ตะลอน...เลย2.ตะวันสาย ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่องและภาพ
หลังการถ่ายรูปแสงสีน้ำเงินทาทาบท้องฟ้ายามรุ่งอรุโณทัยในถนนชายโขงและการตักบาตรข้าวเหนียวของพี่น้องชาวเชียงคานและพี่น้องนักท่องเที่ยวชาวพุทธจากกรุงเทพ(เป็นส่วนใหญ่) ตะวันเริ่มขยับขึ้นตามเวลา หมอกจางหายไปเกือบหมด แต่อารมณ์สุนทรีของนักท่องเที่ยวคนเมืองยังคุกรุ่น การถ่ายรูปเป็นที่ระลึกจึงมีความหมาย
จักรยานสองล้อถีบและฉางข้าว
ผมและเพื่อนผมคุณสุรศักดิ์-ราณี นัยสุดใจ เดินไปตามถนนชายโขง เห็นอะไรสวยงามก็เข้าไปถ่ายรูปไว้เป็นความทรงจำ ฉากแรกเมื่อได้เห็นจักรยานจอดอยู่หน้าฉางข้าวของชาวบ้าน ซึ่งอีกไม่นานอาจไม่มีฉางข้าวให้เห็นในชุมชนเชียงคานอีกก็อาจเป็นไปได้ โดยเฉพาะรถจักรยานสองล้อถีบ ต้องเข้าไปบันทึกกันหน่อยดิ
โรแมนติกไหม
เห็นแยกลงท่าเรือริมแม่น้ำโขง หนุ่มสาวควงคู่กันมาพร้อมด้วยกล้องถ่ายรูป ชายกระโปรงพรายพลิ้ว หนุ่มสาวเสียด้วย ได้อารมณ์ ขอกดชัตเตอร์บันทึกไว้ในไฟล์มาอวด นี่คือความงดงามของชายโขงยามสายที่หมอกยังพลิ้วพรายกระจายไปทั่วๆบริเวณ เหลียวไปอีกด้านหนุ่มใหญ่ยืนเกาะกลุ่มกับสาวน้อยบนจักรยานสองล้อ น่ารัก
ประตูบานเฟี้ยมสวยขึ้นจากนาย-นางแบบ แฮ่
พวกเราเดินเกาะกลุ่มกันไปเรื่อยๆ พบประตูบ้านแบบบานเฟี้ยมโบราณ ทำด้วยไม้สัก เป็นโครงสร้างของบ้านที่มีลักษณะเดิมๆ อีกไม่นานอาจจะกลายเป็นบานกระจก และแปลงบ้านเป็นร้านค้า อย่ากระนั้นเลย นาย-นางแบบเจ้าเก่าผวาเข้าไปแล้วยิ้มๆ ล้อเล่นกับตากล้องชราๆ น่าหัวเราะ แต่ด้วยความรักที่แนบเขนยของเขาและเธอ ภาพจึงสวยสม
โชคร้ายชาชราตากล้องไปคนเดียว จึงโดดเดี่ยว ไร้คู่ตุนาหงัน ไม่พันเกี่ยวเลี้ยวรัดเหมือนอื่นเขา จึงใช้กล้องพ็อกแพคตัวจิ๋วคู่ใจให้เป็นเครื่องมือ บันทึกภาพความงดงามของถนนชายโขง เมืองเชียงคานตะวัยสายไปเรื่อยๆ ใบไม้สวยแปลกตาก็อดใจไม่ๆไหว ดอกไม้สีหวานเจี๊ยบก็ใจหายต้องถ่ายไว้ก่อนจะโรยรา ถ้าทุกบ้านปลูกดอกไม้เสริมหรือแขวนตามชายคา จะสวยเพียงใดหนอ
เวิ้งแม่น้ำโขงแสนงาม
ร้านอาหารเล็กๆตามถนนเลียบแม่น้ำโขง ชวนนั่ง ได้มองเห็นแม่น้ำโขงไหลเอื่อยๆ ริ้วคลื่นจากแรงเรือกระเพื่อมมาเป็นระยะ เสียงเครื่องยนต์ได้ยินเหมือนว่าไกล ภาพงดงามจากมุมมองชวนถ่ายรูป โค้งมนช่างมีมนต์ให้บันทึกไว้ หมอกไล้บางๆกำลังจะจางหาย เรือนแพเล็กๆจอดนิ่งใกล้ๆเรือล่องแม่น้ำโขง ท้องฟ้าเริ่มขับสีน้ำเงินหนาขึ้น
เรือในแม่น้ำโขงมองเห็นบ้านเรือนพี่น้องลาว
หนุ่มสาวเช่ารถจักรยานสองล้อถีบท่องเที่ยวไปตามถนนชายโขง เพื่อชมชีวิตความเคลื่อนไหวของมวลนักท่องเที่ยวและพี่น้องเมืองเลย บ้างกำลังชวนเชิญให้แวะชมสินค้าประเภทของที่ระลึก บ้างก็ชวนให้ซื้อของกินเพิ่มน้ำหนักท้องที่กำลังร้องเรียกหา แต่ไม่มีรถยนต์แล่นผ่านในชั่วโมงแสนงามให้เกิดความวุ่นวาย เยี่ยม เยี่ยมๆจริง เชียงคาน
ดื่มกาแฟร้อนอาบไออุ่นแสงแดดอ่อนๆ