เที่ยวตลาดคลองสวนแบบ 3 in 1

เที่ยวตลาดคลองสวนแบบ 3 in 1

อ.บ้านโพธิ์ จ.ฉะเชิงเทรา-อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ

โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ

              ได้ยินแต่เรื่องราวการดื่มกาแฟแบบ 3 in 1 ใช่ไหม ? วันนี้ อยากชวนไปเที่ยวตลาดโบราณร้อย 112 ปี ชื่อตลาดคลองสวน แต่เป็นการไปเที่ยวแบบ 3 in 1 อะไรกันนั่นแน่

คลองประเวศบุรีรมย์

              คุณสุนันทา แสนเจริญ เจ้าของตลาดคลองสวนร้อย 112 ปี ต.เทพราช อ.บ้านโพธิ์ จ.ฉะเชิงเทรา วัย 65 ปี ซึ่งเป็นทายาทเจ้าของตลาดรุ่นที่ 5 เล่าว่า ตลาดแห่งนี้บรรพบุรุษของเธอสร้างมาตั้งแต่ปีพ.ศ.2444 นับถึงปีนี้ก็ 112 ปีพอดี จึงได้จัดงานเฉลิมฉลองระหว่างวันที่ 4-6 พฤษภาคม 2556 เพื่อคืนกำไรให้กับนักท่องเที่ยวที่นี่ ซึ่งหลายครอบครัวมากันหลายครั้ง

คุณสุนันทา แสนเจริญ เจ้าของตลาดคลองสวน

              ปีพ.ศ.2420 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ทรงตราพระราชบัญญัติ ประกาศขุดคลอง ปีพ.ศ.2420 เพื่อให้สามารถนำเงินจากท้องพระคลังออกมาใช้จ่ายในการขุดได้ ปีพ.ศ.2421 ทรงโปรดเกล้าให้เจ้าพระยาสุรวงศ์ไวยวัฒน์  ขุดคลองต่อจากคลองพระโขนงไปเชื่อมต่อคลองด่าน เพื่อออกสู่แม่น้ำบางปะกง จ.ฉะเชิงเทรา ใช้เงินท้องพระคลังไป 80,000 บาท ความยาวคลอง 1150 เส้น(46 กม.)

               แต่เม็ดเงินจำนวนดังกล่าวไม่พอเพียง จึงได้เปิดให้ราษฎรบริจาคเพิ่มเติมโดยแลกกับการจับจองที่ดินสองฝั่งคลองได้เงินมาอีก 32,752 บาท การขุดคลองจึงแล้วเสร็จในปีพ.ศ. 2423  ได้รับพระราชทานชื่อคลองว่า คลองประเวศบุรีรมย์ ตามชื่อของ

เยาวชนน่ารักมาเต้นรำกำโชว์ น่ารัก แฟนตรึม

               นับจากนั้นเป็นต้นมา คลองประเวศบุรีรมย์จึงเป็นเส้นทางคมนาคมจากจังหวัดฉะเชิงเทราไปยังกรุงเทพมหานครได้ เกิดการขนถ่ายข้าวและพืชผลทางการเกษตรสะดวกและสามารถขายสินค้าได้ราคา มีเม็ดเงินหลั่งไหลเข้าจังหวัดอย่างต่อเนื่อง ระหว่างการเดินทางด้วยเรือลากจูงในสมัยนั้นใช้เวลามาก จึงหยุดพัก

แฟนๆของเยาวชนนักเต้น ไอแพดถ่ายไว้ อิอิ

                นี่เองที่ต้นตระกูลของฉัน(คุณสุนันทา) ได้สร้างตลาดคลองสวนขึ้นริมคลองแห่งนี้ อยู่ตรงข้ามวัดคลองสวน อ.บ้านโพธิ์ จ.ฉะเชิงเทรา จำนวน 60 ห้อง เรียงยาวไปตามคลอง สร้างด้วยไม้เนื้อแข็ง แต่ละห้องมีทางเดินหน้าร้านริมคลองเชื่อมถึงกันทุกหลัง บ้านเหล่าส่วนใหญ่คนไทยเชื้อสายจีนอพยพเข้ามาเช่าทำมาค้าขายกันตามถนัด

