หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
หลวงพระบางตอน3.สีสันยามราตรีที่วังเวียง
โดยธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
หลังจากกินปลาซิวแก้ว ของฝากของผอ.ไกรลาศจนเกลี้ยงแล้ว ทุกคนลงความเห็นว่า เดินชมสีสันยามราตรีวังเวียงก่อนเข้าไปเช็คอินรีสอร์ทดีกว่า จะได้นอนพักยาว เมื่อได้ข้อตกลงชัดเจนไกด์สาวชาวลาวผู้น่ารักก็แจ้งให้ทุกคนเดินชมราตรีที่วังเวียงได้ 1.30 ชั่วโมง ทันทีที่ได้ยินเสียงนางสั่งเช่นนั้น ชายสูงอายุกลุ่มหนึ่งก็พุ่งเป้าไปยังริมถนนฝั่งตรงข้ามร้านอาหาร ซึ่งมีสีสันน่าชมดู ส่วนกลุ่มสตรีอื่นๆก็ไปตามทางที่ชอบของเธอ
สีสันยามราตรีที่วังเวียง
ถนนกลางวังเวียงแทบไม่มีรถยนต์วิ่งเลย สองฝั่งถนนและเส้นตัดจากสี่แยกไปอีกสองสายก็ล้วนแต่มีแสงสีของร้านอาหาร ผับ รถเข็นปิ้งย่าง เครื่องดื่มประเภทน้ำปั่น มีอยู่ฝั่งถนนหนึ่งเป็นที่นั่งดื่มเบียร์ลาวคล้ายๆกับพัทยาในประเทศไทย ฝรั่งที่เข้ามาเดินระเกะระกะล้วนเป็นนักท่องเที่ยวประเภทแบ็คแพ็คเกอร์ อายุรุ่นๆราวๆ 16-24 ปี
ไปเที่ยววันเดียวมาแล้ว เฮ เฮ
การแต่งกายที่เห็นมีอยู่สองส่วน ส่วนที่นั่งกินอยู่ในร้านอาหาร หรือบาร์เบียร์ จะนุ่งห่มเรียบร้อยตามวัฒนธรรมของเขา แต่ส่วนที่อยู่ตามถนนรนแคม เป็นวัยรุ่นที่นุ่งกางเกงขาสั้น เสื้อยืดเป็นหลัก ซื้อหาของกินจากรถเข็นที่ขายอาหารอยู่ตามริมถนน แต่เป็นอาหารแบบฝรั่งๆมากกว่าส้มตำน้ำตก แต่ประเภทปิ้งย่างเช่นไก่ย่าง หมูย่าง มีอยู่ทั่วไป
หม่ำกันง่ายๆ สบายใจจัง
บางระยะจะมีรถสองแถวขนาดเล็กวิ่งมาด้วยจำนวนผู้โดยสารที่เรียกว่าโหนกันมา ทุกคนเปียกปอน แต่ใบหน้าเปื้อนยิ้มผสมกับเสียงพูดคุย หัวเราะ ดูรวมๆแล้วร่าเริงบันเทิงใจมากๆ ไกด์ไก่คำเล่าว่า เขาไปล่องแพยาง หรือไปพายเรือแคนูกันมา จุดที่ล่องก็แม่น้ำซองซึ่งสองฝั่งแม่น้ำซองนี้มีระดับน้ำตื้นๆ ไม่อันตรายแบบสุ่มเสี่ยง แต่มีทิวทัศน์เป็นภูเขาหินปูนที่สวยงามแปลกตามากเหมือนว่าลาวจะอวดเป็นดินแดนแห่งกุ้ยหลินเมืองลาว
นี่แหละชุดเที่ยวของหนุ่มสาวชาวต่างชาติ
มีภาพน่ารักๆบนถนนยามราตรีให้ชมแปลกๆ เช่นสาวหนึ่งยืนคุมอยู่แล้วดูเหมือนจะสั่งให้เจ้าหนุ่มหนึ่งแสดงพลังด้วยการวิดน้ำ หรือที่เรียกว่า ซิทอัพ(Situp) ใกล้ๆกันเป็นกลุ่มวัยรุ่นสาวๆนั่งกินอาหารอย่างอร่อยอยู่ที่ฟุตบาท หนุ่มๆยืนห้อมล้อมกันหนาตา อีกหลายคนเดินไปเดินมา แสดงว่าที่นี่มีความปลอดภัยสูง จึงเกิดความเชื่อมั่น และปล่อยตัวตามสบาย
เห็นไหม..ไอยังแกร่งอยู่นะ
อีกฝั่งหนึ่งของถนน หนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม อันเป็นหนึ่งในวัฒนธรรมของชาวต่างชาติชนิดฝรั่งหัวแดง แต่ถ้าเป็นต่างชาติประเภทโซนเอเซียละก้อ เห็นได้ยาก ยังมีความเป็นตะวันออกค่อนข้างสูง บรรดานักท่องเที่ยวไทยก็ตื่นเต้น แอบถ่ายรูปกันหลายคน ส่วนใครจะได้ภาพชัดเจนกว่าใครไม่รู้ได้ ด้วยว่าต่างเก็บเงียบ กะเอาไปดูคนเดียวเชียวแหละ
