เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล

*เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล***
: จม.รักจากต่างแดน ถึง พล.อ.ประยุทธ์ และ คสช.
Thu, 2014-06-05 18:24

อินเดีย
pridisewa@gmail.com
5 มิถุนายน 2557
จดหมายรักจากต่างแดน ถึง พลเอกประยุทธ์ และคณะรักษาความสงบแห่งชาติ
เรียน พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา และคณะ

ผม นักเรียนไทยคนหนึ่งซึ่งตอนนี้เดินทางหาประสบการณ์ ความรู้ในต่างแดน ผมนักเรียนธรรมดาๆ ไม่ได้มีความสำคัญอะไรที่ท่านจะต้องรู้จัก แต่ผมนั้นจะไม่รู้จักพวกท่านคงเป็นไปไม่ได้ แม้ผมจะอยู่แดนไกล แต่ชื่อเสียงของพวกท่านดังไปทั่วโลก ไปทั่วทุกแดนดง

ที่ผมจะเขียนก็ไม่มีอะไรมากมายหรอกครับ ถ้าพวกท่านสละเวลาอ่านก็เป็นพระคุณอย่างมาก คือผมจะเขียนสารภาพเล็กๆ น้อยๆ ถึงพวกท่าน และข้อเสนอเล็กๆ น้อยๆ ถึงพวกท่านเท่านั้น

ก่อนอื่นผมขอสารภาพเลยว่า การที่พลเอกประยุทธ์ และคณะฯ ทำรัฐประหารนั้น ผมไม่พอใจเป็นอย่างมาก แม้ขณะนี้ผมก็ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่พวกท่านทำ ผมจึงเขียนวิพากษ์วิจารณ์พวกท่านใน Facebook (อย่าปิด Facebook ผมนะ) ซึ่งค่อนข้างรุนแรง ผมอยากจะขอให้พวกท่านอย่าถือโทษโกรธเลย ที่ผมทำไปด้วยความหวังดี

กระนั้น ความหวังดีในขณะนั้นที่ผมทำเต็มไปด้วยความแค้น จะเรียกว่าเป็นความหวังดีได้อย่างเต็มปากได้ละหรือ อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ผมได้เปลี่ยนมุมมองแล้ว และที่เขียนถึงพวกท่าน ที่จะเสนอนี้ ผมคิดว่าเป็นความหวังดีจริงๆ สำหรับผม ความรัก มอบให้พลเอกประยุทธ์ และคณะ

ที่ผมเปลี่ยนมุมมองก็เพราะว่า ผมสำเหนียกได้ว่า เมื่อก่อนผมลืมมองไปว่า พวกท่านก็มนุษย์นี่ ท่านก็ต้องการความสุข ไม่ต้องการความทุกข์ เหมือนคนอื่นๆ แม้บางทีเราจะเห็นพวกท่านดูยิ่งใหญ่ เต็มไปด้วยเหรียญตราติด แต่พวกท่านก็มีบาดแผลทางใจ ต้องการคนเข้าใจ ต้องการความรัก เหมือนเราๆ บางทีก็คิดผิดบ้าง ถูกบ้าง ไยเราต้องมองท่านเป็นศัตรู เป็นสัตว์ประหลาด

ด้วยมุมมองผมต่อท่านดังนี้ ดังนั้นข้อเสนอ ข้อคิดเห็นผม ไม่น่าจะขยี้ทำลายหัวใจของท่านให้แหลกราญลง ไม่อันตรายต่อพวกท่านแต่อย่างใด ที่ผมจะเสนอความเห็นก็มีเพียงว่า

ประการแรก การที่พลเอกประยุทธ์ฯ ทำรัฐประหารไปนั้น ผมเข้าใจว่าท่านน่าจะมีความกดดันไม่ใช่น้อย ทั้งจากเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ท่านต้องรับบทบาทอยู่ที่สูง "เสียสัตย์เพื่อชาติ" โดยท่านก็น่าจะรู้อยู่แล้ว ว่ายิ่งสูงยิ่งหนาว เมื่อได้ตัดสินใจทำไปแล้ว ท่านย่อมไม่กลับลำเป็นแน่ แต่สิ่งที่ท่านกำลังดำเนินภารกิจต่างๆ อยู่นี่ ที่มุ่งหวัง "ประชาธิปไตยที่สมบูรณ์" ท่านควรพิจารณาให้รอบคอบ ว่าวิธีการเช่นที่ทำอยู่ นำไปสู่เป้าหมายที่มุ่งหวังได้จริงไหม