ร้านของชำที่เหลืออยู่

                 ร้านที่มีมาแต่ดั้งเดิมเคยขายกาแฟก็ขายกาแฟสืบต่อกันมา ร้านกาแฟแต่ละร้านกลายเป็นสโมสรของผู้คนที่มาพบปะสังสรรค์กันทุกเช้า ดื่มกาแฟร้อนหมดแก้วก็ดื่มน้ำชาจีนจนหมดเวลา ต้องไปทำงานตามหน้าที่ ร้านที่ถนัดขายก๋วยเตี๋ยวก็จะขายตามถนัด ร้านอาหารแต่ละร้านไม่ค่อยซ้ำกัน นอกนั้นยังเป็นร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า ร้านของชำที่จิปาถะ ร้านขายอาหารหวานคาวมีทุกอย่าง บางร้านทำขนมมาแต่เก่า วันนี้ก็ยังทำขายอยู่

นุ่งโจงคาดผ้าแบบตะเบงมาน งามจ้ะ

                 ตลาดคลองสวนแห่งนี้มีพื้นที่เชื่อมต่อกับ ตำบลคลองสวน อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ ซึ่งก็มีเจ้าของตลาดเป็นอีกคนหนึ่ง สร้างในรูปแบบอาคารแถวไม้เนื้อแข็งเหมือนกัน รูปแบบคล้ายๆกัน เชื่อมต่อถึงกันด้วยสะพานสูง สินค้าที่ขายแตกต่างกันไปตามถนัด ส่วนใหญ่เป็นเครื่องใช้ในครัวเรือน หรือในสวน ในนา จำนวนห้องแถวไม้ 60 ห้องเช่นเดียวกัน อะไรจะปานนั้น

ตลาดสารพัดสินค้าให้เลือกได้

ตุ๊กตาน่ารักๆของฝากเด็กๆ

                 แต่ที่ไม่ขาดเลยสักตลาดก็ร้านกาแฟ ก๋วยเตี๋ยว ขนมนมเนย ของชำ  ฯลฯ เพียงแต่สังเกตว่าตลาดทั้งสองนี้เหมือนเป็นตลาดเดียวกัน เพราะว่าสามารถเดินถึงกันได้ตลอด เท่ากับว่า การไปเที่ยวตลาดคลองสวน 112 ปีแห่งนี้ ได้ไปทีเดียว 3 ตลาด 2 จังหวัด ในแหล่งเดียวกัน นี่ไงที่ผมจั่วหัวว่า เป็นตลาด 3 in 1 ไปทีเดียวเที่ยวสองตลาด กำไรท่วม

นส.ขนิษฐา นิลโต นศ.ม.ราชภัฏราชนครินทร์ จ.ฉะเชิงเทรา

                 ที่กลางตลาดคลองสวนฝั่งฉะเชิงเทราวันนี้มีเวทีการแสดงศิลปะร่วมสมัยให้ครึกครื้นรื่นเริง มีการร้องและเต้นเพลงลูกทุ่งสวยงาม และน่ารักมากๆ เยาวชนที่ร่วมแสดงเป็นเด็กในท้องถิ่นที่ผ่านการฝึกปรือมาไม่น้อย สามารถแสดงได้อย่างสวยงาม และเต็มไปด้วยศิลปะ เหมือนว่าไปดูโชว์บนเวทีในแหล่งบันเทิงระดับมาตรฐาน

