หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
แคชเมียร์ตอน1.เก็บภาพวิถีชีวิตสองข้างทาง
โดยอึ้งเข่งสุง-เรื่อง/ภาพ-เข็มชาติ เปาอินทร์
ปลายฝนต้นหนาวในเมืองไทย อากาศเริ่มเย็นตัวลง แต่อย่างไรก็ตาม บรรยากาศยังไม่ประทับใจหากต้องเดินทางไปเที่ยวท่องล่องไพรกว้าง ผมตัดสินใจไปกับทัวร์ที่เสนอรายการ "อาบไอหนาวเชิงเขาหิมาลัย" สวรรค์บนเรือที่ House Boatในทะเลสาบดาลแห่งนครศรีนาคา และท่องทัชมาฮาล "อนุสรณ์สถานรักนิรันดรหลังความตาย" ไปแล้วยังได้รู้ได้เห็นถึงวิถีชีวิตชาวแคชเมียร์ที่แตกต่างจากชาวอินเดียทั่วๆไป ภาพที่เห็นต่างเหล่านั้นล้วนคัดสรรมาด้วยฝีมือตากล้องน้องใหม่ที่ไม่ธรรมดา
บ้านเรือนบนเขาสูงแปลกตา
เมื่อการตัดสินใจว่าครอบครัวของเราจะไปเที่ยวท่องล่องไปไกลถึงแคชเมียร์ การเตรียมตัวให้พร้อมตามที่บริษัทนำเที่ยวแนะนำจึงขมวดปมมากขึ้น และเมื่อพรักพร้อมแล้ว การเดินทางจึงเริ่มขึ้นตามกระบวนการ ในการไปท่องเที่ยวกับบริษัทนำเที่ยวนั้นมีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่ข้อดีมีมากกว่าข้อเสีย การเดินทางจึงค่อนข้างราบรื่น รวดเร็ว และได้รับความสะดวก รอดพ้นพิธีทางราชการไปจนหมดสิ้น แต่อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องปฏิบัติตามระเบียบสากลของสายการบินและการเดินทางช่วงต่อภายในประเทศด้วย
เหมือนเมืองๆหนึ่ง
เมื่อล้อแตะรันเวย์เมืองศรีนาคา นครหลวงของแคว้นจัมมู-แคชเมียร์ ดินแดนด้านเหนือสุดของประเทศอินเดีย แคว้นที่อยู่สูงเทียมสวรรค์ชั้นฟ้า อากาศที่รอต้อนรับเราหนาวเย็นจนต้องกระชับเสื้อแจ๊กเก็ตให้แน่นขึ้น หลังพิธีกรรมตามธรรมเนียม คณะของเราก็เดินทางต่อด้วยรถยนต์ท้องถิ่น ขนาด 4 ที่นั่ง เพื่อเดินทางต่อไปยังทะเลสาบดาล สองฟากฝั่งถนนรนแคมที่รถยนต์แล่นผ่าน ให้ความตื่นตาตื่นใจในความแตกต่างของภูมิประเทศ บ้านเรือนของชาวแคชเมียร์ และหลากหลายลีลาชีวิตที่ได้ผ่านพบประสบเห็น
บ้านสไตล์แคชเมียร์
บ้านเรือนหรือครับ สร้างอยู่ทั่วไปในภูมิประเทศที่เป็นเนินเขาสูง รูปแบบบ้านและสีสันที่ทาทาบล้วนชวนมอง ต้นไม้ที่แปลกตาไปจากป่าดงดิบบ้านเรา บางช่วงหนาแน่น บางช่วงเป็นป่าโปร่งมีทุ่งหญ้าเสียมากกว่า ผู้คนถ้าเป็นชายจะหน้าเข้มขนคิ้วดกดำ จมูกโด่ง ตาคมและขนตางอนเช้ง แต่ผิวกลับขาวเนียน เสื้อผ้าที่นุ่งห่มเป็นอย่างชาวอินเดีย สีสันถ้าไม่ขาวซีดๆก็เหลืองด้วยความเก่า แต่ก็มีมากมายที่แต่งตัวสวยงามตามอารยธรรมที่เปลี่ยนแปลง
หนุ่มสาวชาวแคชเมียร์
ส่วนหญิงสาวก็เฉกเช่นกัน ใบหน้างดงาม นัยตากลมคมโตและขนตางอนระหง รูปร่างเรียวบาง สวมใส่ชุดสาหรีสีสันหลากหลาย แม้นไม่ได้แต่งแต้มสีสันบนใบหน้าก็ช่างงดงามเสียนี่กระไร เห็นแล้วก็ต้องยอมรับคำที่กล่าวกันว่า สาวพม่านัยตาแขก แต่ที่นี่เป็นแขกขาวสาวแคชเมียร์เสียด้วย บนความวุ่นวายในท้องถนน มีผู้คนปะปนกันไปทั่วทุกหัวระแหง มีคนดูดี แล้วก็มีคนที่ดูแล้วโทรมๆ มีทั้งคนสวยและคนไม่สวย ส่วนผิวพรรณแล้วไซร้ สาวแคชเมียร์ได้ใจกว่าสาวอินเดียทั่วไป ด้วยว่าเชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ และภูมิอากาศที่แตกต่าง
