เหยื่อกล้วยปลายเครือ

เหยื่อกล้วยปลายเครือ

โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ

              ผมปลูกกล้วยน้ำว้าไว้กว่าร้อยต้น โชคดีที่ตอนออกเครือให้กินไม่พร้อมกัน  ต้นไหนสมบูรณ์ดีก็ออกก่อนต้นที่ไม่ค่อยสมบูรณ์นัก ถึงอย่างนั้นก็ขอบอก ยังไงเสียก็มีกล้วยสุกพร้อมๆกันหลายเครือ กินมากกว่าวันละสามผลก็เบาหวานขึ้น กินน้อยกว่านี้ก็เหลือจนเน่าดำ อย่ากระนั้นเลย กล้วยหวีไหนไม่สวยนัก ลูกเล็กลีบ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกล้วยปลายเครือ ผมปาดเอาไปเก็บไว้สำหรับให้นกกิน

นกปรอดหน้านวล

              ภาพที่ถ่ายมากจากรั้วลวดหนามข้างบ้านเหล่านี้ แอบซุ่มจากหน้าต่างบ้าน ถ่ายเอาๆ แบบไม่ต้อง

เกรงใจตัวแบบ และก็ไม่ต้องไปจัดท่าให้เขาหรอก คอยจับจังหวะแล้วกดชัตเตอร์ กล้องดิจิตอลทุกวันนี้อัจฉริยะสุดๆ ถ่ายได้ทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว แล้วแต่ว่าอยากถ่ายแบบไหน แต่เนื่องจากผมถ่ายรูปนกแต่ละชนิดแล้วแยกแยะเขียนลงในเว็บไซต์ทีละตัวๆ จึงถ่ายเป็นภาพนิ่ง พรุ่งนี้ผมจะแอบถ่ายภาพเคลื่อนไหวแบบคลิปมาอวด

นกเอี้ยงสาริกา

               บ้านผมอยู่ริมทุ่งปลายชุมชน นกสารพัดชนิดบินออกมาหาอาหารกินกันหลายสิบชนิด แต่เมื่อผม

เอากล้วยไปแขวนไว้ที่รั้วลวดหนาม ก็ได้ภาพนกที่ชอบกินบินมาผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันกิน เช่นนกปรอดหน้านวล นกปรอดสวน นกปรอดหัวสีเขม่า นกเอี้ยงสาริกาสีน้ำตาล และนกเอี้ยงหงอนสีดำ นอกจากนั้นยังมีนกกินปลีอกเหลืองโฉบมา แต่ถ่ายไม่ทัน

นกปรอดสวน

               ตอนที่ต้นมะละกอผมออกลูก มีมะละกอสุกเหลือกิน แต่ผมก็ไม่ทันได้นึกว่า เอามาวางไว้ในที่

โล่ง นกต่างๆก็จะมากินกันได้ ได้ทั้งความสุขใจ ได้ทั้งภาพนกเอาไว้เขียนสารคดีสัตว์โลกน่ารัก,นก ในwww.thongthailand.com ได้นี่นะ กว่าจะเฉลียว มะละกอหมดรุ่นไปเสียแล้ว ถึงอย่างไรก็ยังไม่สายเมื่อกล้วยปลายเครือมาช่วยให้ใช้ประโยชน์ได้อย่างเหลือเฟือ

นกปรอดหัวสีเขม่า กินเต็มปาก

                ส่วนปลีกล้วยผมตัดมาแกงกะทิกินบ้าง ใส่ยำไก่สุกฉีกเป็นชิ้นๆ แล้วเติมตำด้วยมะแข่น หอมชื่นใจ หั่นซอยแล้วชุบไข่ทอดจิ้มน้ำพริกบ้าง เผาแล้วเอามาจิ้มน้ำพริกตาแดงและกะปิ ก็อร่อยไม่เบา  กินจนลูกสาวบ่นว่า เบื่อหัวปลีแล้วนะ ผมตัดปลีกล้วยใส่รถไปฝากเพื่อนบ้านร้านรวงหน้าม. หรือบางคนเดินผ่านมาก็หิ้วไปฝากให้เอากลับไปกิน

