หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
Slow life at สวนจตุจักร สไตล์ประหยัด
โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
โฆษณาในสื่อทีวี เน้นมากเรื่องการปั่นจักรยานเที่ยว ไปจังหวัดนั้นไหม ไกลแสนไกลด้วยราคา 7-8000 บาท ไปปั่นจักรยานบนสันดอย สัมผัสอากาศบนเขาสูง โอย พิสดารพันลึกไม่น้อย เห็นภาพเคลื่อนไหวใจสั่น อยากไปปั่นกับเขาบ้าง แต่พอคลำกระเป๋าตังส์ เสียววูบ ตั้ง 7-8000 บาท แทบหมดเดือน 4 คนพ่อแม่ลูก ไปไม่ได้แล้วลูก ทำไงดี
ไปสวนจตุจักรกันเถอะ ได้ปั่นจักรยานแน่นอน มีรถจักรยานสองล้อให้เช่าปั่นได้ในราคาถูกๆ รถคันใหญ่ๆ สำหรับพ่อขายาวๆ รถคันเล็กสำหรับลูกตัวเล็กๆขายังสั้นๆอยู่ เส้นทางให้ปั่นได้ยาวไกลหลายกิโลเมตร รถเลี้ยวเคี้ยวโค้งไม่น้อย ผ่านทั้งที่ราบๆ ลาดเนินและลาดไหลลงทางต่ำ ได้ใช้ความเชี่ยวชาญในการบังคับล้อไม่น้อย
รถเมล์จากบ้านย่านพันธุ์ทิพย์ 2 ถนนงามวงศ์วาน สาย 134 มีทั้งปรับอากาศและอากาศธรรมชาติ 4 คนพ่อแม่ลูก ก็แค่ 64 บาท ผ่านห้างสรรพสินค้าที่ติดแอร์เย็นฉ่ำทั้งวันจนถึงค่อนคืน ก็ไปจนเบื่อหน่าย ลองไปใช้ชีวิตติดล้อท่ามกลางอากาศบริสุทธิ์ ต้นไม้เขียวขจี ได้ออกกำลังกาย เคลื่อนไหวไปทุกสัดส่วน ตั้งแต่สายตา สมอง แขน ขา การทรงตัว และนิ้วสั่นกระดิ่ง
42 นาที รถวิ่งวันเสาร์ไม่ติดหนึบ ลงป้ายรถไฟบีทีเอส หมอชิตเก่า เดินขึ้นบันได้ไปบนสถานีรถไฟบีทีเอส แล้วคร่อมไปลงฝั่งสวนจตุจักร เลาะเข้าประตูสวนข้างสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน เดินไปตามถนนคอนกรีตที่ไหลไปตามพรมสีเขียวของหญ้า จนถึงที่หมาย จุดให้เช่ารถจักรยานสองล้อ ก็แค่เนี้ย ได้ปั่นกันไปตามทาง ขึ้นที่เนินแล้วไหลลงที่ต่ำ เลี้ยวไปตามใต้ต้นไม้ให้ร่มเงา
ชีวิตติดล้อแบบ Slow life เหมือนอย่างโฆษณาในทีวี แค่ไม่ได้ไปไกลถึงเขาค้อ แม่สอด และฯลฯ มีนักปั่นหลายรุ่นให้เห็น ไม่ได้นับว่ากี่ร้อยคัน บางกลุ่มปั่นกันไปเรื่อยๆ คุยกันไปไม่เร่งรีบ บางกลุ่มปั่นกันจนเหนื่อยหอบ เหงื่อท่วมตัว และส่งกลิ่นเหงื่อไคลให้ได้สัมผัส โคตรเหม็นเปรี้ยว แต่ก็ชั่วพริบตา ก็ผ่านเลย
ไป
บางกลุ่มปั่นกันจนได้อารมณ์สมใจแล้วก็ปักหลักยกสำหรับกับข้าวลงไปปูเสื่อนั่งใต้ร่มไม้ใหญ่ บางกลุ่มมีมากกว่า 20 คน ไม่ปูเสื่อแต่นั่งบนพรมเขียวนั่นเอง เห็นแต่ไกลว่าผู้หญิงนุ่งซิ่นตีนจก หลานสีสัน บ่งบอกว่าเป็นสาวๆจากบ้านพี่เมืองน้อง เมียนมาร์ หรือพม่า เพื่อนบ้านฝั่งตะวันตกของบ้านเรานี่เอง
ใต้ร่มจามจุรีใหญ่ คนไทยภาคกลางเรียกว่าต้นก้ามปู คนไทยภาคเหนือเรียกว่าต้นฉำฉา ฝรั่งมังค่าเรียกกันว่า Rain tree แผ่กิ่งก้านกว้างไกล บดบังแสงแดดให้ได้อย่างอัศจรรย์ พ่อลูก 2 คนจอดรถคันใหญ่และคันเล็กๆ แล้วลงไปนั่งๆนอนๆอยู่ใต้ร่มเงา ช่างน่ารัก เห็นแล้วก็อดกังขาไม่ได้ว่า แม่เขาไปไหน หรือว่ายังไปทำงานในวันเสาร์
บางกลุ่มนั่งบนเนินดินที่สูงๆต่ำๆ แบบลอนลาด ปิกนิคกันอย่างกับครอบครัวฝรั่งในภาพยนตร์ เป็นวิถีชีวิตของคนกรุงเทพยุคใหม่ ความรู้สึกสุขสมจะฝังลึกในจิตใจของเด็กที่ได้สัมผัส ซึมซับเข้าสู่จิตใจ ได้อารมณ์สุนทรี มีวันหน้าถ้าเขาเติบโตและมีครอบครัว เรื่องราวเหล่านี้จะเป็นความหลังที่ฝังใจ เป็นบทเรียนที่สวยงาม เป็นความรู้สึกแสนสุข
ปั่นสไตล์ slow life เหมือนในโฆษณา แต่ได้นั่งๆนอนๆผักผ่อนใต้ร่มเงาแมกไม้ด้วย คนโสดเดียวดายบางคน ปั่นๆจนเหงื่อท่วม แล้วจอดรถหาที่เติมพลังหลังสิ้นสุดวงจรที่ไล่ตามภาพฝัน บูธขายเครื่องดื่ม ของกินเล่นภายในรั้งสวนจตุจักรมีให้เลือก แต่สำหรับบางคนอาจเดินออกนอกรั้งเลาะไปตามริมๆ ใต้ร่มเงาต้นไม้ใหญ่น้อย มีร้านขายก๋วยเตี๋ยวให้เลือกได้
เดินย้อนไปรอที่ป้ายรถเมล์สายเดิม 134 ยกมือส่งสัญญาณขอไปด้วย แล้วขึ้นไปทีละคนจนครบทีม ค่ารถอีกคนละ 16 บาท ถึงเป้าหมาย รวมไปกลับ 128 บาท ไอครีมคนละแท่ง 120 บาท น้ำดื่มอีก 40 บาท ค่าเช่ารถจักรยาน 160 บาท ค่าก๋วยเตี๋ยว 140 บาท อุ๊ยว๊ายตายแล้ว หมดไป 548 บาท ไม่ต้องไป Slow life บนสันเขาให้เปลืองตังส์คนละ 7-8000 บาท ประหยัดไป 32,000-548 เท่ากับ 31,452 บาท ทำไม
