หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ศิลปะการเขียน: เปลว ปัทมา นักเขียนเรื่องป่าดงพงไพรที่เหลืออยู่
โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
ถ้าน้อย อินทนนท์ ชาลี เอี่ยมกระแสสินธุ์ ยังมีชีวิตอยู่ คงดีใจที่ยังมีนักเขียนเรื่องราวจากพงไพรเหลืออยู่ รอยต่อของตำนานที่ยากจะเข้าใจ ทำไม..ทำไม จึงชอบเขียนแต่เรื่องป่าดงพงไพร มีเรื่องราวมากมายนักหรือ เขียนแล้วยังมีคนอ่านไหม แล้วนามปากกา เปลว ปัทมา เป็นใครกันหนอ สมญานามนี้จึงได้ติดหนึบอยู่ในบรรณพิภพ
แน่นอนว่า เรื่องราวของเขายังขายได้อย่างไม่น่าเชื่อ เสน่ห์ของเรื่องเล่าจากราวไพร ด้วยสำนวนและลีลาของเขา อาทิเช่น จอมไอยรา สยองขวัญอาถรรพณ์ไพร เรื่องเล่าระทึกใจในสลักพระ ฯลฯ นับร้อยเรื่อง/เล่มจากปลายนิ้วของชายหนุ่มวัยดึกแต่ยังมีเสน่ห์แพรวพราย
เปลว ปัทมา บุรุษหนุ่มใหญ่ผู้ที่ยังรักษารูปร่างได้ปราดเปรียวพร้อมลุย แม้ล่วงสู่วัยปลายแห่งชีวิตแล้วก็ตาม (เห็นหน้าตาท่าทางแล้วนึกว่า 58 ปี ที่ไหนได้ เจ็ดสิบแล้ว)
ต่อไปนี้เป็นเพียงประวัติสั้นๆจากปากของนักเขียนผู้จารึก"เสน่ห์แห่งพงไพร" ให้อนุชนรุ่นหลังๆได้รู้และเข้าใจ นิยามแห่งป่าเขาลำเนาไพร
ผมเป็นคนใต้ เกิดที่ท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อพ.ศ.2483 จบการศึกษาจากโรงเรียนสุราษฎร์ธานี ปีพ.ศ.2500 ระดับมัธยม 6 แล้วมาจบมัธยม 8 จากโรงเรียนวัดสุทธิวราราม กรุงเทพฯ ปีพ.ศ.2502 ไปสำเร็จวิชาครูพิเศษมัธยม(พ.ม.) ปีพ.ศ.2508 ยึดอาชีพเป็นครูสอนหนังสือระดับม.1-ม.6 โรงเรียนราษฎร์แห่งหนึ่ง ที่คลองขนาน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร และสุดท้ายที่เทศบาลนครธนบุรี ก็จบสิ้นชีวิตครูครับ
ถ้าได้เล่าเรื่องป่า ...ไม่มีเพื่อนๆเหงา
ช่วงที่ผมอยู่ชุมพร ได้เข้าไปท่องเที่ยวในป่าดงดิบ ได้เห็นต้นไม้ในป่าดงดิบ ได้สัมผัสความชุ่มเย็นของผืนป่า ได้อารมณ์ความรู้อีกมากมายหลายหลากจากป่า ได้เห็นวิถีไพรจากหลายแหล่ง และจากนั้นเมื่อผมเข้ามาอยู่ในกรุงเทพก็ยังวนเวียนไปตามป่าเขาลำเนาไพรทั่วประเทศ ส่วนใหญ่จะเป็นป่าแถวอุทัยธานี ร่วมไปกับคณะที่ตามล่ากระทิงบ้าง นอนผิงไฟในป่าโปร่งบ้าง ก็แถวๆป่าของเขตห้วยขาแข้งในปัจจุบันนี้
โชคดีที่ยังมีการอนุรักษ์ผืนป่าไว้ให้สรรพสัตว์ได้ขยายเผ่าพันธุ์ ไม่เช่นนั้นพรานป่าคงล่าสัตว์จนไม่เหลือหรอ
