หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ส้มตำต้นมะม่วง อร่อยทุกครก
โดย ลุงดำ คำโต เรื่อง-ภาพ
ถ้าท่านเดินทางไปมาระหว่างกรุงเทพ-ลาดหลุมแก้ว-บางเลน-กำแพงแสน-พนมทวน-กาญจนบุรี แล้วหิว อยากแนะนำให้รู้ว่า ก่อนถึงตลาดกำแพงแสนมีร้านอาหารพื้นบ้านรสชาติอีสานกำแพงแสนชื่อธรรมดาๆ “ส้มตำต้นมะม่วง” ให้แวะรับประทานได้อย่างน่าทึ่งแกมแปลกใจ ทำไมเธอตำส้มตำอร่อยทุกครก นอกจากนั้นมีรายการอาหารให้เลือกได้มากมาย
ก่อนถึงตลาดกำแพงแสนขวามือเป็นปั๊มน้ำมันตราดาว CALTEX และฝั่งซ้ายมือมีศูนย์รถจักรยานยนต์ยี่ห้อดัง ฮอนด้า ตรงข้ามเห็นต้นมะม่วงหน้าบ้านหลังหนึ่ง ร้านมุงหลังคาหญ้าคาธรรมดาๆ ควันตลบจากการย่างไก่หมักรสแสบแต่นุ่มเนื้อ หาที่จอดรถได้เลยครับ ถึงแล้วร้านส้มตำต้นมะม่วงที่ลุงดำ คำโต ขอแนะนำด้วยสโลแกน “อร่อยจริง จึงเขียนให้”
ทันทีที่เดินไปหน้าร้าน จะเห็นสาวสวยยิ้มแย้มทักทายให้ใจชื้น
“เชิญเลยค่ะ เชิญเลือกที่นั่งได้ตามชอบค่า”
ร้านเป็นโรงเรือนง่ายๆแล้ว ยังมีซุ้มสไตล์บ้านทุ่งให้นั่งหลบแดดใต้ร่มเงาแมกไม้ ไม่ร้อนแม้ยามเที่ยงๆ ลุงดำแอบไปกินมาหลายครั้ง สั่งส้มตำปูประเดิมเป็นจานแรก ตามด้วยน้ำตกหมู ซุปหน่อไม้ ไก่ย่าง อยากกินต้มแซบและแกงอ่อมปลาดุก แต่ไปคนเดียวเห็นทีจะกินไม่หมด เสียดายตังส์
ลุงดำนั่งกินไปเรื่อยๆไม่รีบร้อน มองดูแม่ค้าและพนักงานทำงานกันจ้าละหวั่น คนอ้วนที่สุดย่างไก่อยู่หน้าร้าน ส่งกลิ่นหอมฉุยชวนกิน แม่ค้าสาวสวยนั้นใบหน้าเธอยิ้มระรื่นตลอดเวลา มือก็ควักนั่นหยิบโน่นใส่ครกแล้วก็ตำๆๆๆ ตำไปยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไปด้วย แต่ละจานที่ส่งไปตามโต๊ะลูกค้า หมดเกลี้ยงจาน เหลือแต่กากที่ไม่นิยมกินกัน นึกในใจ “อร่อยทุกครก”
ส้มตำปูที่ลุงดำสั่ง รสเปรี้ยวกำลังพอดี ไม่เปรี้ยวโดดจนลิ้นชา ไม่หวานจนเอียนเหมือนหลายๆร้านที่เคยไปกิน ปูเค็มที่ใช้ไม่มีกลิ่นเหม็นรุนแรงหรือเค็มจนแสบลิ้น เครื่องปรุงครบถ้วนแบบไม่หวงเครื่อง ผักแกล้มธรรมดาแต่สะอาดชวนกิน ลุงดำกินจนเหลือแต่ก้าน กินส้มตำจนหมดไปก่อนแล้วจึงกินน้ำตกหมู ซึ่งก็เป็นเมนูธรรมดาๆ ใครๆก็ทำได้ แต่จะทำเป็นไหมนั่นแหละ ท้าทาย
"หนูไม่บีบน้ำมะนาวทิ้งไว้ แต่จะผ่าแล้วบีบสดๆ ได้รสชาติดีกว่า รสไม่เพี้ยนค่ะ" คุณเตาะ หรือคุณอุไรวรรณเฉลยให้รู้เคล็ดลับ
หมูติดมันไม่มาก ย่างไว้ก่อนหั่นลงคั่วในหม้อ เครื่องปรุงครบครัน แต่ที่ชอบมากก็กลิ่นหอมข้าวคั่วที่ใหม่และไม่เหม็นไหม้ ต้นหอมซอย ผักชี พริกคั่ว คลุกเคล้า ในหม้อบนเตาร้อนๆจนได้ที่ รสชาติกลมกล่อม ไม่เผ็ดเกิน ไม่เปรี้ยวเกิน และไม่หวานเกิน แม่ค้าคั่วไปยิ้มไปอีกเหมือนกัน
ลุงดำแอบดูกรรมวิธีที่เธอปรุงแต่งแล้วชอบจัง ดูเหมือนสนุกกับการทำอาหารขาย ยิ้มได้ยิ้มดี
ลุงดำเคยผ่านประสบการณ์การกินซุบหน่อไม้มาจากจังหวัดอุบลราชธานี เมื่อครั้งที่ยังหนุ่มแน่นแมนกว่าทุกวันนี้ ชอบกินจนยั้งใจที่จะไม่ลองสั่งมากินไม่ได้เลย หอมกลิ่นน้ำปรุงตามแบบฉบับ แต่ที่นี่ไม่ได้ใส่ปลาร้าเป็นตัวๆโขลกผสม กลิ่นจึงไม่แรง กินแกล้มไปกับไก่ย่างส่วนน่องนิ่ม คนแก่กินได้สบายๆ ไม่ต้องเคี้ยวแรงก็ยุ่ย อร่อยจริง บางร้านย่างไก่จนแห้งแข็งโป๊ก เคี้ยวทีหนึ่งฟันแทบหลุด
