เจ้าสาวเหลืองกระบี่ :ราชินีจากอ่าวลึก โดยเอื้อยนาง เรื่อง-ภาพ

เจ้าสาวเหลืองกระบี่ : ราชินีจากอ่าวลึก

เอื้อยนาง

            “จะเอาดอกไม้ของขิงไปไหน”

            คำถามของน้องขิง หนูน้อยอายุ ๒ ขวบเมื่อเห็นพ่อเก็บต้นกล้วยไม้ดินรองเท้านารี “เหลืองกระบี่” แพ็คลงกล่องให้ยาย  ทำให้ผู้ใหญ่ฟังแล้วออกจะขำ  แต่จริง ๆ แล้วน้องตัวเล็กหมายความว่าอย่างนั้นจริง ๆ

            เพราะดอกไม้ที่เรือนกล้วยไม้ในสวนข้างบ้านที่กำลังบานสะพรั่งสะพราว ขาว เหลืองลานตาในช่วงนี้นั้นเธอชื่นชมมันอยู่ทุกวัน  มีความรู้สึกผูกพันเป็นเจ้าของ อยู่ดี ๆ นำไปลงกล่องได้อย่างไร

            ช่วงต้นปีอย่างนี้อากาศที่ปักษ์ใต้ร้อนอบอ้าวจนน้ำประปาของอบต.ไม่พอใช้ต้องซื้อน้ำมารดดอกไม้  แต่เหลืองกระบี่กลับออกดอกสะพรั่งสะพราว  ยายจึงคิดถึงน้ำที่บ้านอุบล-วาริน-คำน้ำแซบที่ไหลล้นไม่เคยขาดสายเลยอยากได้เหลืองกระบี่ไปไว้ที่โน่นบ้าง  การแพ็คลงกล่องจึงเกิดขึ้นให้น้องส่งคำถามดังกล่าวออกมา

            กุมภา-มีนา รองเท้านารีกำลังชูก้านบานเบ่งอวดรูปทรงอรชร  ปีกสีเหลืองสองข้างโค้งคุ้มเข้า ดูอ่อนช้อยเหมือนจะคอยปกป้อง โอบอุ้มกระเปาะกลมสีน้ำตาลเจือเหลืองแดงที่ผู้คนมองเห็นเป็นรองเท้าของเจ้านาง นารี ไว้อย่างทะนุถนอม

            วิกิพีเดียสารานุกรมเสรีให้ข้อมูลไว้ว่า  สกุลรองเท้านารี(Paphiopedilum) เป็นพันธุ์ไม้ประเภทกล้วยไม้  ตั้งโดยนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน เมื่อปี พ.ศ.๒๔๒๙ มาจากรากศัพท์ภาษากรีก คือ Paphia หมายถึงเทพธิดาแห่งความรัก และความงาม

            ซึ่งก็คงเป็นเช่นนั้นจริง ๆ สำหรับผู้ที่รักและชื่นชมรองเท้านารี  จะต้องหลงใหลกล้วยไม้ดินที่แตกกอออกดอกแล้วทิ้งต้นสกุลนี้แน่

พันธุ์ที่น้องเขาห่วงหวงอยู่นี้คือ  “เหลืองกระบี่”  ซึ่งผู้ชำนาญอย่างพี่เข้มและพ่อนับของน้องขิงนั้นเขาจะดูออกว่ากอใด ดอกใดที่สวยแตกต่างน่าขยายพันธุ์ไว้  ก็จะเลือกเก็บไว้เป็นเจ้าสาว  รอวันเหมาะสมจะไปนำเจ้าบ่าว คือเกสรจากอีกต้นมาผสมพันธุ์ต่อไป

“ได้เวลาไปอ่าวลึกแล้ว”

“ไปเที่ยวเหรอ”

“เปล่าไปเก็บเกสรรองเท้านารีมาผสมพันธุ์”

“อ๋อไปขอเจ้าบ่าวมาให้เจ้าสาว”

อ่าวลึกเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดกระบี่ ที่มีภูเขาต้นกำเนิดรองเท้านารีมากมาย  อยู่ห่างจากอำเภอเหนือคลองบ้านน้องขิงไปทางเหนือ  ผ่านตัวจังหวัดกระบี่ไปตามถนนสู่พังงา ภูเก็ต  เลี้ยวซ้ายสู่อำเภอเล็ก ๆ สงบเงียบอยู่ท่ามกลางสวนยางพาราและปาล์มน้ำมัน ชาวบ้านมีทั้งชาวพุทธและมุสลิมอยู่ผสมกลมกลืนเช่นเดียวกับชาวกระบี่ทั่วไป สังเกตจากมีวัดและมัสยิดอยู่ไม่ไกลกัน   ชื่อร้านรวงก็ไทย-อีสานปะปนอยู่ทั่วไป เช่น ลาบอีสาน ส้มตำโคราช  และอื่น ๆ ยังมีอีสานฮาราลให้เห็นด้วยนะ

            ผ่านตัวอำเภออ่าวลึกถนนสีดำสายนั้นทอดยาวคดเคี้ยว เหมือนแหวกเข้าไปในช่องว่างหว่างภูเขาที่ยืนเด่นขนาบอยู่ทั้งสองข้าง  ความร่มรื่นสดเขียวไล่แดดร้อนแห่งมีนาคมให้ผ่อนคลาย  รังกล้วยไม้รองเท้านารีอยู่บนภูเขาเหล่านี้เอง  เราแวะเข้าไปหลายบ้านที่เลี้ยงกล้วยไม้เพื่อเลือกหาดอกสีสันแปลก ๆ ปีกและกระเปาะได้สัดส่วนสวยงาม  เจอแล้วขอแบ่ง เก็บลงกระติกน้ำแข็งที่เตรียมมา  นำกลับไปผสมกับดอกที่บ้าน เป็นเจ้าบ่าวไปแต่งเจ้าสาว  รอเวลาจะได้เหลืองกระบี่ที่สวยแปลก  และได้ชื่อว่าเป็นราชินีแห่งกล้วยไม้จากอ่าวลึก

            “ชอบดอกไหนก็เอาไปเลย ”

            เจ้าของล้วนมีน้ำใจแบ่งปัน  แลกเปลี่ยนกันไปมาอยู่แล้ว ล้วนเป็นชาวกระบี่ที่รักและต้องการช่วยกันพัฒนาและสงวนพันธุ์ไม้นี้ไว้นาน ๆ ตลอดไปเช่นกัน                      

๐๐๐