หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
สมุยวันนี้ที่เปลี่ยนไป
โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
ถ้าย้อนอดีตได้ ผมก็อยากย้อนไปถึงเมื่อปีพ.ศ.2511 ซึ่งเป็นปีที่ผมเคยไปฝึกงานที่อำเภอพระแสง จังหวัดสุราษฎร์ธานี อยู่กลางป่าเขา ห่างไกลความเจริญ แต่ก็มีความสุขตามอัตภาพ ครั้นมีเวลาว่างเว้น เพื่อนๆชวนกันไปเที่ยวเกาะสมุย โอย ไม่ไปได้หรือ นั่นคือความใฝ่ฝันของคนหนุ่ม หาดทรายชายทะเล เราเดินทางไปกัน 5 คน หนุ่มตะกรอทั้งสิ้น แต่ไม่สดสักคนหรอก
การเดินทางใช้เวลานานด้วยต้องต่อรถไฟ ต่อรถประจำทาง และต้องลงเรือข้ามฟากแบบว่า ไปเรื่อยๆมาเรียงๆ ฝ่าคลื่นลมทะเลก็เหลือกำลังแล้ว บางคนทนไม่ได้ก็อาเจียนจนหน้าเหลือง แต่สำหรับผมทนทายาท ไม่มึนไม่วิงเวียนและไม่คลื่นเหียนแต่อย่างใด
ด้วยว่าระหว่างที่นั่งเรือก็ลุกชะโงกกาบเรือขวาที ซ้ายที มีแต่ความอยากรู้อยากเห็น ถ้าดำน้ำลงไปดูใต้ท้องทะเลได้ก็อยากลงไปเชียว
ยักษ์..สนามบินสุวรรณภูมิ
เรือขึ้นเทียบท่าหน้าทอน นั่งรถโดยสารขนาดเล็กไปตามถนนคดเคี้ยวกระโดกกะเดก เหวี่ยงซ้ายป่ายขวา แต่ก็ดูเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนหนุ่มที่วันนั้นทำตัวเหมือนเป็นนักท่องเที่ยวมาจากต่างถิ่นแดนไกล ยามใดสายตาประสบกับสาวสมุยก็ให้รู้สึกประหม่ากับสายตาที่คมกริบ และไม่หลบตาเหมือนสาวในกรุง เธอสู้ตาต่อตาอย่างไร้เดียงสา
แหงนมองไปตามทางที่ผ่าน มีแต่ต้นมะพร้าวพราวพร่างไปทั้งเกาะ เว้นแต่บนยอดเขาสูงๆจึงมีต้นไม้ป่าหนาแน่น อากาศร้อนอบอ้าวชั่ววิบก็โปร่งโล่งไปทั้งเกาะ เดี๋ยวแดดหุบเดี๋ยวแดดก็บานจนแดงแจ๋ แต่จะอย่างไร ในความรู้สึกก็มีแต่ความตื่นเต้นกับทุกสิ่งที่ได้พบเห็น ได้ยินสำเนียงแหลงใต้ ฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่ก็ยังน่าฟัง
หาดชะเวงเงียบสงบ ทะเลส่งประกายระยิบยับ กระแทกกระทั้นเข้าชายหาดไม่เว้นวายเสียงคลื่นและเสียงลมที่พัดพริ้วโลมเร้าทางมะพร้าวให้ไหวเอน กรีดนวลๆ นานครั้งจะได้ยินมะพร้าวตกดังตุ้บ แต่ก็ไม่รู้สึกหวาดกลัว ก็มีนักท่องเที่ยวเดินกันขวักไขว่ ชายหญิงที่เห็นก็เป็นคนหนุ่มสาวจากแดนไกล ผิวกายที่แตกต่าง สีผมที่ต่างสี รูปร่างที่ห่างไกล มีเพียงหัวใจเดียวกัน ดีใจที่ได้มาเที่ยวเกาะสมุย
สวนมะพร้าวสวยๆยังพอมีเหลือให้เห็น
วันนี้ได้กลับไปอีกครั้งโดยเครื่องบินที่ถลาร่อนลงจอดสนามบินอย่างน่าตื่นตกใจ ลมที่แรงกระแทกจนเกินงาม เครื่องบินลงแบบมืออาชีพ และปลอดภัย สนามบินสร้างด้วยอาคารไม้ มุงหลังคาด้วย "ตับจาก" ให้ร่มเงาที่เย็นกว่าใช้กระเบื้องหรือสังกะสี โดยรวมรูปลักษณ์ของสนามบินสมุยงดงามดุจรีสอร์ทเสียมากกว่า นั่นคือการสื่อถึงเมืองท่องเที่ยวโดยปริยาย
รถยนต์ของคณะเดินทางไปตามถนนรอบเกาะสมุย ซึ่งสร้างมาตั้งแต่ปีพ.ศ.2516 แต่เดี๋ยวนี้เรียบด้วยยางแอสฟัลล์ ผ่านไปทางไหนไอ้ที่เคยเห็นว่าเป็นสวนมะพร้าว ก็กลายเป็นต้นปาล์มประดับบ้าง ต้นไม้พุ่มตกแต่งรีสอร์ทบ้าง แม้แต่ต้นไผ่ก็ถูกนำมาแต่งแต้มเป็นส่วนหนึ่งของรีสอร์ท มองไปทางไหนเห็นความศิวิไลซ์ไปทุกที่ พยามยามมองหาบังกาโลเล็กๆที่มุงด้วยตับจาก แต่ไม่เห็นสักบังกาโล มีแต่รีสอร์ทหรูๆ ราคาท่าทางบอกว่าแพงแน่
บังกาโลราคาแพงกว่าเก่าก่อนมากนักหนา