เฮ้ย..ทำอะไรกันวะ เสียวสยิวนะโว๊ย
ที่ขาดไม่ได้บนถนนข้าวสารเมืองลาวก็คือ นวด นวดอบสมุนไพร คล้ายๆกับแถวถนนข้าวสารในกรุงเทพ ซึ่งมีนวดและสปาด้วย หากดูปริมาณนักท่องเที่ยวถนนข้าวสารกรุงเทพน่าจะมีมากกว่า หลากหลายด้วยเผ่าพันธุ์มากกว่า และพื้นที่ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวก็กว้างขวางกว่า อย่างไรก็ตาม อีกไม่นานวังเวียงก็จะกลายเป็น "ปายแห่งเมืองไทย" เต็มรูป
ลุง..เดินเลยไปแล้วยังจะเหลียวมาดูอีก
ส่วนเรื่องบ้านพักแรมทางของวังเวียง มีทั้งเกสท์เฮ้าส์ รีสอรท์ โฮมสเตย์ และโรงแรม ซึ่งก็มีทั้งราคาสูง ปานกลางและราคาถูกๆ ส่วนใหญ่ยึดแนวแม่น้ำซองเป็นที่ตั้งหลัก เพื่อให้ได้วิวทิวทัศน์ของกุ้ยหลินเมืองลาว และความสวยงามของแม่น้ำซอง มีเรือแคนูจอดเกยตื้นอยู่ทุกรีสอร์ท ให้บริการเช่าแก่นักท่องเที่ยวได้มีกิจกรรมประทับใจมากขึ้น
ปิ้งย่างกันควันตลบ
แท้ที่จริง นักท่องเที่ยวต่างชาติ(ยกเว้นไทย) เขาตั้งใจมาพักแรมที่วังเวียงกันมากกว่าแต่เป็นทางผ่าน เพราะว่าที่วังเวียงนั้นนอกจากมีแม่น้ำซองให้ลงอาบเล่นพายเรือล่องแพยางแล้วยังมีถ้ำต่างๆตามภูเขาหินปูนสวยๆ และน้ำตกให้ลงเล่นน้ำได้ด้วยความสดชื่น ไม่อันตราย นอกจากนั้นวังเวียงยังเป็นดินแดนแห่งภูเขาหินปูนที่โดดเด่น สวยงามมากๆ ถ่ายรูปไปรูปเดียวก็คุ้มแล้ว
การท่องเที่ยวของชาวต่างชาติจึงมุ่งเน้นการพักแรมที่วังเวียงและซื้อทัวร์วันเดียวเที่ยว(One Day Trip) จนครบ เขามาเพื่อดื่มกินตามอัธยาศัย เราจะเห็นเขาถือขวดเบียร์ลาวเดินบ้างนั่งบ้าง ดื่มกันทั่วไป สบายๆ อยากกินอะไรแกล้มก็ซื้อหาจากริมถนนรนแคมนั่นแหละ แต่นักท่องเที่ยวไทยแตกต่างกว่าเยอะเลย มาอย่างมีฟอร์มและกินอย่างมีระเบียบ มาทั้งทีต้องไปให้ได้หลายๆที่แบบตะลอนทัวร์ จึงดูเหมือนเกร็งๆกันซะมากกว่า เนาะ
ทัศนคติเรื่องการท่องเที่ยวของชนแต่ละชาติย่อมแตกต่างกันไป ตามลักษณะนิสัยและการสั่งสมประสบการณ์ของแต่ละชนชาติ ย่านตะวันออกกลางก็อย่าง ฝรั่งยุโรปก็อีกอย่าง อเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ก็ไปไกลอีกขอบฟ้าหนึ่ง เอเซียตะวันออกก็อย่าง เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ก็อีกอย่าง ถ้าเหมือนกันหมดก็เป็นหุ่นยนต์ ถ้าแตกต่างมากๆก็ยากที่จะบริการ แค่คนไทยด้วยกันเอง ยังเอาใจได้ไม่ทั่วทุกความต้องการเลย
น่าเห็นใจธุรกิจการท่องเที่ยวจริงๆ แต่ถ้าจัดทัวร์ครั้งหนึ่งได้กำไรเยอะๆก็ต้องอดทนจ้ะ
รีสอร์ทริมแม่น้ำซอง ฉากหลังเป็นกุ้ยหลินเมืองลาว