ขนมปากหม้อ 7 ไส้

                 คุณสุนันทาได้ชวนให้ไปลองชิม ก๋วยเตี๋ยวปากหม้อ ฟังดูก็งงๆ ไม่เคยรู้มาก่อนเสียด้วย พอนั่งแหมะก็ได้กลิ่นหอมน้ำซุปที่ยกใส่ชามมาวางตรงหน้า มีลูกชิ้นหมู 5 ลูก  บะช่อหมูสับอีก 5 ลูก เครื่องปรุงหอมกรุ่น ชอบรสจัดก็ปรุงเพิ่มเติมได้ แม่ค้านุ่งผ้าโจงกระเบน สวมเสื้อคอปิดแบบโบราณ ใบหน้ายิ้มละไม สวยงามจับใจ

ขั้นตอนการทำขนมปากหม้อ

                 อุปกรณ์ทำขนมปากหม้อตั้งอยู่ตรงหน้าเธอ เครื่องเคราและน้ำแป้งอยู่ข้างๆ เธอตักแป้งละเลงบนผ้ามุ้งบนหม้อร้อนๆ แล้วใส่ไส้ทีละชนิด ซึ่งก็มีถึง 7 ชนิด ได้ขนมปากหม้อชิ้นหนึ่งก็ตวัดใส่ชามน้ำซุปทีละไส้ๆ จนครบ 7 ไส้ ก็คือเหมือนได้เกี๊ยวน้ำ 7 ตัว ผมเป็นคนกินรสจัดจึงเติมเครื่องปรุงเพิ่มเติม ซดน้ำซุปร้อนๆโฮกฮือ อร่อยและหอมชวนกิน

ขนิษฐา นิลโต แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวปากหม้อ

                ตลาดคลองสวนมีเพียง 2 ร้านใกล้ๆกัน ร้านนี้แม่ค้าชื่อ นส.ขนิษฐา นิลโต ยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ ฉะเชิงเทรา แต่วันหยุดก็มาทำงานนี้เพื่อจะได้มีรายได้อีกวันละ 300 บาท ช่วยลดภาระค่าครองชีพและค่าเล่าเรียน อันเป็นการช่วยให้พ่อแม่ไม่ต้องเหนื่อยยากแต่ลำพัง แม่ค้าที่ขายอีกร้านหนึ่งก็เป็นนักศึกษามาทำงานเช่นกัน

ก๋วยเตี๋ยวขาหมูตุ๋น

                ก๋วยเตี๋ยวปากหม้อนี่อร่อยและดีตรงปรุงสดๆให้เห็นกับตา ระหว่างนั่งกินไปนั้นก็ได้เห็นทุกขั้นตอนการใส่ไส้ การพลิกกลับของแม่ค้า กินไปชมไปเพลินจนไม่อยากลุกไปต่อ แต่ทนแรงปลุกเร้าจากคุณสุนันทาไม่ได้ เธอมุ่งมั่นมากว่า ตลาดของเธอยังมีของอร่อยอวดอีก ร้านถัดไปจึงเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดคุณหญิง แต่ในความเป็นจริง ร้านนี้ขายทุกอย่าง

หอยจ๊อปู อร่อย

               เป็ดสับใส่จานมาให้ลิงลิ้มรสชาติ ตามมาด้วยก๋วยเตี๋ยวขาหมูตุ๋น เนื้อหมูนุ่มเคี้ยวได้กระจุย ก๋วยเตี๋ยวเป็ด เกาเหลาเป็ด จนกระทั่งถึงทีเด็ด เมื่อเด็กชาย เป๊ก-ปรเมธ แซ่คู อายุ 9 ขวบ แชมป์จากรายการท้าชนก้นครัว ผัดกระเพราเป็ดให้ชิมกัน โอ้โฮ เด็กอายุเพียงนี้มีฝีมือขนาดนี้ อนาคตจะเป็นเชฟ(Chef)ใหญ่เสียเป็นแน่ ถ้าไม่แขวน “ตะหลิว” ซะก่อน  

