หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา
โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
ผมเข้าไปเรียนที่คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในช่วงห้วงปีพ.ศ.2510-2514 ก็ดีไปหลายอย่าง อย่างหนึ่งคือทุกปิดภาคเรียนจะได้ไปฝึกงานในป่าดงพงพี ไกลบ้าง ใกล้บ้าง อย่างเช่นเมื่อปีพ.ศ.2510 ผมต้องเดินทางด้วยรถไฟไปยังอำเภอนาสาร จังหวัดสุราษฎร์ธานี พอผ่านเข้าเขตอำเภอหัวหินแค่นั้น หนุ่มล้วนชายจริงๆไม่มีแม้แต่ตุ๊ดกับแต๋วก็ร้องเพลงหัวหินสิ้นมนต์รักขึ้นพร้อมๆกันอย่างไม่ได้เตรียมการใดๆ เมื่อฝึกงานจบแล้วก็ต้องนั่งรถไฟผ่านหัวหินอีก แล้วเสียงเพลงก็ดังขึ้นด้วยเสียงอ้อยสร้อย แต่กินใจเหลือแสน
"หัวหินเป็นถิ่นสัญญา จากไปกลับมาผิดหวัง ฮึม..ความหลังยังเวียนวน คลื่นสวาทมันแรง มันแกล้งมาดล ร้อนรนใจสั่น ........ในจำนวนเพื่อนร้อยกว่าชีวิต อำนวย กาวีวงศ์ หนุ่มหล่อหุ่นสะโอดสะองจากเชียงใหม่ ครวญเพลงได้ไพเราะที่สุด แล้วทุกคนเสียงเป็ดเสียงไก่ก็ได้ผสมโรงไปด้วย นั่นคืออดีตเมื่อได้แผ้วผ่านตอนเมื่อหนุ่มกระทงอารมณ์ฝันบรรเจิดจ้า แต่ครั้นเมื่อได้เรียนจบระดับปริญญาตรีแล้ว ต้องร่อนเร่ไปทำงานผ่านทุกผืนป่าและทิวเทือกแห่งขุนเขา ชีวิตหมุนเวียนเปลี่ยนไปสักเพียงใด ก็ไม่เคยลืม "หัวหิน"
หัวหิน มีประวัติ(พ.ศ.2377)ความเป็นมาที่น่าทึ่ง ด้วยว่าชาวเพชรบุรีหนีร้อนแล้งหวังไปพึ่งเย็น จึงได้อพยพกันลงมาจนถึงบ้านสมอเรียงและหนองสะแก ไล่ไปจนถึงเขาตะเกียบ แผ่นดินชุ่มเย็น ดินอุดมสมบูรณ์ ทำการเกษตรกรรมงามดี จึงลงหลักปักฐานกันที่บ้านสมอเรียง ช่วงที่มีชายหาดประดับด้วยหินเรียงรายทำให้เกิดภาพที่สวยงาม ถ้าเพียงเกษตรกรเหล่านี้ ก็คงไม่ทำให้บ้านสมอเรียงโด่งดังขึ้นมาได้ ต้องเติมเชื้อด้วยซุปเปอร์เบ็นซิน นั่นคือเมื่อพระองค์เจ้าชายกฤษดาภินิหาร ได้ทรงสร้างพระตำหนักขึ้นที่ชายหาดที่มีหินเรียงราย
ต่อมาการรถไฟแห่งประเทศไทยก็ได้วางรางลงใต้แล้วผ่านบ้านสมอเรียง ความเจริญจึงกล้ำกรายเข้ามาอย่างรวดเร็ว เชื้อพระวงศ์อีกหลายพระองค์ทรงเสด็จมาสร้างพระตำหนักกันที่หาดทรายชายทะเลแห่งนี้ กลายเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจของบรรดาเชื้อพระวงศ์ แต่ไม่มีประวัติแน่ชัดว่า พระองค์เจ้าชายกฤษดาภินิหารได้เปลี่ยนชื่อจากหาดทรายบ้านสมอเรียงเป็น หาดหัวหิน ตั้งแต่เมื่อปีพ.ศ.ใด และก็น่าจะด้วยว่าบรรดาเชื้อพระวงศ์เหล่านี้ล้วนมีการศึกษามาจากต่างประเทศ จึงได้มีการนำม้ามาขี่เล่นตามชายหาดเป็นแม่นมั่น จึงมีม้าให้เช่าตราบทุกวันนี้
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 ได้ทรงเสด็จมาสร้างพระราชวังไกลกังวลขึ้นที่เหนือชายหาดหัวหิน ปัจจุบันนี้เป็นเขตพระราชฐานที่สำคัญยิ่งแห่งหนึ่ง ต่อมาพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน ได้สร้างตลาดฉัตรไชยขึ้น นับถึงวันนี้ก็ยังเป็นตลาดสำคัญของอำเภอหัวหิน หลังจากความเจริญก้าวล่วงมาจนถึงวันนี้ หัวหินกลายเป็นเมืองท่องเที่ยวระดับไฮคลาสแห่งหนึ่งของโลก นักท่องเที่ยวแห่แหนกันเข้ามาพักอาศัยและท่องเที่ยวมากมาย
โรงแรมรถไฟได้กลายเป็นโรงแรมโซฟิเทล ตำหนักของสมเด็จเจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถ กรมหลวงพิษณุโลกประชานาถ ได้ทรงสร้างตำหนักขาวและตำหนักเทาขึ้นที่บริเวณโรงแรมเมเลีย ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นโรงแรมฮิลตัน หัวหิน กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวมีระดับ เพลงหัวหินสิ้นมนต์รักกลายเป็นเพลงประจำทุกครอบครัวเมื่อเดินทางผ่านหรือมาพักค้างอ้างแรมที่หัวหิน ชั่วชีวิตหนึ่งจึงเดินทางมาเยี่ยมยามหัวหินหลายสิบครั้ง ด้วยมนต์เสน่ห์ที่ยังไม่คลายเลย