นกเอี้ยงหงอน

              ส่วนลำต้นกล้วยที่ตัดเครือออกแล้ว ผมฟันทิ้งหมดทุกต้น ทอนเป็นท่อนสั้นๆ แล้วลอกกาบกล้วยแก่ๆออกทิ้งในสวน ลอกจนได้ต้นกล้วยอ่อนๆ ทิ้งไว้ให้น้ำยางไหลจนหมด           น้ำยางกล้วยสีขาวๆใสๆ แต่เปื้อนเสื้อผ้าและกางเกงซักไม่ออก เป็นคราบสกปรก ผมจึงต้องมีชุดเก่งสำหรับขนต้นกล้วยเหล่านั้นต่างหาก เพื่อบรรทุกไปในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน ให้เป็นอาหารลูกช้างที่ถูกแร้วดักสัตว์มาจากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างฤาไน จ.ฉะเชิงเทรา

ใบไผ่อร่อยๆ

               ถ้าผมตัดแล้วมัดใบกล้วยเป็น ก็เอาไปขายที่ตลาดได้ หากผมตัดหัวปลีเอาไปขายที่ตลาดก็ได้เงินเช่นกัน แต่ผมเลือกตัดแจกเพื่อนบ้านและเอาไปเลี้ยงลูกช้างป่วย  ผมปลูกกล้วยร้อยกว่าต้นแต่เดี๋ยวนี้แต่ละต้นมันแตกหน่อออกมาเพิ่มมากกว่า 4 หน่อ หน่อเหล่านี้ถ้ามีคนมาขอก็ให้ ถ้ามีคนขอซื้อก็ขาย แต่ก็ยังไม่มีใครมาขอซื้อสักหน่อ ผมตัดเพิ่มไปให้ลูกช้างเพื่อลดต้น

หน่อกล้วยอ่อนๆ ชอบ

               นอกจากนี้ผมยังปลูกกอไผ่เลี้ยงไว้อีก 34 กอ มีกิ่งก้าน ใบไผ่มากมาย ทยอยตัดแต่งแล้วก็มัดๆเพื่อการขนส่งในรถยนต์ขนาด 7 ที่นั่งคันเก่า  ผมต้องขับรถยนต์ไปกลับเที่ยวละ 6-7 กม.เกือบทุกวัน คันเขยอด้วยคายใบไผ่  น้ำยางต้นกล้วย บางครั้งตัดไปเยอะเหนื่อยไม่น้อย แต่ผมก็อดใจหายไม่ได้เมื่อนึกว่า วันนี้ลูกช้างจะมีอะไรกินไหม ทั้งๆที่ควาญช้างก็ตัดหามาให้เขา

ไม่กลัวคน

              ลูกช้างป่าตัวนี้ถูกแร้วพรานมาหลายเดือน ขณะนี้นานสัตว์แพทย์ ดร.นิกร ทองทิพย์ ได้ตรวจรักษาแล้ว ไม่มีแผลอักเสบ แต่เนื้อที่ตายแล้วบวมๆอยู่ รอเวลาให้เขาหายดีมากกว่านี้ จึงจะกลับไปที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างฤาไนได้  แต่เท่าที่ผมเห็น ลูกช้างตัวนี้ติดคนเสียแล้ว ไม่กลัวคน และเมื่อเห็นก็จะเดินเข้าหาทันที ปล่อยป่าก็ไม่เข้าป่าแน่นอน สุ่มเสี่ยงต่อการถูกจับไปขาย ผมคุยกับควาญว่า น่าจะเอาไปให้ศูนย์อนุรักษ์ช้างไทยที่ทุ่งเกวียน จ.ลำปาง