เดอะเป๊ก-ปรเมธ แซ่คู มือโปรผัดกระเพราเป็ด

อ.ประภาส คุณามาต อ.ประพันธ์ แสงทองและพิธีกรสาว สุรางรัตน์ รักสุข

               ผมเดินแยกตัวหลังอิ่มจนอยากหลับ ถ้าขืนนั่งอยู่ก็จะต้องกินโน่นกินนี่ตามที่แม่ค้าแต่ละเจ้าเพียรยกมาเสิร์ฟ และก็จะทำความอับอายให้เพื่อนๆเพราะผมจะหลับหลังอาหารทันที ผมเดินไปปะทะเอาขนมกุ้ยช่าย ขนมรูปหัวใจสีชมพูที่พี่น้องชาวจีนใช้ไหว้เจ้า เจ๊อนงค์หนึ่งกำลังทำด้วยความตั้งใจ อาเฮียนั่งอีกฟากหนึ่งคอยนึ่งในซึ้งแบบเก่าๆ ไส้เป็นผักเขียวๆ น่าจะเป็นกุ้ยช่ายนั่นแหละ เวลากินต้องมีจิกโช่วรสเปรี้ยวนิดๆจิ้มจึงอร่อยเหาะ

ขนมกุ้ยช่ายรูปหัวใจ เรียกอะไรนะ

ขนมหัวไช้เท้า

               เดินไปอีกนิดหนึ่ง ตั้งไข่เค็มบ้าง ไข่เยี่ยวม้าบ้าง ผ่าซีกไข่เค็มไว้ให้ชิม หน้าไข่เค็มสวย ไข่แดงสีสวยน่ากิน ไข่ขาวไม่เค็มนัก เดินไปตรงที่อาเฮียคนหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นสามีของเธอกำลังจับไข่เป็ดฟองโตจากน้ำโคลนเหลวสีเทาๆแล้วคลุกกับขี้เถ้าแกลบสีดำๆ ปั้นด้วยการคลึงกลับไปกลับมาจนดินพอกแน่น ไม่หลุดล่อนจากไข่

ปั้นไข่เค็ม

                “ดองเกลือราวๆ 20 วัน ก็เอามาต้มกินได้พอดี เค็มมากน้อยขึ้นอยู่กับน้ำดอง ผมทำไข่เค็มตามอย่างแม่มาอย่างนี้ ก็เลยทำขายกันตลอดมา เป็นอาชีพสบายๆ อ๋อ กำไรได้อยู่แล้ว ต้นทุนอยู่ที่ไข่สดไหม ราคาแพงขึ้นหรือทรงตัว”

เฉาก๊วยใส่น้ำแข็งอร่อย

                เหลียวไปอีกทาง อ้าวมีเฉาก๊วยกินด้วย ไม่ใช่ของที่อื่นๆแน่ๆ ต้องเป็นของแม้ค้าเชื้อสายคนจีนนี่แหละทำเอง ร้อนและหิวน้ำพอดี ก็เลยเดินเร่เข้าไปซื้อแก้วหนึ่ง ได้ปุ๊บก็ดูดเข้าคอทันที เย็น หอม หวานชื่นใจ ไม่มีรสขมติดเลยสักนิด ไม่มีแม้ความแข็งกระด้างอย่างที่ขายกันทั่วๆไป  

หัวหมูพะโล้ที่ผมจองไว้ล่วงหน้าถ้าได้ไปอีก อยากกินจริงๆ

                 เดินทะลุไปอีกเจ้าหนึ่ง เป็นหัวหมู หางหมู ต้มพะโล้สวย หอมกรุ่น วางใสถาดไว้ทั้งหัว บอกตามตรง สงสัยในใจจนทนไม่ได้ ตลาดโบราณ 112 ปี ทำไมขายของหนักและใหญ่อย่างนี้ ลูกค้าจะเป็นใครกันหนอ ตัดใจถ่ายรูปแล้วเดินเข้าไปถามอาเฮียเจ้าของร้าน