วันนี้ ชายหาดหัวหินยังเป็นชายหาดที่ได้รับความนิยมลงไปเดินเล่น ไปชมวิถีชีวิตของชาวบ้านที่หากินกับการกระเทาะหอยนางรมบนโขดหิน ยังมีม้าสวยงามให้เช่านั่งเล่นเพลินๆ และก็ได้เห็นชาวประมงลงข่ายน้ำตื้นบริเวณชายทะเล แม่ค้าที่ขายของกินของฝากก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาได้อย่างน่าอัศจรรย์ และถนนที่เดินลงไปชายหาดหัวหินก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย ร้านขายของฝากที่ระลึกจากเปลือกหอยยืนยงตลอดมา และน่าแปลกที่ยังมีนักท่องเที่ยวนิยมซื้อหาโมบายเปลือกหอยไปตกแต่งบ้านกันอยู่
ความน่ารักของสัตว์น้อย กระรอก วิ่งตามกิ่งไม้ที่ห่มคลุมให้ทางเดินร่มรื่น เขาเดินถอยหน้าถอยหลังจดๆจ้องๆแล้วก็พุ่งปริ๊ดไปกินกล้วยน้ำว้าที่แม่ค้าเอามาฝากไว้ให้บนคาคบ เป็นความงดงามตามธรรมชาติที่ชวนให้นักท่องเที่ยวได้หยุดแล้วเฝ้ามอง พร้อมกันก็ถ่ายรูปเก็บไว้ในไฟล์กล้อง คงไม่มีใครคาดเดาได้ว่า หัวหินจะยังมีมนต์ขลังไปได้อีกนานสักปานใด นักท่องเที่ยวไทยเพียงเข้ามาเยือนแล้วก็เดินกลับไปขึ้นรถยนต์ ไปที่อื่นๆเหมือนที่หาดหัวหินมิใช่ถิ่นของเขา
หัวหินเป็นถิ่นสัญญา จากไปกลับมาผิดหวัง ผิดหวังที่วันนี้หัวหินเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมของชาวต่างชาติ ระดับไฮเอ็น โรงแรมแต่ละแห่งหรูเริดอลังการ แพงหูฉี่ อาหารทะเลมีมากแต่ก็ราคาสูงจนแตะไม่ลง ร้านรวงที่เปิดขายทั้งกลางวันและกลางคืนสนองต่อนักท่องเที่ยวต่างชาติทั้งสิ้น นักท่องเที่ยวไทยพื้นๆไม่สามารถเข้าไปรอนแรมได้อีกต่อไป และก็มิใช่ว่าจะเพียงหาดหัวหิน ความเจริญรุกลามไปจนถึงหาดที่ทอดยาวไปจนถึงเขาตะเกียบ คนไทยส่วนใหญ่จึงไปพักที่ชะอำ หรือปราณบุรี หรือพักแรมบนเชิงเขาใกล้ๆหัวหิน แล้วก็โฉบลงไปเหมือนเหยี่ยว ทันใดก็จรรีหนีไปที่อื่นอีก
แม้แต่สื่อสารมวลชนทั่วไปก็ยังละเว้นที่จะเขียนถึงหัวหิน ด้วยว่ากลุ่มเป้าหมายมิใช่นักท่องเที่ยวชาวไทยอีกแล้ว แต่ที่ www.thongthailand.com ยังเขียนถึงก็เหมือนว่ารำพึงถึงความหลังมากกว่า เติมช่องว่างให้หัวใจของชายชราที่ยังมีไฟ ยังระลึกถึงอดีตที่เคยผ่านพบ แต่ภาพที่ถ่ายได้ก็เป็นแสงตอนกลางวัน เจิดจ้าแต่ไม่งดงามอย่างที่หวัง ครั้นจะอยู่รอตะวันคล้อยลอยต่ำลงไปอีกหรือ กลุ่มเพื่อนๆร่วมเดินทางก็หน่ายแหนง "ไปที่อื่นเถอะ" นั่นคือความรู้สึกที่แตกต่างและแปลกแยกไปจากเดิม
ต้องยอมรับความจริงว่า หัวหินวันนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเฉพาะกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเสียส่วนใหญ่ และเป็นนักท่องเที่ยวที่มีระดับพร้อมจ่ายมากกว่ากลุ่มนักท่องเที่ยวทั่วไป เป็นความน่าภาคภูมิใจของชาวไทยที่มีแหล่งท่องเที่ยวสวยงาม เด่นดัง และขึ้นถึงระดับโลก แม้แต่อดีตที่เคยเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจของเชื้อพระวงศ์ วันนี้น่าจะเหลือเพียงความหลังที่ใกล้เคียงความจริง หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา ของใครอีกหลายคน เอ้า ใครที่เคยไปสัญญารักกันที่ชายหาดยามเมื่อนั่งแช่เท้าในน้ำทะเลแล้วกระซิบ สัญญา สัญญา สัญญา