เนื้อแพะแขวนกันเหมือนร้านขายหมูบ้านเรา
รถยนต์แล่นผ่านตลาด มีร้านรวงที่สร้างอย่างถาวร คล้ายตึกพาณิชย์ทั่วไป แต่ค่อนข้างคับแคบ และก็ไม่อลังการอย่างนิวยอร์คซิตี้ แห่งอเมริกา แต่สำหรับชาวแคชเมียร์ เพียงเท่านี้ก็หรูเริดอลังการแล้ว ร้านค้าวานิชมีทั้งร้านของชำ ร้านขายผัก ร้านขายผลไม้ ร้านหมอยา ร้านขายเนื้อแพะเนื้อแกะ และร้านตัดเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม บางร้านขายน้ำชาซึ่งดื่มกันทั่วไป ไออุ่นจากถ้วยชาช่วยเพิ่มความรู้สึกให้กับอุ้งมือที่เย็นเยียบ ว่ากันว่า ความแตกต่างทำให้เกิดจินตนาการ
ร้านผักผลไม้ในตลาดข้างทาง
วิถีชีวิตของชาวแคชเมียร์ดำเนินไปท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น แต่สำหรับเขาและเธอมันคือสิ่งปกติที่ไม่รู้สึกรู้สา ด้วยว่าถือเป็นธรรมดาของดินฟ้าอากาศที่เป็นอยู่ เกิดความชาชิน พวกเราชาวไทยในเขตร้อนชื้น เมื่อได้ไปสัมผัสกลับรู้สึกว่าหนาวเย็นเห็นดีงามไปตามประสาของใหม่และไม่คุ้นเคย ตื่นเต้นกันจนแทบนั่งไม่ติด สอดส่ายสายตาไปทางซ้ายที ขวาที หลายครั้งเหลียวไม่ทันจนต้องหันหลังกลับเพื่อส่งสายตาไปจับภาพที่เห็นแว๊บๆ พฤติกรรมเยี่ยงนี้มีเกิดกับทุกคนเว้นแต่เป็นนักท่องเที่ยวประเภทขึ้นรถปุ๊บก็หลับปั๊บ แฮ่
ฝูงแพะมีให้เห็นทั่วไป
บนถนนที่รถยนต์วิ่งกันอยู่นั้น มีวัวเทียมเกวียนบรรทุกสินค้าอยู่ด้วย รถม้าก็มี บางทีก็เจอแพะแกะวัวเดินอาดๆอย่างกับเจ้าถนน ทุกคนให้ความเคารพในสิทธิ์ส่วนบุคคล ไม่มีการด่าทอว่าเดินขวางทางรถยนต์ ไม่มีการบีบแตรไล่ คงชะลอเพื่อให้เขาเดินกันไปตามอัธยาศัย ภาพชีวิตบนท้องถนนจึงงดงามด้วยความสับสนวุ่นวาย จะไปหาดูที่ถนนในนิวยอร์คได้ไหม หรือจะไปเห็นที่ลอนดอนได้ไหม แต่ที่นี่มีให้เห็นความงดงามตามธรรมชาติ เป็นอีกมิติหนึ่งที่ยังเหลืออยู่ให้ได้ดูได้เห็นกัน
วัวเทียมรถ 4 ล้อบรรทุกสินค้า
ข้างลำห้วยสายหนึ่ง ชายหนุ่มใหญ่นั่งกินอาหารกลางวันอย่างเอร็ดอะร่อย เขาสวมเสื้อผ้าทันสมัย หน้าตาท่าทางเหมือนคนทำงานออฟฟิศ เป็นอีกลีลาที่หาดูได้ไม่ง่าย ฟากฝั่งตรงกันข้ามกลับเป็นร้านรวงที่มีแต่ผู้คนเข้าไปจับจอง บนพื้นที่แห่งเขาสูงมีความแตกต่างแต่ก็ละม้ายคล้ายๆกันอยู่ รถยนต์แล่นไปถึงไหน ภาพที่เห็นกับตาก็คล้ายๆกันบ้าง แตกต่างกันบ้าง จุดหนึ่งพ่อกำลังอาบน้ำให้ลูกชายสองคน ใกล้ๆกันเด็กชายนอนแก้ผ้าเล่นน้ำกันด้วยความไร้เดียงสา
เปิบกับบรรยากาศริมห้วย
บนถนน รถกระบะเล็กๆแต่อัดแน่นด้วยผู้โดยสาร หนูน้อยหลับคอพับกับไหล่ หวาดเสียวว่าอาจตกจากรถได้ง่ายๆ แต่ด้วยวิถีชีวิตที่ชาชิน เขาทรงตัวกันอยู่ได้อย่างอัศจรรย์ เสื้อผ้าสาหรีที่สวมใส่สารพัดสี สวยสดตามวัฒนธรรมการแต่งตัวของเขา ใบหน้าแต้มแต่งด้วยสีสันตามวัฒนธรรมประเพณี อันเป็นเครื่องหมายของหญิงสาว
