หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
วันเดียวเที่ยวที่ไหนดีตอน55.
ปิดเทอมไปเล่นน้ำตกไทรโยคน้อยดีกว่า
โดยป่าน ศรนารายณ์ เรื่อง-ภาพ
ปิดเทอมคราวนี้ ปีพ.ศ.2554 เดือนตุลาคม โฮ้ ฝนตกหนัก พายุเข้าเพียบ น้ำท่วมเนิงนองไปทั่วประเทศไทย ตกเสียจนไม่รู้ว่าจะเหลือที่ให้เด็กๆปิดเทอมได้ไปพักผ่อนหย่อนใจ ได้ไปเที่ยว กันบ้างได้ไหม ทะเลหรือก็กลัวพายุจะเข้าอันตราย ไปเหนือ ไปอีสาน ไปใต้ ลhวนไปเสี่ยงกับน้ำท่วมและพายุฝน แต่มีอยู่จังหวัดหนึ่งใกล้ๆแค่นี้เอง กาญจนบุรี ไม่มีพายุฝนและข่าวน้ำท่วมเลย ไชโย มีที่ไปแล้ว
ป่าไม้นานาพันธุ์หน้าน้ำตกไทรโยคน้อย
ป่านตรวจสอบสภาพภูมิอากาศ และจังหวัดน้ำท่วมแล้ว เหลือเพียงจังหวัดกาญจนบุรี เท่านั้นที่ปลอดภัยไร้กังวล ตรวจสอบซ้ำอีกที จะไปที่ไหนในจังหวีดนี้ดีหรือ เงื่อนไข ไปวันเดียวแล้วกลับ เพราะว่ายังค่อนข้างสุ่มเสี่ยงกับน้ำอาจจะท่วมกระทันหัน จะได้กลับมาทันท่วงที แต่เพื่อลูกๆสุดเลิฟ ต้องพาไปพักผ่อนกันหน่อย ในเมื่อปิดเทอมทั้งที แล้วผลการสอบก็โอเค ได้เกรด 4 มากกว่าเกรด 3 กว่าค่อน ต้องตกรางวัลให้กันเสียหน่อย
ทางเดินร่มรื่นหน้าน้ำตก
ได้เป้าหมายแล้วก็แจ้งให้ทราบ
"แม่จะพาไปเล่นน้ำตกไทรโยคน้อย จังหวัดกาญจนบุรี ขากลับของฝากเพียบ สนใจไหม"
เท่านั้นเอง ก็ได้เห็นความดีใจจนวุ่นวายไปหมด ทุกคนตื่นเต้นกว่าที่จะมานั่งรอว่าเมื่อไรน้ำจะมาท่วมถึง ไปเที่ยวก่อนดีกว่า ยังไงเสียกลับมาก็น่าจะทัน ประการสำคัญทำผลงานการเรียนให้แม่ดีใจแล้ว ก็สมควรได้รับการตอบแทน กางเกงว่ายน้ำ เสื้อผ้าประเภทมีไว้เที่ยวน้ำตก ห่วงยางเล็กห่วงยางใหญ่ แม้กระทั่งห่วงยางในรถยนต์ก็ยังอยากจะเอาไป "เผื่อไว้ค่ะ"
เช้าตรู่ พ่อกับแม่เตรียมพร้อมแล้ว ทุกคนขึ้นรถยนต์ได้ก็บึ่งไปตามถนนสายกรุงเทพ-พุทธมณฑล ผ่านอำเภอนครชัยศรีเมืองส้มโอขาว เห็นแผงขายส้มโอไปตลอดทาง แล้วก็เข้าเขตจังหวัดนครปฐม เห็นองค์พระปฐมเจดีย์ลิบๆ ทุกคนยกมือไหว้ "ต่างขอพรในใจ" แล้วก็เลยไปเลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนสายนครปฐม-บ้านโป่ง-กาญจนบุรี สาย 323 ถึงจังหวัดกาญจนบุรี แวะกินอาหารเช้าริมถนนซึ่งมีอยู่มากมายหลายสิบร้าน พ่อเลือกร้านข้าวแกง แต่ก็สั่งนอกเหนือได้หลายอย่าง
หลังอาหารเช้า รถยนต์ของเราก็มุ่งสู่ถนนสาย กาญจนบุรี-อำเภอทองผาภูมิ ซึ่งผ่าน "น้ำตกไทรโยคน้อย" กม.ที่ 46 กม. เลยไปกม.94 ก็ถึงอุทยานแห่งชาติน้ำตกไทรโยค ซึ่งมีน้ำตกไทรโยคใหญ่อยู่ภายใน แต่วันนี้ ไม่ใช่เป้าหมาย
ดังนั้นเมื่อถึงน้ำตกไทรโยคน้อยจึงชลอรถยนต์เตรียมเลือกหาที่จอด ด้านหน้าฝั่งตรงข้ามเป็นลานจอดรถยนต์หน้าร้านขายของฝาก เหนือน้ำตกขึ้นไปเล็กน้อยเป็นลานจอดรถหน้าศูนย์โอท็อป เลือกจอดรถได้แล้วก็พากันไปยังน้ำตกไทรโยคน้อยได้เลย
น้ำตกไทรโยคน้อยเดิมเรียกน้ำตกเขาพัง เห็นท่าจะเกิดจากภูเขาพังลงมาจนเหนือแต่ม่านหินปูน น้ำตกที่เกิดจากน้ำผุดบนเขาลูกนี้ก็เลยไหลบ่าลงมา กลายเป็นน้ำตก ไทรโยคน้อย ผาลาดและผาตั้งเป็นหินปูนทั้งหมด บริเวณที่เดินเหนือขอบอ่างหน้าน้ำตกและแต่ละชั้นก็เป็นหินปูน จึงไม่มีตะไคร่น้ำจับเลย จะเดินบนหินเหล่านี้ก็ไม่ลื่นไถล ปลอดภัยไปอีกอย่างหนึ่ง
