หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
Incredible อินเดีย ๘
ลอยอังคารที่พระแม่คงคา
“เอื้อยนาง”/เรื่อง*หมอน้ำตาล/ภาพ
คุณปราณตะวัน หรือ น้องนก(เล็ก ..เพราะในคณะมีคนชื่อนกอีกคน คือ คุณ ศศิภา) หนึ่งในชาวคณะแก้วกานดาทัวร์ครานี้ เป็นผู้หนึ่งที่มีศรัทธาในอินเดียเปี่ยมหัวใจที่งาม ๆ ของเธอ
มีเหตุผล ๒ อย่างที่ผู้เขียนสรุปอย่างนั้น
เหตุผลแรก คือ เธอเดินทางมาอินเดียครานี้ ได้นำเอาพกห่อเถ้าอังคารของสามีชาวอเมริกันผู้ล่วงลับ ข้ามน้ำข้ามฟ้า เพื่อมาลอยอังคารในพระแม่คงคา หน้าเมืองพาราณสีด้วย
แม่ลูกผูกพัน
เหตุผลที่สอง เธอไม่ได้มาคนเดียว แต่ได้ประคับประคองคุณแม่ผู้ชราจากนครสวรรค์มากราบไหว้สังเวชนียสถานทางพุทธศาสนาในอินเดียด้วย และระหว่างการ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในอินเดีย ๑๑ วัน ๑๑ คืนก็เป็นที่ประจักษ์แก่ชาวคณะว่าเธอช่างห่วงใย เอาใจใส่ ดูแลคุณแม่ตลอดเวลา ไม่ว่ายามจะกิน จะนอน จะเดิน จะขึ้นรถ ลงรถ แม่ลูกล้วนอยู่เคียงข้าง เป็นภาพที่น่ารักให้คนไปด้วยกันชมชื่น ประทับใจ และให้คิดถึงพ่อแม่ของตน เสียดายอยู่ลึก ๆ ว่า เราทำไมไม่มีโอกาสปรนนิบัติท่านอย่างนี้หนอ
เรือสีหวานๆในแม่น้ำคงคา
เป็นปณิธานของเธอที่ตั้งไว้ว่าอยากพาแม่มาอินเดีย กราบไหว้สถานที่เกี่ยวข้องกับพระผู้ให้กำเนิดพุทธศาสนา เป็นโอกาสสอดคล้องลงตัวในการนำเถ้าอังคารสามี และพาแม่สู่อินเดีย เป็นความโชคดีทั้งของเธอและผู้ร่วมเดินทาง ได้ร่วมกระทำพิธีลอยอังคารจริง ๆ ในสายน้ำแห่งความศักดิ์สิทธิ์ โชคดีที่ได้มากับคณะแสวงธรรมที่มีทั้งพระภิกษุ และฆราวาสที่ต่างร่วมใจสวดมนตร์ ส่งจิตอธิษฐานช่วยเธอส่งวิญญาณ และเถ้าอังคารในพกห่อที่หย่อนลงโปรยไป ไหลล่องในพระแม่คงคา ให้เขาผู้นั้น ผู้เป็นที่รักของเธอ ได้สู่สรวงสวรรค์สมดังที่เธอตั้งใจ
ท่าน้ำริมฝั่ง
พิธีลอยอังคาร คือการนำเถ้าถ่าน กระดูกของคนหลายที่เหลือจากการเผาแล้วโปรยลงสู่สายน้ำที่ล่องไหล ในความเชื่อของสังคมไทยมีมาแต่เนิ่นนาน เชื่อว่าสายน้ำ(ใดๆ) คือสะพานพาเอาดวงวิญญาณของเจ้าของเถ้าอังคารไปสู่ภพภูมิที่สุขสงบและร่มเย็น โดยญาติมิตรที่อยู่ข้างหลังจะนำเอาไปลอยในสายน้ำ หรือทะเลกว้าง อาจเป็นลำน้ำเจ้าพระยา แม่กลอง แม่มูล แม่โขง สาขา หรืออื่น ๆ ที่อยู่ใกล้และสะดวก อาจนำเอาเถ้ากระดูกที่เหลือจากการเผาไปทั้งหมด หรือบางส่วน แล้วแต่ความเชื่อ ศรัทธา ของผู้ทำพิธีหรือประเพณีท้องถิ่น วงศ์ตระกูล ซึ่งพิธีนี้สันนิษฐานว่าจะได้รับอิทธิพลต้นเค้าไปจากอินเดียนี่เอง เพราะเป็นที่รู้ ๆ และยอมรับกันอยู่แล้วว่ามีทั้งพุทธและพราหมณ์จากชมพูทวีปที่แผ่สู่แดนสุวรรณภูมิมานับพันปีแล้ว และยังฝังแน่นผสมกลมกลืนกับเรื่องผีที่มีอยู่ก่อนจนกลืนกลาย แยกไม่ออก มีแต่ว่าใครจะเอียงไปข้างไหนมากกว่า จะเป็นพุทธ หรือพราหมณ์ หรือจะหนักข้างวิญญาณ(ผี) แถมยังมีเรื่องเจ้าจากจีนมาผสมจนกลมกลืนอีก สร้างสีสันสวยงามแพรวพราวหลากหลายในสังคมไทยอีกระยิบระยับเชียว และปัจจุบัน พิธีลอยอังคารในสังคมไทยก็กลายเป็นการสร้างอาชีพให้เจ้าของเรือและวัดบางแห่งอย่างแน่นหนาถาวรขึ้นอีกด้วย ทั้งในทะเล แม่น้ำที่อยู่ใกล้ หรือไกลขึ้นไปถึงแม่น้ำโขงแดนอีสานโน่นด้วย
ลอยอังคารในแม่น้ำคงคาอันศักดิ์สิทธิ์ นับเป็นประสบการณ์แรกของผู้เขียน และชาวคณะอีกหลาย ๆ คน ต้องขอบคุณน้องนก(เล็ก)
ประหลาดล้ำแม่น้ำคงคา
เสียงสวดมนตร์บทไหว้พระพุทธคุณดังขึ้น นำโดยท่าน ดร.พระมหาไพเราะ ฐิตสีโล พระภารตะวิทยากร หรือหลวงพ่อของพวกเราชาวคณะดังขึ้น ในท่ามกลางความวังเวงของเวลาค่ำคืนกลางสายน้ำพระแม่คงคา สายน้ำศักดิ์สิทธิ์หน้าเมืองพาราณสี แล้วเถ้าอังคารของบุรุษชาวอเมริกันที่พกห่อมาโดยภรรยาสาวชาวไทยก็ถูกโปรยลงไปในสายน้ำศักดิ์สิทธิ์ของอินเดีย ในดินแดนของอินเดีย มีผู้ร่วมทำพิธีเป็นคณะสงฆ์ และพุทธศาสนิกชนชาวไทย เจ้าของเรือและผู้นำทางเป็นชาวอินเดีย
ผู้เขียนกับหนุ่มอินเดียปิ้งจาปาตีกับนกเล็ก