หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ดอนหวาย ชุมนุมอาหารหวานคาวทุกยุคสมัย
โดย ป่าน ศรนารายณ์ เรื่อง-ภาพ
ตั้งแต่ตลาดน้ำวัดไร่ขิงดัง ตลาดน้ำดอนหวายก็ดังตามมาอีก ตลาดสองแห่งนี้เข้าออกทางเดียวกัน ใช้แม่น้ำนครชัยศรีเหมือนกัน กิจกรรมในตลาดก็คล้ายๆกัน แต่วันนี้ ตลาดน้ำดอนหวายซึ่งได้เปรียบที่โครงสร้างเดิมเป็นตลาดริมน้ำเก่าแก่ มีท่าเรือขึ้นลงเพื่อการสัญจรไปมา ร้านรวงรูปแบบดั้งเดิม ชื่อร้านที่เป็นชื่อภาษาจีนยังติดอยู่ตามหน้าร้าน ร้านจันอับก็ยังผลิตจำหน่ายหลากหลายชนิด ร้านก๋วยเตี๋ยวท่าเรือเก่าแก่ยังอยู่ ศาลเจ้าจีนมีให้สักการะบูชา เพียงแต่ทุกวันนี้ เป็นตลาดน้ำที่คราคร่ำไปด้วยอาหารหวานคาวและผู้คนมากหน้าหลากตา แน่นจนไหล
กระเพาะหมูตุ๋น โคตรอยากกิน
ป่านเคยพาครอบครัวไปเที่ยวมาหลายครั้งแต่ก็ยังอยากไปอีก โดยเฉพาะเมื่อมีวันหยุดเสาร์อาทิตย์หรือวันนักขัตฤกษ์ เพราะว่าวันปกติร้ายรวงก็ปิดกันไปหมด ป่านไปจอดรถยนต์ที่โรงรถผู้ใหญ่บุญนะท้ายตลาด ต้นทางเข้าไปศาลเจ้าจีน อันตลาดผู้ใหญ่บุญนะนี่บ้านๆ เป็นโรงเรือนเก่าๆ โล่งๆ ผู้ใหญ่บุญนะยังขายเป็ดเชอรี่พะโล้ ก๋วยเตี๋ยวเป็ด เกาเหลาเป็ด นอกจากนั้นก็มีแม่กิมเองต้มจืดแบบตำรับจีนขายหม้อใหญ่ๆเช่น ต้มกระเพาะหมู ต้มจืดเยื่อไผ่ใส่ซีโครงหมู ที่เตะตามากก็ร้านใหม่ขาย "กุ้งเหยียด"บ้านสาขลา (สมุทรปราการ)
กุ้งเหยียดของน้องปีบ้านสาขลา
กุ้งเหยียดบ้านสาขลา ขายโดยนส.ณัชชา สุดวิเศษ(ปี) หน้าตายิ้มแย้มอย่างคนอารมณ์ดี ชี้ชวนให้ทดลองชิมกุ้งเหยียดของเธอ พร้อมกับยื่นกล่องใส่ชิ้นส่วนกุ้งเหยียด ผมหยิบมากินตัวหนึ่ง กินได้ทั้งตัว กรุบกรอบอร่อยด้วยรสหวานนิดๆ ไม่เค็ม ถามว่านี่กุ้งหวานหรือไม่ เธอตอบว่าไม่ใช่กุ้งหวาน แต่เป็นกุ้งเหยียดด้วยการอบน้ำตาลทราย ก็เลยได้รูปสวยอย่างที่เห็น เป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ที่เพิ่งนำมาขายตลาดดอนหวาย ต้นตออยู่ที่บ้านสาขลา สมุทรปราการโน่นเชียว ถ้าไปเที่ยวดอนหวายจอดรถด้านผู้ใหญ่บุญนะก็เจอได้ง่ายๆ
หมูกรอบและเป็ดย่างอาเฮียกับอาเจ๊น่าซื้อกลับมากินบ้าน
