http://www.thongthailand.com
  สร้างเว็บไซต์Engine by iGetWeb.com 
 หน้าแรก  เว็บบอร์ด  บทความ  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  ข่าวสาร
ค้นหา  ประเภทการค้นหา   Cart รายการสั่งซื้อ (0) 
สถิติ
เปิดเว็บไซต์ 15/03/2009
ปรับปรุง 13/03/2024
สถิติผู้เข้าชม13,961,084
Page Views16,267,440
« March 2024»
SMTWTFS
     12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31      
ท่องเที่ยวทั่วไทยไปทั่วโลก
ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และความเชื่อ
รีวิว ร้านอาหาร โรงแรม รีสอร์ทและสปา
  foo&bed
ธรรมชาติ,สัตว์ป่าและพันธุ์พืช...มีคุณ(nature)
บทบรรณาธิการ สกู๊ฟพิเศษ และเรื่องเล่า
ข่าวสาร
http://www.thongthailand.com/index.php?mo=3&art=42365202
 

จากอาจารย์-มหารานี..จากขอทาน-เทวทูต โดยสาวภูไท เรื่อง-ภาพ

จากอาจารย์-มหารานี..จากขอทาน-เทวทูต โดยสาวภูไท เรื่อง-ภาพ

จากอาจารย์-มหารานี....จากขอทาน-เทวทูต

“สาวภูไท”  

             เกิดมาเป็นขอทาน เป็นหน้าที่หนึ่งของมนุษย์ในสังคมอินเดีย  เป็นหน้าที่ที่พึงปฏิบัติเพื่อให้มนุษย์ในหน้าที่อื่น ๆ ได้ทำความดีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพื่อเป็นบุญ เป็นกุศล  ทุกศาสนาในอินเดียล้วนมีคำสอนให้ศาสนิกชนบำเพ็ญทาน  ศาสนาพุทธเองก็ถือว่าทานบารมีเป็นเป็นบารมีที่ยิ่งใหญ่  พระพุทธองค์เคยเสวยชาติเป็นพระเวสสันดรเพื่อบำเพ็ญทานบารมี  ถือเป็นมหาชาติที่ยิ่งใหญ่  เป็นชาติสุดท้ายก่อนมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ในชาตินั้นทรงให้ทานทุกสิ่งทุกอย่างแม้สหชาติอย่างช้างปัจจัยนาเคนทร์  แม้พระมเหสี  พระโอรส  พระธิดาอันเป็นสุดที่รักก็ทรงตัดพระทัยให้ทานแก่พราหมณ์ชูชกไป

            นั่นคือ ขอทานมีอยู่ในสังคมแบบอินเดียมากว่า ๒๕๐๐ ปี ก่อนพุทธกาล  และสืบทอดมายาวนานจนปัจจุบันจึงไม่มีใครเห็นเป็นแปลก

            เยี่ยงนี้แล้ว เราชาวพุทธพราหมณ์ผีจึงมิได้มีจิตคิดรังเกียจขอทานอินเดีย  เพียงแต่ออกจะหวาด ๆ เพราะได้ยินมาว่าจะถูกรุมล้อมหากเราไปให้ทานคนหนึ่ง  แล้วพรรคพวกของขอทานก็จะกรูกันเข้ามาให้เราพลัดเข้าไปอยู่ในดงขอทาน ... ก็เท่านั้นเองแหละ

            จะว่าไปแล้ว  คุณขอทานนั้นมีอยู่ทุกประเทศในโลก  แม้ประเทศไทยเราก็มีขอทาน และมีขอทานหลายรูปแบบ  หลายเทคนิคการขอที่อินเดียต้องชิดซ้าย   ขอทานไทยจะเป็นแบบเจริญกว่า  มาแบบฉลาดเหนือเมฆ  แบบมีสิ่งจูงใจ ใช้แรงเสริม กระตุ้นจิตให้ผู้ถูกขอต้องบริจาค(ทาน)ก็มี  แบบบังคับกลาย ๆ อาศัยบารมีของผู้ขอ(ทาน)ที่มากกว่าผู้ให้(ทาน)ก็มี  แบบข่มขู่ให้จำยอมก็หลาย  ที่น่าหวาดหวั่นกว่าขอทานอินเดียก็คือเหล่าขอทานแบบไม่แสดงตัวโจ่งแจ้งแต่แอบแฝงมาแบบแย่ง ชิง ฉก ฉวย  หรือทำร้ายผู้เป็นเจ้าของทรัพย์ให้บาดเจ็บตกตายก็หลาย ขอทานแบบนี้กลายเป็นชาวมิจฉาชีพขนาดทำเป็นบริษัท มีเครือข่ายโยงใย ใหญ่โตหลายสาขา  จัดหาผู้จะมาทำหน้าที่ขอทานให้ด้วยการลักพาตัวลูกหลานชาวบ้านมาทำร้ายต่าง ๆ นานานั่นแหละน่ากลัวกว่าขอทานอินเดียเป็นไหน ๆ และเป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์ร้อนของผู้มีบุตรหลานในปกครองในสังคมไทยให้กลายเป็นกินไม่ได้นอนไม่หลับ ต้องระแวดระวังบุตรหลานอยู่ทุกเวลานาที