แอ่งน้ำหน้าน้ำตกไทรโยคน้อย
หน้าน้ำตกมีแอ่งน้ำขนาดไม่ใหญ่นัก แต่ก็ลึกพอสมควร สังเกตุจากเด็กผู้ชายปีนป่ายขึ้นไปบนผาแล้วก็กระโดดลงมา ปลอดภัย ไม่มีหินแข็งกลางแอ่งน้ำ ไม่มีตอไม้หรือกิ่งไม้ขวางอยู่ เด็กบางคนก็มีห่วงยาง บางคนก็ไม่มี ขึ้นอยู่กับว่า ใครว่ายน้ำเป็นแล้วหรือไม่ ส่วนพ่อแม่เด็กๆส่วนใหญ่ปูเสื่อนั่งกันอยู่ใต้ร่มไม้ใบบัง บ้างก็นอนอ่านหนังสือพิมพ์ หนังสือพระ ตามชอบ บ้างก็นั่งก้งเบียร์สบายใจเฉิบ
หน้าน้ำตกไทรโยคน้อยแห่งนี้ มีป่าไม้ขึ้นบดบังแสงแดดได้ตลอดวัน ยิ่งตอนบ่ายแดดสาดส่องมาเต็มที่ แต่โชคดีที่มีต้นไม้ป่าต้นใหญ่ๆ สูงตระหง่านบดบังแสงแดดไว้ให้ กลายเป็นที่นั่งที่นอนให้กับกลุ่มนักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบต้นไม้ใบหญ้าไปเสียอีก บรรยากาศป่าๆ แต่อยู่ริมถนนอย่างนี้หายากมากทีเดียว ข้อเสียมีเพียงฤดูแล้ง น้ำแทบหยดหยาดมากกว่าไหลหลั่ง ข้อดีคือหน้าฝนและหลังฝนต้นหนาว ที่นี่เป็นน้ำตกที่มีน้ำมาก สวยพอสมควร
ได้เวลาอาหารกลางวัน มีเสียงเรียกหากัน พ่อแม่บางคนต้องเดินไปตามที่หน้าน้ำตก
"น้ำตกหมู ลาบหมู ส้มตำปู ข้าวเหนียว 5 ห่อ และผักสดอย่าลืม" เสียงสั่งให้แม่ค้าจดลงไปบนกระดาษใบเล็กๆ แล้วก็นั่งรอ ครู่หนึ่งก็มาถึง ตามสั่ง ทุกคนลงมือกินกันตามชอบ แต่แล้วก็เกิดนึกขึ้นได้ถามเสียงดังว่า น้ำดื่ม ใครอยากกินน้ำขวดบ้าง ได้เฮเลย กินอาหารอีสานบางทีก็เลี่ยน ดื่มเครื่องดื่มประเภทน้ำดำเสียหน่อย ได้ลบความเลี่ยนได้ด้วย
หลังอาหารกลางวันกลางดงไม้ไพรพฤกษ์ นอนบนเสื่อหลับสบาย แล้วก็ปล่อยให้เยาวชนลงเล่นน้ำกันต่อ ส่วนป่านซนค่ะ จึงเดินตามทางที่มีอยู่ ไปเจอเอาป้ายเขียนว่า "ห้ามขีดเขียน ฝ่าฝืนปรับ 500" ติดไว้กับกอไผ่ข้างน้ำตก แต่ก็ดูเอาเถอะว่า เขียนกันจนเละขนาดนั้น จะหาที่เขียนเพิ่มตรงไหนได้อีกหรือ ดูแล้วก็อดขำในใจ
เดินต่อขึ้นไปอีกพบป้ายสื่อความหมายเขียนเล่าเรื่องทางรถไฟสายมรณะ มีหัวรถจักรไอน้ำเก่าแก่ตั้งอวดไว้ด้วย
หัวรถจักรรถไฟ
กลับลงมาอีกที ยังเห็นทะโทนน้อยเล่นน้ำกันด้วยความสนึกสนานมากๆ ต้องขอบอกเลยว่ามากๆ เด็กกับน้ำตกแทบจะเป็นของคู่กัน ครั้นดูนาฬิกาก็เห็นว่า ได้เวลาต้องเดินทางกลับไปรับน้ำท่วม เอ๊ย ไม่ใช่ ไปรอว่า น้ำจะไหลหลั่งมาจนท่วมบ้านหรือไม่ อันเป็นภาระกิจสำคัญที่ทุกบ้านต้องระวังเอาเอง ไม่มีใครช่วยได้ เพราะว่าปีนี้ มีปริมาณน้ำฝนจากพายุหลายสิบลูกกระหน่ำประเทศไทย
ประกอบกับการบริหารจัดการน้ำที่ไม่เป็นระบบ น้ำจึงท่วมซ้ำซากมานับร้อยๆปี แต่ก็มีเพียงการแก้ไขปัญหาด้วยถุงยังชีพ กับ งบประมาณหลังน้ำท่วม แม้นายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของประเทศไทย น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จะเก่งและมีบุญวาสนาเพียงใดก็ตาม ก็แก้ไขได้ตามระบบ
งานนี้ไม่มีกฤษฏาภินิหารใดๆมาช่วยได้ทั้งนั้น มันเป็นเรื่องของธรรมชาติลงโทษแท้ๆ แต่ลงโทษใครก็ไม่รู้ รับไปทุกคนแล้วกันเน้อ
น้ำตกไทรโยคน้อย