                 “ลูกค้ามีทุกวันแหละ มากน้อยไม่แน่นอน แต่ก็มาซื้อกันไป บางคนเขาก็บอกว่าจะซื้อไปไหว้หลวงพ่อโสธรเพื่อแก้บน บางคนก็บอกว่า ต้มน่ากินจัง ไม่ได้ซื้อไปไหว้หรอก ตั้งใจซื้อไปกินโดยตรง คุณถามนี่ไม่ซื้อหรือ”

                   อาเฮียหันมาถามผม ผมก็เลยต้องตอบไปตามตรง

                  “ผมมาถ่ายรูปไปเขียนเล่าให้พี่น้องชาวเว็บไซต์ทองไทยแลนด์ดอทคอม ได้เห็นและอ่านกัน เผื่อจะมาแก้บนหลวงพ่อหรืออยากมาซื้อไปกินจะได้รู้ว่าตลาดคลองสวน 112 ปีมีหัวหมูต้มพะโล้ขายด้วย” อาเฮียยิ้มชอบใจ

ตลาดนี้เน้นการแต่งกายอย่างไทยๆ

                  ผมเดินไปชมก๋วยเตี๋ยวอีกร้านหนึ่ง ลูกค้าแน่นร้าน แม่ค้าและพนักงานเสิร์ฟแต่งชุดโจงกระเบนทุกคน แต่ละนางขมีขมันทำงาน สไบปลิวว่อน น่ารักมาก ส่วนรสชาติก๋วยเตี๋ยวนั้นยอมรับว่าชิมไม่ไหวแล้ว แต่อนุมานจากปริมาณลูกค้า น่าจะรสชาติดีมีแฟนตรึม ก็อย่างว่า ตลาดคลองสวนมีร้านหลากหลายให้เลือกกินเลือกซื้อ ต้องอดข้าวสัก 3 วันแล้วไปจึงจะชิมได้ทุกร้าน เฮ้อ

หมูกรอบน่ากินเหลือใจ

                   เตะตามาก หมูกรอบแขวนอวดหน้าร้าน มองดูลักษณะหนังหมูกรอบ น่าจะกรอบจริง เนื้อหมูสามชั้นที่อยู่ในชิ้นนั้นน่าจะหอมกรอบอร่อยแน่ๆ แต่ก็ไม่ได้ชิมอีก ไปตลาดนี้ในคราวหน้าจะตั้งเป้าไปกินหมูกรอบกับหัวหมูพะโล้แน่นอน ครั้งนี้ ขอฝากไว้ก่อน

สาวน้อยสาวไสไหมใส่กล่อง

                  ก่อนสิ้นสุดช่วงสุดท้าย เป็นสาวน้อยกำลังปั่นสายไหม ขนมหวานที่อัดลงกระป๋องพลาสติกขาย ช่างน่ารักทั้งคนทำและกระป่องบรรจุสายไหม ตลาดนี้สร้างให้คนรู้จักทำมาห่กินหลากหลายวิธีการ

                  ร้านกาแฟหัวมุม ผมไม่ได้จำชื่อหรอก แต่โตีะเก้าอี้ทรงกลมบ่งบอกว่าเก๋าเพียงใด อุปกรณ์ในการขายวางไว้เป็นระเบียบ น่าเชื่อได้ว่าต้องขายกันมานานแสนนาน

