วิทูรย์ หินแก้ว มัคคุเทศก์ภาษารัสเซียดีเด่น

                           วิทูรย์ หินแก้ว  มัคคุเทศก์ภาษารัสเซียดีเด่น
                                                                       ธงชัย เปาอินทร์

             ผม เกิดที่อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี เรียนจบชั้นมัธยมศึกษา จากร.ร.เบญจมะมหาราช อุบลราชธานี แล้วโชคดีที่เพื่อนที่เคารพของแม่ชวนให้ไปเรียนหนังสือที่ประเทศรัสเซีย เนื่องจากสามีของคุณป้าทำงานอยู่สถานทูตไทยประจำประเทศรัสเซีย ผมก็เลยได้ทุนเมื่อปี พ.ศ. 2523 ได้รับทุนการศึกษาต่อที่ประเทศสหภาพโซเวียต ได้รับการศึกษาชั้นสูงที่สถาบันวิทยาศาสตร์สังคมแห่งรัฐมอสโคว์ ( Moscow State Social – Science Institute )  ด้านภาษารัสเซีย และเดินทางกลับประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2528 เป็นเวลากว่า 6 ปีที่ผมรู้จักคน วิถีชีวิตและภาษารัสเซียได้พอควร 

                                              
             มันคงเป็นบุญอย่างหนึ่งอยู่อยู่ๆก็ได้ไปเรียนภาษารัสเซีย 6 ปีผมเดินทางกลับประเทศ ผมถูกสันติบาลติดตามตัวอยู่ 2 ปี จึงพ้นจากการติดตาม ก็ผมไม่ได้ไปเรียนลัทธิการเมือง แค่เรียนภาษากลับมาเท่านั้น  พอปีพ.ศ.2536 เพิ่อนผมชวนมาทำงานในแวดวงการท่องเที่ยว ก็เข้าบริษัทธุรกิจนำเที่ยวตั้งแต่ยังไม่มีใบอนุญาตของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย(ททท.) ปีพ.ศ.2527 ผมเข้าอบรมมัคคุเทศก์ ที่ม.บูรพา รุ่นที่ 5 แต่สอบไม่ผ่าน ถึงแม้จะไม่ผ่านผมก็ได้เรียนรู้มากมายจากวิทยากรและมัคคุเทศก์มืออาชีพที่มาสอน

                          

            ผมไปอบรมที่ ม.ขอนแก่นอีกปีหนึ่งถัดมา ที่นี่ให้ในสิ่งที่ผมไม่เคยรู้แอกมากมายเหลือคณนา  ไม่ใช่แค่พานักท่องเที่ยวไปวัดอรุณ หรือวัดโพธิ์ วัดพระแก้ว แต่ผมต้องเริ่มต้นค้นคว้าหาความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ชาติไทย ศิลปะ วัฒนธรรม ความเชื่อ และวิถีชีวิต ผมกลายเป็นคนที่มีความรู้ความเข้าใจประเทศไทยมากขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อตนเองเลยครับ  

                                            

          ผมจำวลีหนึ่งของวิทยากรท่านหนึ่งได้อย่างไม่เคยลืมเลยว่ามัคคุเทศก์คือ    นักประชาสัมพันธ์ที่ดีแห่งชาติอย่างแท้จริง ไม่ว่านักท่องเที่ยวจะมากี่รุ่นๆ ผมก็ท่องคาถาเดียว สิ่งที่ผมนำเสนอจึงเป็นเรื่องที่ดีงามของประเทศไทย ความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของพระเจ้าอยู่หัว และพระราชวงศ์ทุกพระองค์ ผมมีความสุขที่ได้ทำและไม่เคยคิดน้อยเนื้อต่ำใจที่เหมือนทำงานปิดทองหลังพระ ก็เพราะว่าด้วยการทำตนเป็นนักประชาสัมพันธ์ที่ดีแห่งชาตินี่แหละ ผมจึงได้มีงานทำเลี้ยงครอบครัวได้อย่างมั่นคง 

                      

                  วันหนึ่งเพื่อนๆมัคคุเทศก์ภาษารัสเซียได้รวมตัวกันขึ้น พูดคุยกันหลายเรื่อง ทั้งเรื่องดีและเรื่องที่เดือดร้อน ในที่สุดก็ตัดสินใจร่วมกันตั้งชมรมมัคคุเทศก์ภาษารัสเซียขึ้นเมื่อปีพ.ศ.2542 ทั้งๆที่มีสมาคมมัคคุเทศก์อาชีพแห่งประเทศไทยอยู่แล้ว แต่พวกเรามีกันมากกว่า 200 คนครับ เหตุผลก็คือผมอยากให้เกิดยูนิตี้ เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ทำงานด้วยความรู้ความสามารถที่ช่วยกันเพิ่มพูนซึ่งกันและกัน ไม่เบียดเบียนกัน ไม่สร้างความเสื่อมเสียให้ในวงการ ที่สำคัญพวกผมจะร่วมมือกับทุกองค์กรที่เกี่ยวข้อง และไม่ได้ต้องอำนาจการต่อรองใดๆ  ผมได้รับเลือกให้เป็นประธานชมรมสองครั้งแล้ว 

                              

                  ผมเดินทางไปกับนักท่องเที่ยวซ้ำพื้นที่แล้วไม่รู้แห่งละกี่ร้อยกี่พันครั้ง แต่ผมก็ไม่เคยเบื่อหน่ายเลยครับ ผมรู้สึกว่ามันเป็นความสุขที่ได้ทำงาน ได้พบผู้คน ได้พบเพื่อนๆจากประเทศรัสเซียที่ผมมีความผูกพันอย่างเหนียวแน่น เหมือนได้พบญาติมาเยี่ยมเยียน ทุกวันนี้ผมได้เป็นมัคคุเทศก์ภาษารัสเซียทั่วราชอาณาจักร มันเป็นจุดสูงสุดที่ผมปรารถนาครับ วันนี้ผมได้รับแล้ว       

                                        

         ปี พ.ศ. 2547 ได้รับเลือกเป็นมัคคุเทศก์ดีเด่นภาษารัสเซียในงาน Thailand Tourism Award 2004.ยังความปลาบปลื้มมาสู่ครอบครัวผมมากทีเดียว เหมือนเป็นปริญญาชีวิตที่ได้รับ  ผมนายวิทูรย์ หินแก้ว มัคคุเทศก์ภารัสเซียเลขที่ 51-0305 ออกให้ ณ วันที่ 27 มกราคม 2550 โดยสำนักทะเบียนธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หมดอายุวันที่ 26 มกราคม 2554