ใกล้ๆกัน มีสินค้าอาหารหวานคาวเพียบ เรียงรายสองฝั่งทางเดินแคบไปตลอดทาง ป่านเห็นหมูกรอบวางอยู่ แต่ละชิ้นใหญ่สักกิโลกรัมได้มั้ง ดูแล้วก็เห็นว่าหนังกรอบ มันน้อย เนื้อเยอะ แม่ค้าเป็นสาวจีนรุ่นเก่าแต่ยังไม่แก่เกินแกงหรอกจ้า กลางคนขนาดพี่สาวคนโตของป่านนี่แหละค่ะ ไปแล้วอย่าลืมอุดหนุนเธอด้วยละกัน ดูท่าทางจะเป็นแม่ของลูกหลายคน(คนจีนผลิตลูกเก่ง) เธอต้องหารายได้เพิ่มเพื่อลูกๆ น้ำจิ้มใส่ถุงไว้เรียบร้อยพร้อมให้ลูกค้าใกล้กันเป็นเป็ดย่างเจ้าเล็กแต่ชิมแล้วอร่อยเหาะ
แม่ทำลูกขาย น่ารักสุดๆ
แกงคั่วหน่อไม้ดองและแกงบอน
ก็อย่างที่ผมเกริ่น ว่ามีทั้งอาหารหวานคาวสมัยเก่าและสมัยใหม่ เป็นฟรุ๊ตสลัดบรรจุถุงพร้อมกินและฝาก แม่ลูกช่วยกันขาย น่ารักเชียว ถัดไปอีกร้านหนึ่งคนแก่ๆหน้าตาโบราณๆ นั่งหลังหม้อแกงบอนและแกงคั่วหน่อไม้เปรี้ยว แกงบอนนี่แทบจะสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่ที่ตลาดนี้ยังมีเหลือไว้ขาย รสชาติก็น่าจะตรงตามรสชาติเดิมๆ ไม่น่าจะเปลี่ยนแปลงไปนัก บอนนี่เขาว่าถ้าทำไม่เป็นกินแล้วจะคันคอ ผู้ที่ปรุงบอนนี่จึงต้องระวัง และประการสำคัญคนปากบอนๆอย่าได้ทำกินเชียว คันขะเยอเป็นแน่ๆ 555
ร้านชื่อปิ่นโต เจ้าเก่าแก่
ร้านนี้ก็เก่าจริง คุณป้านั่งบนเก้าอี้ในร้าน แต่งตัวเรียบร้อยเหมือนสุภาพสตรีในยุคสมัยนั้น เธอมีสินค้าหลักเป็นของโบราณๆหลากหลายชนิด ปิ่นโตโบราณ ตะเกียงโบราณ รูปลักษณ์เก๋ เหมือนเป็นสินค้าของที่ระลึก หรือซื้อเพื่อเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ แต่ไม่ใช่ของเก่า เพียงแต่รูปลักษณ์เก่าๆร้านนี้ดูแล้วเก่าแบบคลาสสิคเชียว
อินทผาลัม กก.ละ 800 บาท
พุทราจีนสด
ป่านเดินแทรกไปจนถึงร้านผลไม้ กระท้อนลูกใหญ่บะเห้ง แต่ที่สนใจมากก็อินทผาลัมเสียบไม้ไว้ ถามแม่ค้าได้ความว่าราคากิโลกรัมละ 800 บาท ป่านคงกลับไปกินลำใย ลิ้นจี่และฝรั่งอย่างเก่า พุทราจีนลูกเล็กๆสีสันน่ากิน ปกติเคยกินในขนมเผือกหวานๆจากโต๊ะจีนก็พุทราจีนแห้งมาปรุงใหม่ อย่างไรก็ตาม ผลไม้ในตลาดดอนหวายมีหลากหลายให้เลือกกินได้ แพงนักก็ให้คนรวยๆเหลือเขากินกันไปเถอะจ้ะ
ตัวโตน่ากินจริงๆ ร้านเบญจวรรณ เห็นรอยยิ้มแม่ค้าไหม ใจดีแน่
มาตลาดน้ำดอนหวายทั้งทีต้องหาของกินที่เก็บไว้กินได้นานๆอย่างเช่นปลาทูสดตัวโตๆ ทอดเก็บไว้ได้ หรืออย่างปลาทูเค็มพร้อมกิน หรือปลาทะเลอย่างปลาอินทรี หรือปลากุเลา ล้วนน่ากิน
