อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ถนนราชดำเนิน กรุงเทพฯ
“เอื้อยนาง”
อนุสาวรีย์ สัญลักษณ์แห่งความเป็นประชาธิปไตย มีรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดของราชอาณาจักรไทยนี้ ตั้งอยู่ตรงวงเวียนขนาดใหญ่ระหว่างถนนราชดำเนินกลางกับถนนดินสอ เป็นสถาปัตยกรรมที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสาวรีย์ระลึกเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์วันเปลี่ยนแปลงการปกครองของชาติ จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบประชาธิปไตยเมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๗๕ โดยคณะราษฎร
อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ได้เริ่มสร้างปี ๒๔๘๒ ในสมัยจอมพล ป.พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี ออกแบบโดย ม.ล.ปุ่ม มาลากุล และมีศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ควบคุมการก่อสร้างจนแล้วเสร็จ ศิลปินผู้ปั้นอนุสาวรีย์คือ นายสิทธิเดช แสงหิรัญ
อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย
เป็นอนุสาวรีย์ที่ตั้งอยู่บนฐานวงกลมขนาดใหญ่ โดยมีสิ่งก่อสร้างแบ่งเป็นส่วน ๆ ล้วนมีความหมายคือ
พานรัฐธรรมนูญ ตั้งอยู่บนป้อมตรงกลางอนุสาวรีย์ ตัวพานทำด้วยทองสำริดสูง ๓ เมตร หนัก ๔ ตัน หมายถึงอำนาจอธิปไตยทั้ง ๓ ภายใต้รัฐธรรมนูญ คือ อำนาจนิติบัญญัติ อำนาจบริหาร และอำนาจตุลาการ
ประตูป้อมกลางที่ตั้งพานรัฐธรรมนูญ มี ๖ ประตู หมายถึง เอกราช ความสงบภายใน สิทธิเสมอภาค เสรีภาพ เศรษฐกิจ และการศึกษา
ปีกทั้ง ๔ ด้าน ตั้งอยู่รายล้อมพานรัฐธรรมนูญวัดจากแท่นฐานที่ตั้งได้ ๒๔ เมตร รัศมียาว ๒๔ เมตร หมายถึงวันที่ ๒๔ มิถุนายน อันเป็นวันเปลี่ยนแปลงการปกครอง(ปี๒๔๗๕)และวันเริ่มสร้างอนุสาวรีย์(ปี๒๔๘๒) ด้านล่างของปีกทั้งสี่มีภาพปูนปั้นเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหลัก ๖ ประการของคณะที่เปลี่ยนแปลงการปกครอง
ปืนใหญ่ ที่ฝังอยู่โดยรอบโดยเอาปากกระบอกปืนลงดินมีโซ่ร้อยเป็นระยะเว้นเฉพาะช่องทางขึ้น มีทั้งหมก ๗๕ กระบอกหมายถึง พ.ศ.๒๔๗๕ ส่วนสายโซ่ที่ร้อยรัด หมายถึงโซ่สายแห่งความสามัคคีของคนทั้งชาติ
๐๐๐๐