            เราควรจะขอบคุณอินเดีย ที่ยอมให้มีผู้ทำหน้าที่ขอทาน เป็นอาชีพหนึ่งในสังคม  คนเคราะห์ร้าย คนพิการยังมีอาชีพทำมาหากินได้แบบเปิดเผยต่อโลก

            เราขอบคุณขอทานอินเดียที่ยอมรับการเป็นขอทานของตนอย่างเปิดเผย ยกให้เราผู้(จะ)ทำทานเป็นบุคคลสูงเกียรติ์ เช่น เป็นอาจารย์ , มหาราชา หรือ มหารานี เลยทีเดียว เราจึงมองเขาดั่งเป็นเทวทูตมานำเอาผลทานจากเราเป็นบุญกุศลสู่สรวงสวรรค์

            ๑.“อาจารย์...อาจารย์...”

            “สิบรูปี”

            นั่นไงเสียงเว้าวอนของเทวทูตน้อยจากสรวงสวรรค์ดังอยู่ด้านหลังแว่ว ๆ ดังซ้ำๆ ตามติดทุกย่างก้าว ฟังดูออกจะภาคภูมิใจที่ได้เป็นอาจารย์  มีบ่อย ๆ ได้เป็นมหารานีด้วยหละ

            “อาจารย์” เสียงเรียกร่ำย้ำคำขณะเรากำลังสาวเท้าไว ๆ จะให้ทันชาวคณะขณะไปไหว้พระที่วัดพุทธญี่ปุ่นใกล้พุทธคยา เสียงอ่อน ๆ แผ่ว ๆ ดังแว่ว ๆ ตามติดอยู่ด้านหลัง  ครั้นหันกลับไปดูก็ได้พบสายตาเศร้า ๆ ของเทวทูตน้อย ๆ ผู้เดินตามในท่าพนมมือ  ปากจิ้มลิ้มเปล่งเสียงอาจารย์ ๆ ๆ ...มิเคยหยุด

            คำว่า  อาจารย์ ฟังเป็นดั่งแผ่นเสียงตกร่อง จึงเปล่งคำซ้ำ ๆ ให้ผู้ฟังอารมณ์ขาดห้วง จึงหันกลับและสาวเท้าเดินต่อ

            “อาจารย์  อาจารย์...”  เสียงนั้นไม่ยอมแพ้ยังคงรักษาระยะห่างอยู่ข้างหลังสม่ำเสมอ เราหยุดเธอหยุดด้วย  เราเดินเธอเดินด้วย  เราก้าวยาวกว่าเพราะขายาวกว่าเธอก็ก้าวถี่ ๆ แกมวิ่งไม่ทิ้งระยะห่าง   แต่เราเงียบเธอยังเปล่งเสียง  ที่สุดเรายอมแพ้ให้ไปสิบรูปี  คราวนี้เทวทูตน้อยก็เลยบินหนีไปหาผู้เป็นอาจารย์คนอื่น ๆ ต่อไป

            ๒.“มหารานี... มหารานี...ตะลุงตุงแช่...”  เสียงเทวทูตน้อยคราวนี้แปลกเพราะมีกลองผสานเป็นจังหวะตะลุงตุงแช่ด้วย  เจ้าตัวเทวทูตยังเต้นรำทำท่าอย่างร่าเริง  นัยน์ตานั้นก็พราวระยับ  หน้านั้นก็ทะเล้นนักละ  แถมมีคู่หูเสียด้วย เสียแต่ว่าเจ้าคู่หูทำท่าเอียง ๆ อาย ๆ

            เทวทูตน้อยที่เรียกเราให้เป็นมหารานีนี้อยู่ที่ริมถนนใกล้เมืองไพสาลี หน้าสาลโนทยาน สถานที่ที่พระพุทธองค์เสด็จดับขันธุ์ปรินิพพาน  พวกเราเสร็จสิ้นวาระการกราบไหว้บูชา กำลังกลับออกมาขึ้นรถ และกำลังชมผลหมากรากไม้ของอินเดียในรถเข็น  โดยเฉพาะมะขามป้อมลูกโต ๆ ที่อยากได้ และตั้งใจจะซื้อ  เลยต้องหันมาสนใจความเป็นมหารานีของเทวทูตน้อยที่กำลังทำท่าดังกล่าวประกอบกิจกรรมการขอ

