แอบดูปูก้ามดาบ ริมแม่น้ำเพชรบุรี โดยสาวภูไท เรื่อง-ภาพ

                                       แอบดูปูก้ามดาบ  ริมฝั่งแม่น้ำเพชรบุรี

                                                                                                        สาวภูไท

            เสียงนกบางชนิดดังลงมาจากต้นไม้สูง ๆ ปลุกโลกยามเช้าให้ฟื้นตื่นจากการหลับใหล  ระดับน้ำหน้ากระท่อมที่พักลดระดับลงเหมือนจะเปิดโอกาสให้ดินได้หายใจ  สะพานที่ทอดยาวอยู่ท่าน้ำดูสูงขึ้นมาด้วย  ส่วนบันไดกลับตั้งอยู่บนโคลนเลนริมฝั่งแม่น้ำเพชรบุรี  และไม่จุ่มอยู่ในน้ำเหมือนที่เห็นเมื่อคืน

            “นกอะไร”

              

            ฉันก้าวเท้าไปตามสะพานไม้ที่ทอดผ่านร่มลำพูสู่ท่าน้ำ  ดูเหมือนฉันจะทำให้

นกตกใจจนบินหายไปหมด

        แต่...เอ๊ะ  มีแมลงอะไรมากมายบนพื้นดินสีดำใต้สะพาน

            ฉันนั่งลง  มองดูพื้นโคลนเลนที่ถูกน้ำแช่อยู่แต่เมื่อคืน  บัดนี้มีแต่ดินสีดำคล้ำเต็มไปด้วยรูเล็ก ๆ ที่เจ้าสัตว์เล็ก ๆ วิ่งลงไปหลบหาย  ครั้นเรานั่งนิ่ง ๆ มันก็ค่อย ๆ โผล่ส่วนที่ฉันเห็นเป็นคล้ายปีกสีขาว ๆ เหลือง ๆ มีบ้างที่เป็นสีแดง  และน้ำเงิน ออกมาก่อน

            ฉันแทบหยุดหายใจ
                                                                            
              

            สิ่งที่โผล่ออกมาที่แท้เป็นก้ามของปูเจ้าของรู  ฉันแปลกใจลุกขึ้นชะโงกหน้าลงไป  เจ้ากรรมเสียงสะพานไม้ขยับไหว  เจ้าของรูทั้งหลายหายวิบลงไปอีก  ต้องตั้งสติรอคอยกันใหม่จึงจะได้ชมปูอีกที

            มันค่อยโผล่ออกมาแล้ว  โผล่ออกมาพร้อม ๆ กัน  เหมือนตอนมันหายลงรูก็ลงไปพร้อม ๆ กัน  นี่จะเรียกว่าหมู่บ้านปูสามัคคีก็ได้หละเนาะ

            “ปูก้ามดาบ”  เสียงใครบางคนบอก  เป็นปูตัวเล็ก ๆ แต่มีก้ามใหญ่โตเกินตัวจนดูตลก  ที่เห็นเป็นสีต่าง ๆ ก็คือส่วนที่เป็นก้ามของมันนี่เอง  มันชูขึ้นตลอดเวลาราวกับจะอวดเบ่งในเหล่าปู  หรือเหล่าศัตรูของมัน 

            “เบ่งก้าม”  ฉันคิดขำ ๆ ขณะนั่งนิ่งเกรงอกเกรงใจจะไปรบกวนปู

                                       
              

            ท่ามกลางรากที่โผล่ขึ้นเหมือนหลักปักเลนของต้นลำพู  มีรูอยู่กระจัดกระจาย

เจ้าของรูค่อย ๆ โผล่ออกมาให้เห็น  รูโน้นก็มี  รูนี้ตัวใหญ่กว่า  รูโน้นก้ามเล็กนิดเดียวนั่นคือนางตัวเมีย  มักมาเงียบ ๆ ไม่มีบทบาทเกเรอวดเบ่งเหมือนเจ้าก้ามใหญ่ ในทันทีที่โผล่ออกมาเจออีกตัวบ้านใกล้รูเคียง  มันก็จะต้องชูก้ามขึ้นปะทะกัน  แล้วจะมีตัวหนึ่งถอยปล่อยให้เจ้าก้ามใหญ่แบกก้ามเดินผ่านไปโดยดี  เป็นอย่างนี้อยู่ขวักไขว่ไปตามประสาปูจนคนดูเหนื่อยไปเอง

            ก้ามโต ๆ นั้น  จะโตเพียงก้ามเดียวนะ  ยกขึ้นมาคล้ายคนใช้แขนป้องหน้ายังไงยังงั้นเลย  เป็นการแสดงความเจ้าเป็นเจ้าของอาณาเขต ข่มศัตรู   หรือชูอวดสาวปู

            “ชุบแป้งทอดก็อร่อยนะพี่”

                                      
              


            เจ้าเปิ้ลผู้เป็นน้องสะใภ้ของฉัน  และเป็นลูกสาวคุณยายลำดวนเจ้าของบ้านพักริมฝั่งแม่น้ำเพชรบุรี นี้บอก

            แต่ใครจะมีปัญญาไปจับมันได้นะ  วิ่งเร็วราวกับมีปีกออกอย่างนั้น  บริเวณที่มันอยู่ก็เป็นดินโคลนเละออกปานนั้น

                              
             

            ฉันได้แต่ถอนใจละสายตาจากปู  หันไปมองสายน้ำที่เรียบเป็นกระจกอยู่ตรงหน้า  นาน ๆ จะมีเรือผ่านมาสักลำ  ฝั่งตรงกันข้ามโน้นคือที่ตั้งของวัดคุ้งตำหนักที่ซึ่งมีตำนานว่าเมื่อครั้งแผ่นดินของสมเด็จพระเจ้าเสือแห่งกรุงศรีอยุธยา  พระองค์เคยมาสร้างตำหนักพักที่ตรงนั้น  ที่ที่เป็นที่มีวัดคุ้งตำหนักในปัจจุบัน  ตำนานเล่าว่าพระองค์ทรงโปรดการเสวยปลากระโห้เป็นที่สุด ถึงขนาดออกประกาศห้ามราษฎรกินปลากระโห้เลยทีเดียวและทรงโปรดการตกเบ็ด  การที่ทรงมาพักแรมที่คุ้งตำหนักนี้ก็มาตกเบ็ดนั่นเอง

            พื้นแผ่นดินถิ่นนี้ช่างอุดมสมบูรณ์  สัตว์บก สัตว์น้ำทั้งหลายมีมากมาย มาจนปัจจุบัน  ก็ดูเอาซีชาวบ้านร้านถิ่นเพียงขุดดินกักน้ำเอาไว้ยามน้ำขึ้น  ก็จะมีกุ้งหอยปูปลาลาขึ้นมากับน้ำตามธรรมชาติให้จับกิน จับขาย ได้สบาย ๆ

                   

            สำหรับปูก้ามดาบนั้นมิต้องกักขังอะไรเลยเธอก็มาสร้างรูอยู่กันเป็นฝูง ๆ เป็นหมู่บ้านปูสามัคคีอย่างที่ว่า ในยามน้ำลด วันละสองเวลาอยู่แล้ว  มันง่ายจนไม่มีใครอยากกกินนั่นแหละวันนี้เราจึงกินกั้งแทนค่ะ

            ปูก้ามดาบ ชื่ออังกฤษ  White – palm Fiddler  Crab

            ชื่อวิทยาศาสตร์           UCA SPP.

            วงศ์                             OCYPODIDAE

                                                                    oooooo