หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
สวนป่าเกริงกระเวีย 1.
แรมคืนบนดอยดงพงไพร
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
ตามหลักการจัดการป่าไม้ เมื่อกรมป่าไม้ให้สัมปทานทำไม้ระยะยาว(30ปี)กับบริษัท(ทำไม้ทั่วประเทศ) กาญจนบุรีทำไม้ จำกัด บริษัทฯต้องปลูกป่าทดแทนตามเงื่อนไขที่กำหนด บริษัทกาญจนบุรีทำไม้จำกัดจึงปลูกป่าไม้สักทดแทนใช้ชื่อว่า สวนป่าเกริงกระเวีย โดยปลูกป่าไม้สักไว้ทั้งสิ้น 16,302.12 ไร่ (พ.ศ.2521-2531)
มาถึงเข้าห้องฟังบรรยายสรุป
หลังจากปลูกป่าทดแทนและทำการบำรุงรักษาสวนป่าจนครบอายุ 6 ปีตามเงื่อนไขแล้วส่งมอบพื้นที่ให้กับกรมป่าไม้ ต่อมากรมป่าไม้จึงส่งมอบสวนป่าเกริงกระเวียให้กับองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้(ออป.)ดูแลรับผิดชอบ ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2533-2534 ส่วนใหญ่เป็นไม้สัก แล้วแต่งตั้งให้ คุณเสด็จ ฮุยอวน วน.61 บัณฑิตจากคณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นหัวหน้า ตั้งแต่ปีพ.ศ.2552 จนถึงปัจจุบันนี้
หน.เสด็จ ฮุยอวน วน.61
ก่อนจะได้มาเป็นหัวหน้าสวนป่าเกริงกระเวีย ต้องผ่านการปฏิบัติงานในหน้าที่อื่นๆตามลำดับเพื่อสั่งสมประสบการณ์ เช่นปีพ.ศ.2542-2552 เป็นผู้ช่วยหัวหน้างานสวนป่าทองผาภูมิ พนักงานวางแผนและประเมิน ผู้ช่วยหัวหน้าสวนป่าโทรโยค จึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าสวนป่าเกริงกระเวีย อันเป็นขั้นตอนการบริหารทรัพยากรบุคคลที่องค์กรต้องให้ความสำคัญ
นอกจากหน้าที่การบริหารจัดการสวนป่าเกริงกระเวียที่ส่วนใหญ่เป็นสวนป่าไม้สักตามหลักการปลูกสร้างสวนป่า ตามหลักวิชาการวนศาสตร์(ป่าไม้)แล้ว ยังมีหน้าที่เพิ่มเติมจากนโยบายการบริหารขององค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ ด้วยการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ให้ได้ประโยชน์สูงสุดเพื่อองค์กรและประชาชนจะได้เข้ามามีส่วนร่วมด้วย
สวนป่าไม้สักหนาแน่นเกิน 98%
ออป.ใช้วัสดุธรรมชาติที่มีอยู่เช่นปีกไม้ที่เหลือจากการแปรรูปไม้ ไม้สักที่ได้จากการตัดสางขยายระยะตามหลักวิชาการป่าไม้ นำมาประกอบเป็นบ้านพักแรมโดยเลือกพื้นที่ที่เหมาะสมแก่การพักผ่อน ทัศนียภาพที่งดงาม บรรยากาศดี อากาศสดชื่น บริสุทธิ์ ปราศจากหมอกควันพิษ แสงแดดสาดส่องเต็มที่
นกปรอดเหลืองหงอน
โดยเฉพาะที่สวนป่าเกริงกระเวียเป็นพื้นที่ที่มีสภาพพื้นที่เป็นภูเขาสลับซับซ้อน มีทั้งที่ราบ หุบห้วยน้ำไหลตลอดปี สวนป่าไม้สักแทรกซ้อนอยู่ในป่าธรรมชาติที่เหลืออยู่ ผสมผสานกันแล้ว “สวยงาม” ประกอบเสียงด้วยนกจากราวไพรเพรียกขาน บางครั้งก็โผผินบินมาอวดสีสันเช่นนกปรอดเหลืองหงอน นกปรอดหัวโขน นกขมิ้นท้ายทอยดำ ฯลฯ ศักยภาพทรัพยากรเหมาะสมกับการพักผ่อนหย่อนใจ
คุณเสด็จเล่าว่า มีบ้านพักสร้างลดหลั่นกันไปตามไหล่ดอย รวมแล้ว 8 หลังๆละ 3-4 ห้องนอน ติดแอร์คอนดิชั่นทุกห้องๆละ 2 เตียง เตียงสร้างจากไม้สักตัดสางขยายระยะขององค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ รูปแบบบ้านพักคล้ายๆรีสอร์ทบ้านป่า