การนั่งรถแบบห้อยขาออกเช่นนี้ มีเหลือในเมืองไทยในถิ่นที่ห่างไกลความเจริญ บนดอยสูง หรือ ถิ่นทุรกันดาร เป็นภาพที่หาดูได้ยากทีเดียว
วิถีชีวิตที่เป็นจริง
ริมถนนมีสตรีกลุ่มหนึ่งเดินมาด้วยชุดสาหรีสวยสดงดงาม แต่ละอนงค์ดูสะโอดสะอง และทุกคนเทินหัวไว้ด้วยถุงบรรจุวัสดุอะไรสักอย่าง น่าจะเป็นพืชผักที่นำมาขายยังตลาด สีสันชุดที่สวมใส่แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าหล่อนเหล่านั้นเป็นชาวไร่ปลายนา หล่อนน่าจะเดินแฟชั่นอยู่บนแคทวอล์คมากกว่า เหลือบไปดูที่เท้าของเธอ บางคนสวมรองเท้าเรียบร้อย แต่บางคนสวมรองเท้าแตะฟองน้ำธรรมดา เหลือบขึ้นไปพินิจพิศดูใบหน้าและผิวพรรณ โอ้ นางฟ้าจำแลงแท้ๆ
นางฟ้าจำแลงแปลงร่างมาเทินของ
รถยนต์ประจำทางยี่ห้อ ทาทา คันใหญ่ สีสันสวยงามตามแบบอย่างรสนิยมชาวแคชเมียร์ แต่บนหลังคารถมีนักเดินทางนั่งกันอยู่หลายคน ภาพเช่นนี้ ในอดีตที่บ้านเราประเทศไทยก็เคยมีให้เห็นทุกหย่อมหญ้า แต่ว่าวันเวลาเปลี่ยนไปจนหาไม่เห็น การคมนาคมที่ยากลำบาก รถยนต์มีไม่ทั่วถึง ปริมาณความต้องการมากกว่าการตอบสนอง จึงจำเป็นต้องปล่อยให้ขึ้นไปเสี่ยงกันอยู่บนหลังคารถเมล์ นั่งนึกในใจ อย่างนี้ ก็เคยทำมาแล้วเหมือนกัน แต่ถ้าไปอวดเก่งทำตอนนี้ ก็คงจะได้ยินเสียงก่นว่า แก่แล้วยังไม่เจียมนะซี
โปรดสังเกตุบนหลังคารถเมล์
ข้างทางที่รถแล่นผ่าน มีหญิงและเด็กๆ นั่งพิงป้ายอยู่ เสื้อผ้าที่สวมใส่สีสันสดใส ใบหน้าที่สะอาดและผิวพรรณที่ขาวผ่อง ชี้ชวนให้อยากมอง อยากพินิจใกล้ๆ แต่ด้วยว่ารถยนต์วิ่งผ่านไปแว๊บ ก็หมดโอกาสที่จะได้บรรจงถ่ายรูป ได้ภาพมาเท่าที่เห็นได้นี้ก็ด้วยฝีมือตากล้องสมองไว สามารถกดชัตเตอร์กล้องได้ภาพเด็ดๆมาให้ได้ชมกัน เป็นภาพชีวิตที่คิดไม่ถึงว่าจะได้เห็น และไม่อยากเชื่อเลยว่า คนแคชเมียร์นั้นสวยงามมากๆ ถ้าจับคนแคชเมียร์มาแต่งตัวเต็มยศแล้วเทียบกับคนอินเดียทางตอนใต้ รับรองได้ กินกันขาดจริงๆ
ความสวยงามริมทาง น่ารักซะไม่มี
บนถนนสายสวยนี้ มีรถสามล้อแบบถีบหลงเหลืออยู่ แต่เป็นสามล้อถีบรับส่งนักเรียนน้อยๆได้หลายคน รอยยิ้มบริสุทธิ์เมื่อหันมาเห็นตากล้องจ้องถ่ายรูปนั้นใสซื่อบริสุทธิ์ดุจเกร็ดหิมะ เป็นช่วงเวลาที่แสงแดดอ่อนๆกำลังโลมไล้ให้ความอบอุ่น และสามารถถ่ายภาพได้สวยกว่าปกติ นี่ขนาดว่ารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้า ตากล้องต้องจ้องถ่ายด้วยความฉับไว จึงได้ภาพดังที่เห็น ฝีมือ ฝีมือ
รถสามล้อรับส่งนักเรียน
วิถีชีวิตที่หลากหลาย ให้อารมณ์ความรู้สึกที่คละเคล้ากันไประหว่างความรู้สึกดีกับความรู้สึกที่แตกต่าง นานาจิตตังส์ครับ
หนุ่มนุ่งยีนสาวสวมสาหรีมีทั่วไป
ม้าต่างกำลังบรรทุกสินค้า
อูฐต่างก็กำลังบรรทุกสินค้า
พ่ออาบน้ำให้ลูกๆและเด็กน้อยกำลังเล่น
ชีวิตที่เป็นความจริง
พาหนะสำคัญและร้านชำยามค่ำ