2 อันเนื่องมาจากเขตเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์หมีแพนด้า ฮั้วหลง มณฑลเสฉวน ได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวครั้งก่อน ในอุทยานแห่งชาติซานฉิงซานมีพื้นที่ป่าไม้หนาแน่นถึง 89.1% โดยเฉพาะมีไผ่ที่เป็นอาหารหมีแพนด้าเยอะมากๆ ความงดงามเมื่อยามดอก ตู้เจียนฮัว เบ่งบานตระการตานับพันๆไร่
ในอดีต ราชวงศ์จิ้นใช้พื้นที่เขาซานฉิงซานเป็นแหล่งผลิตยาสมุนไพรอันเป็นยาอายุวัฒนะ ถ้านับอายุเทือกเขาแห่งนี้มีประวัติยาวนานกว่า 1,600 ปี มีหมู่บ้านที่ลดหลั่นไปตามไหล่เขา มีสะพานหินกว่า 200 แห่ง ที่โดดเด่นมากก๋ “สวนหนานฉิงหยวน ซึ่งเป็นสถานศึกษาของลัทธิเต๋า แต่งแต้มด้วยหินรูปทรงแปลกตาตามธรรมชาติเช่นหินรูปงูแผ่แม่เบี้ย รูปแม่ชีนั่งสมาธิ ทางเดินเที่ยวชมเป็นหินแต่เป็นทางเล็กๆที่ต้องระมัดระวัง “ลื่น” ด้วยว่าฝนเขาสูงแห่งนี้เต็มไปด้วยเมฆหมอก ฟุ้งกระจายจนแทบมองกันไม่เห็น
เคยมีโรงแรมมากมายให้พักค้างอ้างแรมได้ แต่เมื่อประกาศเป็นมรดกโลกลำดับที่ 37 ของจีน(ประชุมครั้งที่ 32 ประเทศแคนาดา) กิจการโรงแรมถูกยกเลิกไปสิ้น เว้นแต่จะมาถ่ายทำภาพยนตร์ หรือแขกพิเศษของทางการเท่านั้น ประชาชนมีรายได้จากกิจกรรมการท่องเที่ยว ร้านอาหารเต็มร้อยเป็นร้านอาหารที่ขายเฉพาะ “ผัก” เนื้อสัตว์งดเว้นโดยสิ้นเชิง เหมือนว่าจะยังสืบทอดตามอย่างลัทธิเต๋า แค่ได้เดินชมหมู่บ้านที่สร้างด้วยศิลปะแบบจีนก็เหลือจะพรรณนาแล้ว ไม่ไปไม่ได้คือ สวนหนานฉิงหยวน อันเป็นสวนชมทิวทัศน์ด้านตะวันตกของหมู่บ้าน ซึ่งสวนนี้อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง
การเดินทางไป จากกรุงเทพ โดยสายการบินมุ่งตรงไปยังเมืองกวางเจา แล้วต่อด้วยสายการบินท้องถิ่น จนถึงเมือง”หนานซาง” อันเป็นเมืองหลวงของมณฑลเจียงซี ต่อด้วยรถยนต์ไปยังเทือกเขาซานฉิงซาน หนทางขึ้นไปยังหมู่บ้านและบนสวนหนานฉิงหยวน ไปได้สองทางคือ เดินด้วยตนเองหรือนั่งเกี้ยวขึ้นไป และอีกทางเลือกหนึ่งคือ นั่งกระเช้าไฟฟ้าขึ้นไป ซึ่งก็สะดวกสบายแต่อาจจะไม่ได้อรรถรสเท่าการเดินชมความสวยงามขึ้นไปทีละชั้นๆ อย่างไรก็ตาม นักท่องเที่ยวประเภทอ้วนเกินพิกัด พิการต้องนั่งรถเข็น หรือเข่าเสื่อมเดินหรือปีนป่ายไม่ไหว ไม่เสียสิทธิในการขึ้นไปเยี่ยมชม ยุติธรรม นั่นแหละหนา สิทธิการเข้าถึงจึงต้องเท่าเทียมกัน พ่างๆ !!