นั่งดูรายการอาหารแล้ว มีมากมายหลายอย่าง ตับหวาน ต้มแซบกระดูกอ่อน คอหมูย่าง ไก่บ้านต้มใบมะขาม แกงอ่อมปลาดุก ฯลฯ ได้แต่นึกในใจ ฝากไว้ก่อน ๆ
ลูกค้าวาย แม่ค้าหมดภาระโขลกๆตำๆ เธอเดินส่งยิ้มมาทักทาย ได้ทีเลยเชียว ขอซักถามสักหน่อยแล้วกัน
หนูชื่ออุไรวรรณ สมพรมทิพย์ บ้านหลังนี้แหละเลขที่ 39 ม.2 ต.กำแพงแสน ถนนพลดำริ อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม โทร 081-2929841 (เผื่อโทรมาสั่งจอง) ลูกสาว 3 ใบเถา คนโตจบปริญญาตรีแล้ว โน่นเลยเดินช่วยเก็บถ้วยจานอยู่นั่นแหละค่ะ อ๋อ เขาชอบทำอาหารและชอบว่าเป็นอาชีพอิสระขยันทำก็มีรายได้ดี
เดิมหนูรับจ้างเย็บผ้าโหลอยู่กับบ้าน น้องเขาเปิดขายมาก่อน แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนอาชีพทิ้งร้านและอุปกรณ์ไว้ให้ เลยจำใจต้องทำแทน ทั้งๆที่ไม่ใช่คนพื้นเพอีสานเลย โอย ทำมาตั้งแต่ปีพ.ศ.2548 โน่นแล้วค่ะ ร้านไม่ได้เช่า ไม่มีค่าใช้จ่าย ขายได้ก็เป็นของเรา
หนูตื่นตีสาม ไปจ่ายตลาด หาซื้อหมู ไก่ เครื่องปรุง ผักแกล้ม ได้ครบก็กลับมาร้าน หมักไก่ตามสูตรที่ค่อยๆปรุงจนเข้าที่และได้รับคำนิยมว่าอร่อย นุ่ม สุก หอม กินได้ไม่มีคาว ไก่นี่แต่ละวันซื้อสะโพก 4 กก. ปีก 15 กก. เศษเนื้อไก่ขาว 15 กก. หนูหมักด้วยน้ำมันหอยตราสามแม่ครัวอย่างดี แพงหน่อย เคยเปลี่ยนแต่ไม่ได้อย่างเดิมเลยเลิกใช้ เกลือ น้ำตาลปีบ ผงชูรสนิดหน่อย
หมูชั้น 2 เนื้อจะนุ่มกว่า วันละ 6 กก.กระดูกอ่อน 7 กก ข้าวคั่วนี่ไม่ได้คั่วเอง แต่ใช้ของไร่ทิพย์ ของเขาใหม่และหอมกำลังดี น้ำปลาก็ใช้ของดีๆ อยากให้ลูกค้ากินอร่อยต้องใช้แต่วัสดุดีๆ ประเภทเศษหมูเศษไก่ ไม่ใช้เลย ข้าวเหนียววันละถัง แม่สามีช่วยนึ่งให้ทุกวันค่ะ
ตอนนี้เปิดสาขา 2 ที่อินเตอร์โซน ฝั่งตรงข้ามกับมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสนนี่แหละค่ะ ก็ลูกสาวสามคน สองคนชอบอาชีพอสระอย่างนี้ ก็เลยมีกำลังมาช่วย ส่วนอีกคนกำลังเรียนชอบสวยๆงามๆ คงไปทางอื่น
ร้านเปิดตั้งแต่ แปดโมงเช้าจนบ่ายสองโมงก็หมด ลูกค้าก็ไม่ค่อยมีมากิน วัสดุเครื่องปรุงก็แทบไม่เหลือ ได้เวลาเก็บกวาดและทำความสะอาด พักผ่อนแล้วตอนเย็นๆก็ไปเปิดอีกครั้งที่สาขา2 เหนื่อยไหมหรือคะ เหนื่อยมากกก
คุณอุไรวรรณเล่าไปยิ้มไป เธอช่างอารมณ์ดี มีไมตรีกับลูกค้าแทบทุกโต๊ะ จำลูกค้าได้เกือบทุกคนว่าคนไหนมาสั่งอะไร รสชาติระดับไหน แทบว่าไม่ต้องสั่งแล้วเสี่ยงว่า จะอร่อยไหมหนอ
คุณอุไรวรรณ สมพรมทิพย์
ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นข้าราชการ อบต. คนทั่วๆไป นักท่องเที่ยวที่เดินทางผ่านมาก็พอมี ถ้ามาจากทางเมืองกาญจนบุรี พอเลี้ยวมาตามถนนไปบางเลน เห็นต้นมะม่วงหน้าร้าน ก็ใช่เลย หาง่าย ถ้าไม่แล่นรถเร็วจนเลย
“แปดโมงเช้าก็เปิดขายแล้วค่ะ แต่อย่ามาเกินบ่ายสองโมงแล้วกัน กลัวว่าจะหมดเสียก่อนน่ะค่ะ”