หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
พลังเสื้อแดง..พลังจากใจ..รักประชาธิปไตย
โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
หลังการสลายการชุมนุมที่ราชประสงค์ 19 พฤษภาคม พ.ศ.2553 รายงานเปิดเผยว่ามีคนเสื้อแดงตายไปกว่า 91 คน บาดเจ็บมากกว่า 2,000คน สูญหายไม่ทราบจำนวนแน่ชัด คนเสื้อแดงผู้รักประชาธิปไตยนับล้านคนต้องสลายตัว แต่ยังเกาะกุมด้วยพลังพิเศษเหนืออำนาจของ ศอฉ. เมื่อนัดรวมพลังครั้งใด มีประชากรเสื้อแดงแห่แหนกันมาจากทุกสารทิศ มาก มาก มาก มากจนน่าตกใจ และเกิดกลุ่มเสื้อแดงไปทั่วทุกจังหวัด "ตายสิบเกิดเป็นแสน" จริงๆ
แดงทั้งแผ่นดินเต็มราชประสงค์
วันที่ 19 กันยายน พ.ศ.2553 นายสมบัติ บุญงามอนงค์ บก.ลายจุด ได้จุดประกายการรวมพลังครั้งสำคัญเพื่อระลึกถึงประชากรเสื้อแดงที่บาดเจ็บและล้มตายไปในการสลายเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ.2553 ส่งเสริมระบอบประชาธิปไตย รวมหัวใจคนเสื้อแดงโดยปราศจากแกนนำคนสำคัญเพราะว่าติดคุกกันหมด
ร่มหลากสีแต่หัวใจแดง..แดง!!
ตั้งแต่เช้าวันที่ 19 กันยายน พ.ศ.2553 มีประชากรเสื้อแดงแห่แหนกันมามากมายอย่างคาดไม่ถึง ประหนึ่งว่า มีการชุมนุมคนเสื้อแดงที่ราชประสงค์ ไม่น่าเชื่อว่าจะมากันมากจนล้นหลามลามไปถึงบนสกายวอล์ค บางจังหวะมีการร้องตะโกนขึ้นว่า "ที่นี่มีคนตาย" "ที่นี่มีคนตาย" บางกลุ่มก็จุดเทียนสีแดงปักตรงจุดที่เคยมีคนเสื้อแดงถูกยิงจนตาย บางกลุ่มร้องเพลงคนเสื้อแดงปลุกพลังให้หัวใจผูกพัน
ผูกผ้าแดงที่ราชประสงค์ 19 กย.53
มีคนเสื้อแดงมากมายพกผ้าสีแดงมาด้วย มีการผูกผ้าแดงที่ป้ายราชประสงค์ และทุกแห่งหนบนถนนสายดังกล่าว บ้างก็ผูกโยงต่อถึงกันเหมือนผูกกระดาษย่นในงานบวชตามบ้านนอก แต่สีแดงอย่างเดียว มีไม่น้อยใส่เสื้อแดง "ความจริงวันนี้" "ยุบสภา คืนประชาธิปไตย" "ไพร่" ฯลฯ แต่มีคนเสื้อแดงมากที่สุดใส่เสื้อแดงทั่วไป ท่าจะยังกลัวๆกันอยู่กระมัง (กลัวโดนเก็บหรือเปล่า)
ตะวันรอนๆ ลับเหลี่ยมตึก ความมืดครอบคลุมทั่วพื้นที่ มีแสงไฟถนนและไฟจากอาคารสว่างไสวขึ้นมาทดแทน แสงเทียนเล่มน้อยส่องแสงสีแดงเป็นจุดๆ น้ำตาเทียนสีแดงอาบไปทั่วผิวถนน ดูเหมือนเลือดสีแดงที่หลั่งโลมดิน แสงเทียนแดงส่องประกายชั่วเทียนหมด แต่ในหัวใจคนเสื้อแดง น้ำใจไม่มีวันหมด
แดงรำลึก
บางคนนั่งคุยกันเหมือนเพิ่งได้พบกัน บางคนดีใจที่ได้พบกันอีก "รอดหรือคะ" "ดีใจที่ยังได้พบคุณ" "อ้าวพบกันอีกแล้ว" "เพื่อนเธอหายไปไหนล่ะ" "พบกันอีกนะ เมื่อชาติต้องการ" ฯลฯ เป็นหลากวลีที่กล่าวถึงกันและกันด้วยหัวใจที่ผูกพัน เป็นสัญญาใจที่เปล่งประกายในสายตาที่สอดประสาน เป็นพลังเงียบที่ดังสุด
"เวลาที่ผ่านไป ไม่ช่วยแก้ไขความข้องใจของประชากรเสื้อแดงได้เลย"
"พวกเรามาขอหีบบัตรเลือกตั้ง แต่ทำไมให้หีบศพกลับไป"
"ทำไมต้องฆ่าคนไทยด้วยกัน คนไทยหรือเปล่า"
"พวกเราต้องการเพียงให้ประเทศไทยปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข"
"มาขอให้ยุบสภา ไม่ได้มาขอให้ยุบชีวิต"
ลูกไพร่..?? น้ำตาเทียนสีแดง
เวลาที่ผ่านไป ประชากรเสื้อแดงเดินไปมาหากัน ไม่รู้จักกันมาเลยแต่ก็ทักทายกันเหมือนญาติที่จากกันไกล นายสมบัติ บุญงามอนงค์ พยายามใช้โทรโข่งพูดทักทายพี่น้องคนเสื้อแดง แต่ด้วยเสียงที่เบากว่าเสียงกระซิบของผู้คนที่กลบจนสิ้น
ไม่มีใครมาชักจูงหรือชักนำ แต่ด้วยหัวใจสีแดงของเขาและเธอ ต่างทะยอยกันกลับตามเวลานัดหมาย
"ไม่กลับอาจถูกสลายอีกครั้ง"
"เราจะมาพบกันอีก เมื่อเสื้อแดงต้องการพลัง"
ป้ายสื่อความหมาย.......ไทย-อังกฤษ
ผมเดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ พร้อมกับเข้าไปแอบฟังความจากคนเสื้อแดงทีละกลุ่มๆ แต่ผมไม่ได้ไปขอสัมภาษณ์ ไม่ได้บันทึกทุกคำพูด ผมเพียงจดจำข้อความที่ได้ยินได้ฟังมาเล่าสู่กันในหน้าเว็บ
ผมไปร่วมด้วยหน้าที่สามประการ
หนึ่ง ผมอยากได้ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ที่แท้จริงกลับคืนมา
สอง ผมอยากได้ภาพและข้อมูลมาเขียนลงในเว็บไซท์ ทองไทยแลนด์ดอทคอมตามหน้าที่ของสื่อมวลชนออนไลน์ของผมเอง
สาม ผมอยากเห็นความยุติธรรมกลับคืนสู่แผ่นดินเกิดของผม
ขอบคุณประชากรเสื้อแดงที่รักประชาธิปไตยและความยุติธรรม
ยายจะนั่งรอเธอ "ประชาธิปไตย"
อ่านเอาเองก็แล้วกัน..มันคือความจริง
น้ำตาหลั่งรดน้ำตาเทียน
ขอให้เพื่อนสู่สุขติภพ
ผ้าแดงสำแดงว่าแดงตาย