ได้เห็นกลุ่มมะพร้าวตระหง่าน ขอลงไปบันทึกภาพเก็บไว้อวด ยังมีมะพร้าวอยู่นะ ใช่ว่าจะมีแต่ตึกที่สร้างด้วยปูนซีเมนต์ ถึงอย่างไรผมก็ยอมรับว่า แม้นรีสอร์ท โรงแรมที่ผุดกันอย่างกับดอกเห็ด แต่ก็ปลูกต้นไม้อย่างกับเมืองสวรรค์ เหมือนตกอยู่ท่ามกลางป่าเขตร้อน หรือว่ายู่เมืองฮาวาย รูปโฉมที่เปลี่ยนไปเหล่านี้ บอกได้คำเดียวว่าฐานะทางเศรษฐกิจต้องเปลี่ยนแปลง แพงแน่ๆ
หน้ารีสอร์ทแห่งหนึ่ง มีสระว่ายน้ำอยู่ใต้ร่มเงาต้นมะพร้าว ศาลาหลังคาจาก 2-3 หลังสร้างไว้ให้ฝรั่งนอนนวดกลางที่โล่งๆ ชายทะเล ริมสระว่ายน้ำ บ้านพักตกแต่งสไตล์หรู มีห้องสปาอันเป็นการนวดผ่อนคลายที่ได้รับความนิยมเหลือคณา ลูกค้าฝรั่งต่างแดนมากกว่าคนไทย ด้วยว่าราคาค่อนข้างสูงเกินกำลังนักท่องเที่ยวไทยๆ
สมุยที่เปลี่ยนไป
รถตู้ของคณะพาหลงไปถึงบังกาโลแห่งหนึ่งที่ชายหาดแคบๆ ผมขอลงไปถ่ายรูปเก็บไว้ได้เพียงรูปเดียว แต่ก็สื่อความหมายได้ว่า แม้แต่บังกาโลก็เปลี่ยนโฉมไปไกลนักหนา ภาพที่เห็นเป็นบังกาโลอย่างถาวร ดูดี และราคาก้น่าจะแพงกว่ากำลังซื้อของคนไทย ส่วนใครจะเป็นเจ้าของนั้นเดาไม่ออก ด้วยว่าเห็นฝรั่งสูงวัยช่วยทำงานบางอย่างเห็นๆ
ประตูรีสอร์ทและสระว่ายน้ำริมชายหาด เก๋
ข้อมูลพื้นฐานเกาะสมุย เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสุราษฎร์ธานี มีพื้นที่ 252 ตารางกิโลเมตร แต่มีพื้นที่ราบถึงหนึ่งในสามของเกาะ มีถนนทวีราษฎร์ภักดียาวกว่า 50 กม.เวียนไปได้รอบเกาะ
สถานะภาพดั้งเดิมของเกาะสมุยคือ เป็นเกาะการเกษตรกรรมทำมะพร้าวส่งออก และสวนทุเรียน ลองกอง แม้กระทั่งสวนยางพารา
ศาลาเพื่อนอนนวดในที่โล่งแจ้ง
แบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 39 หมู่บ้าน ได้แก่ตำบล อ่างทอง สิปะน้อย ตลิ่งงาม หน้าเมือง มะเร็ต บ่อผุด และแม่น้ำ มีหาดทรายขาวเม็ดละเอียดหลายหาดที่ได้รับความนิยมมาท่องเที่ยวและพักแรม เช่นหาดเฉวง หาดละไม หาดตลิ่งงาม หาดหน้าทอน หาดนาเทียน ฯลฯ
สถานะภาพในปัจจุบันนี้ เกาะสมุยเป็นเมืองเพื่อการพักผ่อนหย้อนใจ หรือเพื่อการท่องเที่ยวไปโดยปริยาย ทำเงินให้ปีหนึ่งๆไม่รู้ว่ากี่พันล้านๆบาท
หาดทรายงามท่ามกลางนักท่องเที่ยว
กีฬาที่สร้างชื่อให้กับชาวสมุยคือ กีฬาชนควาย ซึ่งแปลกแตกต่างจากกีฬาของจังหวัดอื่นๆ ถือเป็นวัฒนธรรมหนึ่งของชาวเกาะ ก็ว่าได้ ได้เคยรู้และเคยเห็นแต่กีฬาชนวัว หรือวัวลาน แต่ชาวเกาะสมุยกลับนิยมชนควาย(Buffalo Figthting) ลองหลับตานึกภาพดูนะครับ ควายตัวใหญ่สีดำ เขาโง้งจนน่ากลัว เวลาเขาขวิดกันจะดูอันตรายสักเพียงใด
ภาพที่เคยหนาตา และ น่าชม
ตราบถึงวันนี้ เกาะสมุยได้เปลี่ยนไปไกลกว่าที่คิด ตั้งแต่บนยอดเขาไล่ลงมาจนถึงชายหาดทราย ล้วนมีสิ่งก่อสร้างเพื่อบำรุงบำเรอให้กับนักท่องเที่ยว ที่แทบจะกล่าวได้ว่า วันนี้ที่เกาะสมุยมิใช่แหล่งท่องเที่ยวของชาวไทยอีกแล้ว มันคือสวรรค์ของชาวต่างชาติ ต่างภาษา และต่างวัฒนธรรม รุมล้อมกันเข้ามาอยู่เพื่อการพักผ่อน จนถึงเพื่อการประกอบธุรกิจ
และอยู่เป็นพลเมืองผสมของชาวไทยไปแล้ว โดยการร่วมหุ้นส่วนชีวิตและธุรกิจผสม
เครื่องเล่นหลากหลาย
นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ..รู้สึกผ่อนคลาย
ผู้โดยสารนั่งรอ..สบายๆ