            เรายิ้มให้เจ้าคนโตที่ดูน่าขัน  เขายักย้ายส่ายตะโพกเหมือนพระเอกในหนังเพลงอินเดียยังไงยังงั้นเลย

            เสียงยังดัง  เขายังเต้นรำ แม้เมื่อเราขึ้นรถไปนั่งมองลงมาจากข้างหน้าต่าง  รถเคลื่อนที่ออกไป  เราลืมให้สิบรูปีเพราะมัวดูท่าเต้นของเทวทูตหน้าทะเล้น  ได้แต่ขอโทษในใจเมื่อรถเคลื่อนจนลับตา  และหวังว่าจะมีมหารานีอื่น ๆ ให้เขาแม้เราจากมา

            ๓.“จาน...จาน...”  เสียงเรียกคราวนี้เล็กแหลม แหบพร่า แปลกไปจนทำให้ตกใจ    ใช่เพียงเท่านั้น  ที่ทำให้ตกใจก็เพราะเสียงเรียกดังลงมาจากที่สูง  บนกำแพงข้างห้องน้ำของวัดไทยไวสาลี  เทวทูตน้อยร่างผอมบาง มอมแมมองค์หนึ่งระเห็จขึ้นไปสถิตอยู่บนนั้น  แล้วร้องขอลงมาด้วยเสียงแหบพร่า ฟังแทบไม่เป็นภาษา  เรายังไม่ทันได้จะได้ทำสิ่งใด  ด้วยยังอยู่ในอาการตกใจ  เธอก็ทำตัวให้หล่นหายต๋อมลงไปด้านหลังกำแพงที่เป็นทุ่งกว้างเสียแล้ว  เพราะเหตุมีแม่ชีเดินมาพอดี 

            ที่แท้อาจเป็นเพราะเคยถูกแม่ชี  พระ เณร  หรือคนของวัดที่นี่ห้ามปรามนั่นเอง  เทวทูตบนกำแพงจึงได้หายจ้อยทันใด

            วัดไทยไวสาลีเป็นวัดใหม่  พื้นที่ด้านหน้ากว้างโล่งว่างเปล่า ปลูกไม้ดอก ไม้ใบ พืชผักไว้สวยงาม  เราจึงเดินเก็บภาพดอกไม้จากตัวอาคารใหญ่เรื่อยไปจนถึงส่วนที่เป็นที่พักสามเณรซึ่งมีผ้าสบง จีวร ที่ตากบน ราวปลิวไสวเป็นทิวธง  จนเกือบถึงรั้วโปร่ง ๆ ด้านหน้า  พลันก็มีเสียงเรียก อาจารย์  อาจารย์...ประสานกันดังมาจากนอกรั้วซึ่งเป็นด้านหน้าของวัดริมถนนใหญ่

            อาจารย์ค่ะ...อาจารย์ครับ

            แน่ะมีเสียงลงท้ายตามเพศอย่างถูกต้องเสียด้วย  แม้เสียงที่น่าจะเป็นคะ  กลับเป็นค่ะก็ตาม  เหล่าเทวทูตคราวนี้มีหลายองค์ ทั้งชาย หญิง วิ่งกรู แข่งกันส่งเสียงอย่างสนุกสนาน  ย้ายไปตามช่องของรั้ว ส่องหน้าและส่งเสียงเข้ามา

            คงจะมีกฎห้ามเข้า  เราจึงได้ยินแต่เสียงเรียกเข้ามา  เมื่อเดินห่างจากรั้วเสียงเรียกก็กลายเป็นตะโกน  ห่างจนเข้าไปในอาคารเมื่อเวลาเพล  เสียงก็ยังดังอยู่แว่ว ๆ ไกล ๆ ...

            ฤาเสียงนั้นดังมาจากเทวทูตบนสวรรค์จริง ๆ ...ก็ไม่รู้ซีคะ

                                                            ๐๐๐๐๐

           

           

Tags : Incredible..อินเดีย3.

 
 หน้าแรก  บทความ  ข่าวสาร  รวมรูปภาพ  ติดต่อเรา  เว็บบอร์ด

อัตราค่าโฆษณา    

แบบเนอร์ กลางหน้า.  ขนาด 800 x 400-600 พิกเซล เห็นหน้าแรก  5,000 บาท/เดือน

แบนเนอร์ เหนือโลโก้เว็บไซต์ ขนาด 1000 x 80 พิกเซล เห็นทุกหน้า 4,000 บาท/เดือน

 แบนเนอร์ ซ้าย  ขนาด 240 x 120-160 พิกเซล เห็นทุกหน้า 3,000 บาท/เดือน

ทำข่าวแถลง รีวิวโรงแรมและร้านอาหาร  เขียนสารคดี เชิญได้โดยตรงที่ โทร.081-9416364

ติดต่อ 135 ม.12 ต.กำแพงแสน อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม 73140

 
view