แม่ค้าตลาดนี้ดูไปแล้วหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส แสดงว่าการค้าขายดีมีสตางค์ ทำอะไรก็ได้สักอย่างที่ไม่เหมือนใครก็สามารถขายได้ ดูแต่แม่ค้าที่ทำห่อหมกปลาเผา รูปแบบเหมือนกับกล้วยปิ้ง ใกล้ๆกันมีห่อหมกปลาแบบดั้งเดิมขายอยู่ด้วย แต่เผาก็แปลกใช่ไหม
กั้งไข่แช่น้ำปลา
ป่านเดินแทรกไปยิ่งไกลเท่าไรก็ยิ่งได้เห็นสินค้าแปลกตา จนไปเลี้ยวโค้งมุมหนึ่งได้เห็น "กั้งไข่แช่น้ำปลา"ใส่กล่องขายกล่องละ 100 บาท ชวนกิน และราคาก็ชวนซื้อ
ขนมจันอับสารพัดชนิด
ส่วนขนมหวานแบบเก่าๆเช่นตำรับจีนก็พวกขนมจันอับทั้งหลาย ใช้ได้ทั้งวันไหว้พระจันทร์ หรือไหว้ทั่วไป ขนมโก๋อ่อน ขนมเคลือบงาดำงาขาว ขนมเปี๊ยะกล่องเล็กกนะจิดจนกล่องใหญ่
ขนมหวานไทยๆพื้นบ้านแต่จัดเก๋
ส่วนขนมหวานอย่างไทยๆก็ยังเป็น ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง แต่แต่งแต้มเสียดูแปลกตาน่าซื้อกินเล่นๆ แม่ค้าหน้าแฉล้มแจ่มตายิ้มเก่งอีกด้วย หรือว่าจะซื้อเพราะว่าแม่ค้าหรือเหราะขนมอร่อยก็เลือกได้ตามชอบ แหะๆ
กาแฟโบราณ ถุงใหญ่
เดินมาไกลชักหิวน้ำแวะเข้าไปที่ร้านกาแฟโบราณ โอเลี้ยงสักแก้วก็ชื่นใจ เป็นกาแฟชงแบบเก่า ใช้ถุงกาแฟใบใหญ่ กาต้มน้ำอย่างเก่า รสชาติโอเลี้ยงออกหวานๆขมๆ
ลูกชิ้นหมูแท้ๆ ไม่ผสมแป้งเลย
ผักปลาสารพัดให้เลือกซื้อ ขาดไม่ได้ก็ลูกชิ้นหมูทำเองเจ้าหนึ่ง หน้าเปื้อนยิ้มทั้งแม่ทั้งลูก ชวนให้ซื้อเพื่อจะได้ขับรถกลับบ้านไปกินกันไปในรถเหมือนวิถีชีวิตปกติของบ้านป่าน กินไปคุยกันไปเดี๋ยวก็เกลี้ยงถุง แต่ต้องยอมรับว่าลูกชิ้นหมูเจ้านี้อร่อยจริง สมคำเจ้าของร้านที่คุยว่าไม่มีแป้งผสมเลย ถ้ามีโอกาสได้ไปอีกก็จะซื้อกินสักกิโลกรัมหนึ่งเลยแหละค่ะ
อีกถุงหนึ่งก็ลูกเกาลัดคั่ว หอมชวนกิน แม่ค้าหน้าตาสดใส วัยกำลังงาม แต่ยิ้มเก่งและขี้เล่น เสียด้วยนะจ๊ะ
เกาลัดเจ้าขี้เล่น
ขนมตาลเจ้าดัง
เจ้าที่ผมสนใจถ่ายไว้เป็นขนมตาลซึ่งปัจจุบันนี้หากินยากขึ้นทุกวัน นักชิมยืนออรอซื้อกันเพียบ แต่ถ้าเจ้าไหนผมสีเหลืองกับแป้งมากกว่าเนื้อลูกตาลก็หมดเสน่ห์ไปทีเดียว ป่านจำได้ว่า แม่ทำขนมตาลให้กินนั้นห้อมหอม
ตลาดน้ำดอนหวายคงยังมีมนเสน่ห์ให้ไปเดินหาซื้อของกินได้อย่างอิ่มเอม เพียงแต่ว่าทั้งขาเข้าไปและขาออกมา รถติดมาก ในตลาดคับแคบไปด้วยสินค้าที่วางขาย ผสมกับผู้คนที่เดินกันแน่นเอี๊ยด ทำไงได้ ตลาดน้ำทุกแห่งก็เป็นเยี่ยงนี้
เป็ดพะโล้หลายเจ้าในตลาดดอนหวาย
ห่อหมกเผา ยังกับกล้วยปิ้ง