หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
เชฟ พ่อครัวหัวป่าก์
โดยมณี บันลือ เรื่อง-ภาพ
เชฟ หรือ Chef มีรากศัพท์มาจากคำว่า chef de cuisine อันเป็นภาษาฝรั่งเศส บางทีก็เรียกว่าเป็น Head of kitchen ตรงกับภาษาไทยว่า พ่อครัว แต่ด้วยสำนวนแบบเก่ามักเรียกพ่อครัวหรือแม่ครัวว่า แม่ครัวหัวป่าก์ หรือ พ่อครัวหัวป่าก์
นายพ่อครัวคนนี้ ยืนทอดไข่ดาวหรือไข่คนแจกลูกค้าอยู่มุมหนึ่งของห้องอาหารริมแม่น้ำปาย อาจเป็นเพียงผู้ช่วยพ่อครัว หรือ ผู้ที่ทำหน้าที่รองจากหัวหน้าพ่อครัวใหญ่ ส่วนตัวผมเองมองว่า การเป็นมือรองก็อาจจะเป็นมือหนึ่งในอนาคต ความที่เคยทำงานโรงแรมย่านสีลมมาก่อนสมัยเมื่อปีพ.ศ.2512 ก็เลยรู้สึกดีที่ได้เห็นคนทำงานลักษณะใกล้เคียงกันมา
พ่อครัวฝรั่งนั้นเขาจะต้องแต่งตัวเรียบร้อย มีหมวกสวมกันเศษผมตกใส่ในอาหารหรือในจานเสิร์ฟ ส่วนครัวไทยๆเรานั้นไม่ค่อยพิถีพิถันเรื่องเครื่องแบบ อย่างเก่งก็สวมหมวกกีฬาใบหนึ่ง
ข้อดีของการทำงานโรงแรมหรือเป็นพ่อครัวหรือผู้ช่วย คือ เมื่อทำงานที่ไหนมาก่อน ครั้นจะลาออกจะมีการออกหนังสือรับรองให้ เพื่อใช้ประกอบการสมัครงานในโรงแรมอื่นๆต่อไป ใบรับรองจากโรงแรมจึงเหมือนใบเลื่อนวิทยฐานะ ประสบการณ์
ผมยังจำได้ว่าไปทำงานที่โรงแรมย่านสีลม (นารายณ์) ซึ่งตอนนั้นผมยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกษตรสาสตร์ บางเขน ปี3 ได้พบเพื่อนคนหนึ่งเคยเรียชั้นมัธยมจากผักไห่สุมธาประมุขมาด้วยกัน เขาจบม.3 หรือมัธยม 3 แล้วก็มาสมัครงานเป็นเด็กเดินถาดขนมปัง เร่ขายไปตามห้องอาหารของโรงแรม
แต่เมื่อพบเขาในงานสังสรรค์รุ่นอีกหลายสิบปีต่อมา เขาเลื่อนสถานะเป็น Chef ใหญ่ ค่าตัวแพงระดับเงินเดือนมากกว่าข้าราชการชั้นเอกในสมัยนั้น ถึง 3-4 เท่าตัว
ดังนั้น อาชีพเป็นนพนักงานของโรงแรม รีสอร์ท ไม่ว่าที่ไหน ระดับไหน หากได้ทำติดต่อกันตลอดหลายๆปี เขาถือว่ามีประสบการณ์ สามารถขยับสถานะตนเองขึ้นได้เรื่อยๆ
แต่ทิ้งภาษาอังกฤษหรือฝรั่งเศสไม่ได้ ต้องหมั่นเพียรเรียนจำให้คล่องๆ ได้เฮ