เราจะไม่เอาอะไรไป เราจะฝากเพียงรอยเท้าบนผืนทราย
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
เสียงเพลงหวาน รอยเท้าบนผืนทราย ศิลปิน พิงค์ แพนเตอร์ บอกเล่าเรื่องราวเช้าวันหนึ่งช่างซึ้งใจ เมื่อผมก้าวย่างไปบนชายหาดสีทองของชะอำ ช่วงอุทยานสิ่งแวดล้อมนานาชาติ ค่ายพระรามหก อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี แสงสีทองเริ่มสาดใส่ปลายฟ้าไกล แสงสีต่างๆระยับนับสีไม่ถูก สายลมเอื่อยๆไล่ใบสนทะเลไหวพะเยิบๆ ความสวยงามราวกับเดินอยู่บนวิมาน ลองมาอ่านเนื้อเพลงหวานวันวานกันหน่อยไหม ผมคัดลอกมาจากอินเตอร์เนตครับ
เพลง : รอยเท้าบนผืนทราย
ศิลปิน : พิงค์ แพนเตอร์
เนื้อเพลง :
ก้าวเดินไป ตามผืนทราย
ต้องเอียงกาย หันไปมอง
เพ่งตามอง ฉันต้องแปลกใจ
เหตุไฉน ไม่มีร่องรอย
คิดว่าความรักเรา
ดังรอยเท้าบนผืนทราย
คลื่นซัดสาดเห็นรอยเท้าสลาย
ดุจดังความรักต้องกลับกลายสูญจากไป
ทิ้งเอาไว้ รำพึง
ให้คะนึงถึงเรื่องผ่านมา
ต้องเจ็บอุรา เพราะรอยพิมพ์ใจ
ต่อไปฉันจะหยุดยืน ไม่เคลื่อนกาย
อยู่บนทราย นิจนิรันดร์
ไม่มีวัน คลื่นจะกล้ำกราย
ให้รอยเท้าหายจากไป
คิดว่าความรักเรา
ดังรอยเท้าบนผืนทราย
คลื่นซัดสาดเห็นรอยเท้าสลาย
ดุจดังความรักต้องกลับกลายสูญจากไป
ทิ้งเอาไว้ รำพึง
ให้คะนึงถึงเรื่องผ่านมา
ต้องเจ็บอุรา เพราะรอยพิมพ์ใจ
น้ำตารื้นขึ้นมาจนขอบตาร้อนผ่าว เมื่อนึกถึงวันเวลาที่เคยได้เดินคลอเคลียเคียงกายกับสาวหนึ่ง อนงค์ที่แสนงาม แต่เมื่อต้องมาเดินเดียวเปลี่ยวกายยามนี้ อดคิดถึงความหลังฝังใจไม่ได้จริงๆ โคตรคิดถึงเธอเลยนะ ขอบอก
ค่ำคืนที่ผ่านมา ผมนอนพักแรมคืนในบ้านพักของอุทยานสิ่งแวดล้อมนานาชาติสิรินธร ด้วยว่าภาระหน้าที่ที่ดีของสื่อออนไลน์ประเภทเว็บไซต์ ทองไทยแลนด์ ดอท คอม เพื่อร่วมงานถวายพระพรสมเด็จพระเทพรัตน์ราชกัลยากุมารี ทรงมีพระชนมายุครบ 60 พรรษา ปลูกป่าชายเลน ปล่อยกุ้งหอยปูปลาคืนสู่ทะเล เพิ่มปริมาณสัตว์น้ำให้กับมวลชน
แล้วแหวกต้นไม้ป่าชายเลนลงไปปลูกต้นโกงกาง เสริมความเขียวให้กับป่าชายเลนทูลกระหม่อม เสวนาเรื่องดร.สนใจ หะวานนท์ ค้นพบโกงกางพันธุ์ใหม่ แล้วจะได้นำชมต้นจริงที่เพิ่งพบเป็นครั้งแรกในโลก โอ้ คนเพชรบุรีดีใจทั่วหน้า
บนผืนทรายทอดยาวจากเหนือลงสู่ใต้ น้ำทะเลสงบงาม ปราศจากคลื่นลม แสงสีทองเริ่มสดใสมากขึ้น ผมย่ำไปบนผืนทรายชายหาด แล้วก็นึกถึงเพลงนี้และคำจารึกเมื่อไปเยือนอุทยานแห่งชาติทางทะเลหลายแห่ง เราจะไม่เอาอะไรไป เราจะฝากเพียงรอยเท้าบนผืนทราย คำคมวลีเดียวกินใจไม่น้อย
แสงแดดอ่อนๆสาดใส่คลื่นเม็ดทราย แสงสะท้อนเหมือนเพชรเปล่งประกาย ความสวยงามดั่งทะเลทราย คลื่นพลิ้วเป็นทิวแถว มีรอยเท้าฝากไว้เป็นบางมุม แต่ที่เหนือสิ่งอื่นใด มีการฝากขวดเครื่องดื่มสีชาและถุงพลาสติกไว้ นี่แหละที่เป็นต้นเหตุให้ผมคิดถึงเพลงหวานของพิงค์แพนเตอร์และคำขวัญจากอุทยานฯ ช่วยกันทำให้หาดสวยด้วยกรวดทราย