ที่นอนสะอาด ผ้าปูตึงเปรี๊ยะ ห้องน้ำสุขามีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ด้วย กาน้ำร้อนพร้อมกาแฟซอง ตู้เย็น น้ำขวดใหญ่ 2 ขวด นอกจากนี้ยังมีเรือนนอนรวม และห้องจัดสัมมนา ส่วนร้านอาหารนั้นเปิดใช้เมื่อมีการสั่งจองล่วงหน้า
ห้องละสองเตียง
รองรับนักท่องเที่ยวได้ดังนี้คือ บ้าน 8 หลัง 48-50 คน เรือนนอนรวม 20 คน/10 เตียง ลานกางเต็นท์บนยอดดอยหน้าเรือนนอนรวม 20 หลัง เปิดบริการทุกวันทั้งปี ราคาตั้งแต่ 600 -2000 บาท แต่ถ้าเป็นช่วงหน้าร้อนและหน้าฝน ลด 30 % สนใจสอบถามรายละเอียดได้ที่ โทร.034-683450 หรือจะเปิดเข้าไปชมได้ที่ www.fio.co.th
แกงส้มปลาคังหน่อไม้
ชุดน้ำพริกกะปิและเครื่องเคียง
นอกจากนี้ยังรับประกอบอาหารให้กับกลุ่มที่แจ้งความจำนงค์มาด้วย ผมไปวันนั้นได้กินแกงส้มปลากดคัง ต้มยำปลากดเหลือง ปลาทับทิมทอดกระเทียม ชะอมชุบไข่ทอดแกล้มน้ำพริกกะปิ และที่นิยมกันมากเมื่อมาที่นี่คือ ผักกูดผัดน้ำมัน อันเป็นผักพื้นบ้านที่ขึ้นอยู่ตามริมห้วยในป่านี้เอง เป็นผักปลอดสารพิษที่มีทั้งความสดและกรอบ ได้สารอาหารเต็มพิกัด
ต้มยำน้ำใสปลากด
หมูป่าผัดเผ็ด ครบเครื่อง อร่อยครับ
ค่ำนั้น อิ่มแล้ว แต่ด้วยวิสัยของช่างภาพสื่อมวลชน แม้ตะวันจะลับเหลี่ยมเขาไปแล้ว ก็ตาม พวกเรายังยืนๆๆๆ รอเวลาที่ แสงทไวไลท์ยามค่ำ จะปรากฏ ซึ่งก็ราวๆ 06.30 น. อาจหรือใกล้เคียง ช่วงเวลาดังกล่าวนี้มีอยู่เพียง 10 นาทีเท่านั้น แต่ละคนจึงกดชัตเตอร์เพื่อบันทึกภาพประทับใจนี้ไว้
แสงทไวไลท์ยามราตรีบนดาดฟ้า 360 องศา
นั่นคือแสงสีน้ำเงินจะทาทาบท้องฟ้า สวยแปลกตาไปจากปกติธรรมดา เป็นปรากฎการตามธรรมชาติที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แต่กล้องถ่ายรูปสามารถบันทึกไว้ได้ ไม่ว่าที่ไหนในโลกนี้ ก็เกิดขึ้นพร้อมๆกัน แต่...ถ้าท่านมีโอกาสมาพักที่นี่ทดลองดูนะครับ
บ้านพักในแสงทไวไลท์ยามค่ำ
หมดภาระหน้าที่ จึงนั่งพูดคุยกันที่ระเบียงหน้าบ้านพักแรมทางของ สวนป่าเกริง
กระเวีย ซึ่งมีทุกหลัง กลุ่มพวกเราจึงชอบมาก พูดคุยกันไป สูดอากาศบริสุทธิ์กันไป แล้วก็ดื่มด่ำกับสายลมเย็นๆ วันนั้น ถ้ามีเครื่องดื่มอื่นๆไปด้วย คงได้บรรยากาศ ชีล ชีล
ระเบียงหน้าบ้านพัก
ช่วงที่เราไปกันนี้เป็นหน้าฝน ยุงชุมจึงควรพกพายากันยุงแบบซองหรือแบบพ่นเป็นขวดไปด้วย แต่ถ้าเป็นหน้าหนาวราวๆตุลาคมจนถึงกุมภาพันธ์ จะไม่มียุงเลย อากาศจะเย็นสบายๆ สายลมและทะเลหมอกมีให้เห็นได้จากบนยอดดอยนี้
บ้านบนดอยทำทางรถยนต์ด้วยคอนกรีต สามารถวิ่งรถขึ้นไปถึงยอดดอยได้เลย ทำให้สะดวกและปลอดภัย
คืนนั้นหลับสบายในห้องแอร์เย็นเฉียบ แต่ผมปิดแอร์ก็นอนหลับไปกับความเย็นของอากาศบนดอยดงพงไพรแสนไกลห่างแห่งนี้ ได้นอนฟังเสียงกบว๊ากร้องเป็นระยะ หริ่งหรีดเรไรขับกล่อมรอบบ้าน หลับลึกจนถึงตี3 กับอีก 50 นาที จึงตะกายร่างอ้วนๆไปอาบน้ำอุ่นๆ แล้วแต่งตัวไปนั่งรถตู้เพื่อเดินทางไปอีก 67 กม.บนถนนสายคดโค้งแต่งดงาม
ควันไฟจากครัวเรือนของพี่น้องกระเหรี่ยงที่อยู่ในหมู่บ้าน
จุดมุ่งหมายปลายทางคือ จะไปชมแสงอรุโณทัยที่ปลายสะพานไม้สะพานมอญ ตรงฝั่งตลาดสังขละบุรี ช่วงที่เรียกว่า สามประสบ มีถนนคอนกรีตลาดเทลงไปยังลานแคบๆเชิงสะพาน ที่นี่มีแม่ค้ากำลังตั้งร้านกาแฟ ตั้งโต๊ะขายอาหารถวายพระสงฆ์ที่จะมาโปรดสัตว์ทุกเช้าตรู่
“พระจะมาบิณฑบาตเมื่อมองเห็นลายมือแล้ว”
สนามหญ้าหน้าบ้านพักเขียวขจี