โต๊ะเขียนหนังสือเดิม..ใช้พิมพ์ดีด โต๊ะคอม..ไม่ตกยุคแล้ว
ผมเบี่ยงเบนชีวิตไปทำสำนักพิมพ์ก้าวหน้า ของสุเทพ ชูเชื้อ แถวๆวังบูรพา ดูแลหนังสือในเครือของสำนักพิมพ์ ซึ่งมีอยู่หลายปก เช่น โปรเกรส, เด็กก้าวหน้า, เรียนเยี่ยม, วิทยาศาสตร์ก้าวหน้า ทำอยู่ที่นี่ 3 ปีครับ หลังจากนั้นผมก็ก้าวขึ้นไปเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์และเป็นบรรณาธิการนิยสารหลายเล่ม แต่ด้วยความฝันและจินตนาการเหลือหลาย ทำให้ผมเปลี่ยนแปลงชีวิตไปเป็นนักเขียนเสียเอง
เช้าขึ้นมาก็รดน้ำต้นไม้ หยิบจับสัมผัสมันทุกต้น
ผลงานการเขียนส่วนใหญ่เน้นไปที่ เรื่องราวจากพงไพร อาศัยประสบการณ์จากการเข้าป่าส่องสัตว์ ชมบรรยากาศ ฟังเรื่องเล่า และได้รู้เห็นวงเวียนชีวิตของคนในราวไพร ผมเก็บสิ่งละอันพันละน้อยมาจินตนาการใหม่ กลายเป็นนวนิยายป่าที่เต็มไปด้วยสาระ และเรื่องราวพิศดารพันลึก เช่น บันทึกจอมพราน ตามรอยพราน คนดงในป่าดิบ ไพรดิบป่าเดือด จอมไอยรา ป่าระงมปืน ไพรพิศดาร ฯลฯ นับเรื่องราวแล้วกว่า 100 เรื่อง บางเรื่องทุกวันนี้ผมไม่มี เช่นคนดงในป่าดิบ สารพันเรื่องป่า และตามรอยพราน ใครมีก็กรุณาด้วย สำเนาให้ทีเถอะครับ
ในรั้วบ้านสีเขียวขจี ความสุขคนรักต้นไม้
ผลงานล่าสุด สองเล่มหลังของผมคือ ผืนป่าดงพญาเย็น-เขาใหญ่ มรดกโลก และเล่าเรื่องระทึกใจในสลักพระ ส่วนอีกหลายๆเรื่องเหมือนว่ายังมีอยู่แต่ไม่มีพอจำหน่ายแล้ว จนกว่าสำนักพิมพ์จะพิมพ์ซ้ำ นักเขียนเรื่องป่าเช่นผมไม่เหมือนนักเขียนนวนิยายอื่นๆ ต้นทุนของผมสูงจากการเดินทางท่องไปในไพรกว้าง ครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าจะได้แต่ละเรื่องแต่ละเล่ม ผมต้องสัมผัสจริง ต้องเห็นจริง ต้องรู้จริง บางผืนป่าก็เข้ายากกว่าในอดีตอย่างไม่น่าเชื่อ
พรรณไม้ใกล้ตัว ที่เขียนเป็นเล่ม
เล่มต่อไปที่ผมกำลังเสนอสำนักพิมพ์คือ
"ตัวตนในราวไพรของนายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล"
สารคดีเชิงวิเคราะห์เปรียบเทียบระหว่าง J.A.Hunter กับนายแพทย์บุญส่ง ความเหมือนที่แตกต่างของจอมพรานสองมิติ ต่างโลกและต่างสิ่งแวดล้อม อุปนิสัยและพฤติวิสัย หากสนใจสั่งซื้อหนังสือในนามผู้เขียนเปลว ปัทมา กรุณาแจ้งความประสงค์มาที่
สุราษฎร์ ทองมาก
ธนาคารกรุงเทพสาขาย่อยถนนสามัคคี ประชานิเวศน์
เลขที่บัญชี 0610307100
โทร.0087-1218949 หรือโทร.02-9520015
เปลว ปัทมา เล่าให้ฟังช้าๆ