ร้านกาแฟหัวมุมตลาด

โต๊ะหินอ่อนทรงกลม สภากาแฟของตลาด

                  ก่อนเลี้ยวออกไปลานจอดรถผมต้องสะดุ้งตกใจเมื่อเห็นคุณยายผมหงอกไปทั้งหัว นั่งปิงกล้วยหักมุกอยู่ริมทาง กล้วยหักมุกนี่ถ้าปิ้งจนสุกดีแล้ว เนื้อจะเหลืองหอมหวานชวนรับประทานยิ่งนัก แต่ครั้นจะถามไถ่อะไรก็ยาก เพราะว่าคุณยายท่าทางจะหูตึงไปมากแล้ว อุดหนุนสักหน่อยก็คงจะดี เพื่อให้คนแก่สูงวัยหัวใจสู้ๆอย่างนี้มีกำลังใจ

                 

                  ผมเดินไปตามทางตามคนไปเรื่อยๆจนไม่รู้ว่าได้เลยเข้าไปตลาดคลองสวนฝั่ง อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ ตลาดที่เชื่อมต่อเขตกันอย่างนี้ก็เพิ่งจะได้มีโอกาสมาเที่ยวก็ครั้งนี้แหละ แต่ตลาดลักษณะนี้จะมีที่อื่นๆอีกไหม ผมก็ไม่ทราบเพราะว่ายังไปไม่ทั่ว ตลาดน้ำ ตลาดโบราณ ตลาดประเภทไปเที่ยววันเดียวกลับเช่นนี้ ชอบจริงๆ

             

ก๋วยเตี๋ยวซี่โครงหมูตุ๋นร้านก้วยเตี๋ยวเป็ดคุณหญิง    

                 ด้านหน้าลานจอดรถเป็นตลาดอีกชุดหนึ่ง อาคาตลาดชุดนี้แยกเป็นอิสระจากสองชุดแรก มีแม่ค้าขายกันตรึม มีทุกอย่างเหมือนว่าเป็นอีกตลาดหนึ่ง โตีะ เก้าอี้มีที่ตั้งในเก๋งจีน ลมพัดผ่านเย็นสบายดี เก๋งจีนทั้งสามหลังนี้มีลูกค้านั่งรับประทานกันเป็นกลุ่ม เหมือนครอบครัวใครครอบครัวมัน เป็นโต๊ะกลมให้นั่งล้อมวงสบายๆ ตลาดชุดนี้เป็นชุดที่สาม

เยาวชนน่ารัก ช่วยพ่อแม่ขายของ

                 นี่แหละครับ ตลาดคลองสวน ตลาดโบราณ 112 ปี ที่เป็นการท่องเที่ยวแบบ 3 in 1 เที่ยววันเดียวเที่ยวได้ถึง 3 ตลาด ชดโช้ 

                   ตลาดไหนใครสนใจก็เชิญมาเลยครับ ทีมข่าวท่องเที่ยว Tourism news โทร.086-3726637 อ.ประพันธ์ แสงทอง เป็นหัวหน้าทีมครับ ประกอบด้วย รายการทีวีดาวเทียม IPM จานส้ม+จานดำ มี 3 รายการดังนี้คือ “ทันข่าวท่องเที่ยว” รายการ ทริปออนทัวร์ และรายการเอเชียมอร์นิ่ง ตามด้วย รายการทีวีช่อง 5 ลูกทุ่งอินเตอร์ออนทัวร์และนิตยสารลูกทุ่งอินเตอร์ท่องเที่ยว  นสพ.เดลินิวส์ นพ.สุวิทย์ เกียรติเสวี ท่องเที่ยวนิตยสารดารายุคใหม่ ท่องเที่ยวนิตยสารคู่รักคู่ร้าง ท่องเที่ยวนิตยสารไอเมืองไทยและwww.thongthailand.com รถตู้ 1 คัน

ปลาสลิดสินค้าขึ้นหน้าขึ้นตาตลาดคลองสวน

ไม้กวาดด้ามสวย

ตะเกียงแบบดั้งเดิมที่ยังอนุรักษ์ไว้เป็นของที่ระลึก

ข้าวเม่า ยังมีเหลือให้เห็น คลุกมะพร้าวขูด โรยเกลือและน้ำตาลทรายนิดๆ