ประการที่สอง เช่นอะไรบ้าง ที่ภารกิจกำลังดำเนินไป เช่น การเรียกผู้คนเข้าพบ จับผู้ประท้วงผู้เห็นต่าง บอกว่าเรียกมาทำความเข้าใจ ท่านลองคิดดูสิ ถ้ามีคนมาสอดส่องท่านว่าทำอะไรบ้างชอบไหม เรียกลูกสาว เรียกคนที่ท่านรักไปทำความเข้าใจแบบที่ท่านทำ จะยินยอมไหม หลายท่านในคณะก็เป็นพ่อคน มีคนที่รัก ท่านเองอาจทำงานห่างไกลบ้าน แต่ท่านก็รู้ว่าการพลัดพรากจากคนที่รักเป็นอย่างไร มีภาษิตว่า ท่านไม่ชอบอะไร อย่าทำอะไรอย่างนั้นกับคนอื่น

ประการที่สาม ท่านอาจจะพูดเรื่อง ขอเวลากลับสู่ความสงบ จึงต้องเรียกต้องจับคนอื่นๆ แต่ความสงบนั้นมิใช่เหลือง - แดง หยุดทะเลาะกัน หรือทุกคนทำตามคำสั่ง ถึงท่านทำไป ความขัดแย้งมันก็ยังปรากฏมีอยู่ทั่วทุกหนแห่ง เช่น ในครอบครัวของท่านเอง เพื่อนบ้าน ในชุมชนสังคม หรือการที่ท่านตัดสินใจทำรัฐประหาร ทั้งๆ ที่รู้ว่าผลลัพธ์ในระยะยาวจะจารึกท่านว่าอย่างไร เราหลีกเลี่ยงหลบมันไม่ได้หรอก สั่งให้หยุดจะปะทุเอาทีหลัง แต่เราบริหารจัดการมันได้ ทั้งนี้บนฐานการรับฟัง การพูดคุย หรือถกเถียง อย่างจริงใจ ตรงไปตรงมา ไม่ต้องหลบซ่อน ไม่ต้องมีคนโทรไปตามล่า

ประการที่สี่ ท่านอาจคิดว่า ความสงบไร้โต้แย้งเกิดได้ ทำได้จริง ทำได้ดี ผมเข้าใจว่าท่านมีฐานคิดแบบทหาร ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าท่านคิดเช่นนี้ ประชาธิปไตยก็เกิดขึ้นไม่ได้ เพราะไม่สามารถตรวจสอบ โต้แย้งได้ โครงการจัดการน้ำ แจกแท็บเลต เป็นของดีไหม ต้องตรวจสอบได้ ถ้าไม่ได้ บ้านเมืองก็กลายเป็นของเล่นเหมือนรัฐประหารครั้งก่อนๆ ก็เป็นของเล่นของทหาร ทหารปัจจุบันหวังว่าไม่ทำนะ

ประการที่ห้า ท่านคงทราบดีว่า ประชาธิปไตยเกิดได้ พวกท่านไม่เหมาะเล่นบทบาทนาน ดังนั้นควรถอยกลับให้มีการเลือกตั้ง อำนาจอธิปไตยเป็นของประชาชนโดยเร็วในการตัดสินใจ มีรัฐบาลพลเรือนโดยเร็ว

ที่ผมเขียนถึงพลเอกประยุทธ์ และคณะ ไม่ใช่ผมเห็นว่ารัฐประหารชอบธรรม แต่ผมเข้าใจสถานการณ์ ความรู้สึกของพวกท่าน ที่หวาดระแวงและทุกข์ทน อย่างน้อยถ้าท่านรับฟังความเห็นคนเล็กคนน้อยอย่างผมและคนอื่นๆ ด้วยท่ามียิ้มแย้มแจ่มใสฟังคำติคำชมตรงไปตรงมาได้ ด้วยความต้องการเข้าใจคนอื่นเหมืนที่ผมพยายามเข้าใจท่าน ท่านจะพ้นจากความหวาดระแวงอย่างที่เป็น มีความสุขขึ้นมา

เมื่อท่านปฏิบัติด้วยท่าทีอ่อนโยนต่อผู้เห็นต่าง เลิกเห็นคนนั้นคนนี้ไม่เหมาะสมกับแผ่นดินไทย เลิกจับคุมขัง เลิกเรียก รีบกลับไปที่ๆท่านยืนเหมาะ ไม่ต้องหนาวต้องระแวง ด้วยความรัก เป็นรั้วที่ดีที่สงบ

ชีวิตในบั้นปลายสุดท้ายของพวกท่านจะมีความสุข สงบ อย่างแน่แท้ บทเรียนในอดีตประจักษ์แล้ว ผ่านไปแล้ว ปัจจุบันยังแก้ไข ยังทัน ทำเถอะครับ เพื่อตัวท่านและคนที่ท่านรัก

ด้วยความรักและปรารถนาดี
เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล