สวนสัตว์เชียงใหม่...น่าเที่ยว
ณิชาวดี/เรื่อง ภาพ-ธงชัย เปาอินทร์
ถ้าพาลูกๆไปหลบร้อนที่เชียงใหม่ ด้วยหวังจะขึ้นไปนอนบนดอยสูงๆ อากาศเย็นสบายๆ แล้วอย่าลืมพาลูกๆไปเที่ยวสวนสัตว์เชียงใหม่นะจ๊ะ น่าเที่ยวจริงๆค่ะ
แค่เห็นป้ายทางเข้าริมถนนห้วยแก้ว ก็ร่มรื่นน่าเข้าแล้ว ยืนแอคท่าถ่ายรูปไว้สักนิดหนึ่งก่อน เดินเข้าไปอีกหน่อยถึงสะพานที่สองฝั่งตกแต่งด้วยดอกไม้เมืองหนาวสวยพราวเลยค่ะ
พื้นที่สวนสัตว์เชียงใหม่เดิมเป็นของเอกชนซึ่งเป็นมิชชั่นนารีชาวอเมริกันชื่อ มร.ฮาโรลด์ เมสัน ยัง(Harold Mason Young) แรกก็ทำในบ้านเช่า ต่อมาสัตว์ป่ามากขึ้นจึงได้ยื่นเรื่องขอเช่าพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย ราวๆ 60 ไร่ เมื่อปีพ.ศ.2495 ปี น่าจะสร้างอนุสาวรีย์ มร.ฮาโรลด์ เพื่อเป็นเกียรติประวัติชีวิตของท่านไว้ให้อนุชนรุ่นหลังๆได้รับรู้และระลึกถึงท่านค่ะ
ปีพ.ศ.2518 มร.ฮาโรลด์ตาย แต่สวนสัตว์ของเขาเติบโตเป็นสวนสัตว์เชียงใหม่ และได้รับการขยายพื้นที่เพิ่มขึ้นเป็น 500 ไร่ แสดงว่าสิ่งที่มร.ฮาโรลด์ทำไว้ดีมีคุณค่าต่อสังคม ไม่ตาย
นอกนั้นนะคะ ส่วนหนึ่งของสวนสัตว์เชียงให่ช่วงเนินเลี้ยงช้าง เคยเป็นที่ตั้ง "เวียงเจ็ดสิน" สมัยพญาสามฝังแก่น กษัตริย์ราชวงศ์มังราย ลำดับที่ 8 พ.ศ.1945-1984
มร.ฮาโรลด์ เมสัน ยัง
ณิชาวดีซื้อบัตรผ่านแล้วเดินไปนั่งรถลากจูงของสวนสัตว์ มีไกด์หนุ่มรูปหล่อบรรยายตลอดเส้นทางว่าตรงไหนมีอะไร บางทีก็ปล่อยมุขตลกขบขันด้วย
ข้อแนะนำคือ นั่งรถสำรวจพื้นที่ทั่วๆไปเสียก่อนที่จะลงไปดูจริงๆ
การนั่งรอบสองควรเริ่มต้นหลังจากไปรอเข้าชมหมีแพนด้าแล้ว จะได้หายอยาก หมีแพนด้ายักษ์ หรือ ต้าสงเมา หรือ Giant panda มีชื่อวิทยาศาสตร์คือ Ailuropda melanoleuca อยู่ในวงศ์ URSIDAE เป็นสัตว์หายาก สัตว์ถิ่นเดียว และใกล้สูญพันธุ์ การเพาะเลี้ยงจึงสามารถอนุรักษ์พันธุ์และขยายเผ่าพันธุ์ได้วิธีหนึ่ง คาดว่ามีอยู่ราวๆ 2-3000 ตัว(2549) กินใบไผ่เป็นอาหาร(99%) ชื่อไผ่จู๋ซื่อ แต่ไข่ ปลา แมลงในไม้ไผ่ก็กินบ้าง
ภาพจากเว็บสวนสัตว์เชียงใหม่
หมีแพนด้ามี 6 นิ้ว หนึ่งในนั้นเป็นนิ้วโป้งอุ้งเท้าเหมือนแมว มีวงสีดำรอบดวงตา ใบหู บ่า และขาทั้งสี่ขา นอกนั้นสีขาวหมด หางแพนด้ายาวไม่เกิน 15 ซม. แต่ไม่เห็นว่ามันดำหรือขาว
ก็มันไม่ยอมหันก้นมาอวดเลย เป็นสัตว์ที่มีอยู่แห่งเดียวในจีนแถวๆมณฑลซื่อชวน ซานซี กานซู พื้นที่ราวๆ 14,000 ตร.กม. ชอบอยู่ที่ระดับความสูงจากน้ำทะเลปานกลาง 1,400-3,500 เมตร
ผสมพันธุ์ช่วง มีค.-พค. ไม่ค่อยขยันกันมั้ง เลยจะสูญพันธุ์เอาซี ฮึ
ภาพจากเว็บสวนสัตว์เชียงใหม่
หมีแพนด้านี่เช่ามาจากประเทศจีน ที่ให้เช่าก็เพื่อเจริญสัมพันธไมตรี และประชาชนชาวไทยได้ชมกันค่ะ
หลังจากนั้นเดินไปสบายๆที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ เสียเงินค่าเข้าชมอีกครั้ง ได้เห็นสัตว์น้ำทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม ส่วนสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำก็มีประปราย บางช่วงมีสะพานเลื่อนให้ แต่ถ้าคนมากๆเท่านั้นถึงจะเปิดให้ใช้บริการ ก็เป็นอีกภาพหนึ่งที่ชวนมอง
เด็กๆ ชอบเดินชมมากค่ะ ดูด้วยความสนใจ อ่านป้ายสื่อความหมายด้วยนะ
เยาวชนชอบๆ อะควาเรียมเชียงใหม่
ปลาสวยงามในตู้หลากหลายชนิด
หอยเม่นกับปลาการ์ตูน ปะการังอ่อน
ออกมาจากอะควาเรี่ยมก็เดินไปชมหมีโคอาลา หมีขี้อายและขี้เกียจประจำถิ่นออสเตรเลีย มันชอบเกาะนิ่งๆอยู่กับต้นไม้ ต้นไม้ที่มันชอบเกาะนอนหลับและกินใบเป็นอาหารก็คือต้นยูคาลิปตัสค่ะ มันคงนอนไปดมกลิ่นหอมอ่อนๆของน้ำมันยูคาลิปไปด้วยละมั้ง
แต่มันก็ดูน่ารัก ไม่มีพิษมีภัยอะไร ไม่เหมือยหมีควายบ้านเรา ฉีกเด็กจนตายเลย
ภาพจากเว็บสวนสัตว์เชียงใหม่
นอกจากนั้นก็มีนกกระจอกเทศ ยี่ราฟ สุนัขจิ้งจอก ไก่ฟ้าชนิดต่างๆ เลียงผา ช้าง เสือ หมี กระทิง กวาง เก้ง ชะนี ลิง นกเงือก นกแก้วต่างสี ฯลฯ เหมือนๆกับสวนสัตว์ทั่วๆไป
กิ้งก่าต่างประเทศ จิ้งจกน้ำสัตว์หายากเมืองไทย
สนุกกับปลาการ์ตูน อุโมงค์ปลาน่าตื่นเต้น
ออกจากสวนสัตว์เชียงใหม่ หิวข้าวก็เลยแวะไปที่เฮือนห้วยแก้ว ใกล้ๆกันนั้นเอง บรรยากาศเยี่ยม ลมเย็นสบายๆ อาหารหรือ อร่อยและไม่แพง ลองกินมาแล้ว...เจ๊า
ชะนี นกกระจอกเทศ..นกใหญ่ที่สุดในโลกแต่บินไม่ได้