หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
บ้านทุ่งแสนสุข
ตอน 26. แห่นางแมวขอฝน...คนสนุก
โดย มณีดิน
บุญสงกรานต์ผ่านไปแล้ว ความสนุกสนานบานฉ่ำไปทั่ว หนุ่มบ้านเหนือได้รดน้ำกับสาวบ้านใต้ หนุ่มโรงสีไม่มีน้ำยาเหลียวไปทางไหนเขาก็เบือนหน้าหนี “อื๋ย พวกเจ๊ก” หนุ่มบ้านไกลตลาดใหม่อุตสาห์เดินมาเล่นมอญซ่อนผ้า แต่กลับมาซ้อนรักกับหนุ่มบ้านเหนือ งานบุญในวัดแทบกลายเป็นสนามประลองกำลัง ดีว่าพระอาจารย์ตั๋นพูดสั้นๆว่า
“มาเที่ยวบุญสงกรานต์นะโว๊ย”
หยุดทุกอย่างให้สงบและสวยงาม
งานบุญสงกรานต์บ้านไทย แม้รดน้ำกันไปแล้ว ก็หายคลายร้อนเพียงวันนั้น หลังจากนั้นมาอีกนับเดือนก็ยังร้อนรุ่มชวนกลุ้มจริงๆ ด้วยว่าฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล จนถึงเดือนหกที่ฝนควรต้องตกก็ไม่ตก นาแล้งแตกระแหงไปทุกแปลง หญ้าแห้งจนแทบจะกรอบแม้แต่ควายยังเมิน มองไปทั้งทุ่งมีแต่หญ้าระบัดเหลือง
ปีไหนที่ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามกาลเวลา คนทำนาอย่างบ้านทุ่งห้วยคัน ห้วยโรง หนองบอน ตลาดใหม่ สามโก้ แสวงหา ยี่ล้น หลักขร ก็ร้อนลุ่มกลุ้มใจ ฝนมาล่าช้าไปกว่าทุกปี นาดีๆก็ทำอะไรไม่ได้ ด้วยว่านาน้ำฝนนั้นต้องรอแต่น้ำหลากจากเหนือมาเสริม แต่ปีนี้ ไม่มีฝนมาพรมดินให้ฉ่ำ จะไถจะคราดได้อย่างไรกันหรือ
พี่แอ๋ว พี่เจียน พี่นา พี่ชื้น ไม่มีนาทำกับใครเขา แต่ก็รับจ้างทำนาจนถึงเกี่ยวข้าว ฝนไม่มาฟ้าไม่ปราณี ก็พลอยไม่มีงานทำไปด้วย น้าแผ้ว น้าผวน พี่ท้วม ตาเข็ม คนมีนาแต่ฝนฟ้าไม่ตกก็ทำการหว่านกล้าไม่ได้เอาซะเลย เดินมองหน้ากันไปเดินมองหน้ากันมา แล้วก็ได้เวลาต้องหาเรื่องกันสักอย่าง ต้องหันหน้ามาคุยกัน ยามเมื่อเดินไปรวมกลุ่มชุมกันที่ร้านค้าใต้ต้นจามจุรีหน้าวัด ที่ร้านกาแฟตาใหญ่
“ใหญ่ กาแฟแก้ว”
พี่ท้วมส่งเสียงสั่ง แล้วเดินไปนั่งจับกลุ่มขาเก่าที่มาก่อนหน้า อันว่าขาเก่าก็ไม่พ้นเฮียซ้งทรงมะรืน ทิดบุญบ้านใต้ ตาอุ๊ย น้าแผ้ว ตาเข็ม ที่กลุ้มรุมกันโขลกหมากรุกอยู่อีกมุม พี่ลอกัลบกติดงานตัดแต่เช้า พี่เจียนเดินมาสั่งโอเลี้ยงใส่ขัน สั่งแล้วก็ยืนรอ
“ฝนฟ้าไม่มาเยี่ยมเยียนกันเลย ทั้งแล้งทั้งร้อน ตับจะสุก” พี่เจียนพูดเสียงดังอย่างนิสัย ไม่เจาะจงคนฟัง
“ทุกปีหลังสงกรานต์ ฝนก็มาพรมหน้าดินให้บ้าง พอว่าหว่านกล้าทิ้งไว้ได้ แต่ปีนี้ ไม่มีเลย ร้อนก็ร้อน ๆๆๆ” พี่เจียนยังบ่นต่อ
“นามึงก็ไม่มีทำ มึงเดือดร้อนด้วยรึ”น้าท้วมท้วง พี่เจียนเหลียวขวับ
“ไม่มีนาทำแต่รับจ้างทำนา ค่าแรงไม่มีกินกินแต่ผักบุ้งจิ้มน้ำพริกน่ะซิ”
“มึงก็บ่นไปเจียนเอ้ย หามีประโยชน์ไม่ แห่นางแมวซะดีไหม” เฮียซ้งตะโกนแซว เรียกเสียงหัวเราะได้จนหายขื่นขม
“พูดเป็นเล่นไปไอ้ซ้ง อย่างมึงหรือจะไปแห่นางแมว” เจียนเถียง
ทิดบุญคนบวชมาก่อนเบียดเสริมทันใด
“แห่นางแมวขอฝนกันเถอะ” แล้วลุกขึ้นยืนมองกวาดสายตาไปทั่วหน้า
“เอางั้นหรือทิดบุญ” พี่เจียนหันไปถาม
“ว่ากันตามจริง การแห่นางแมวขอฝนนี่เป็นอีกวิถีชีวิตหนึ่งนะ พวกเราเป็นชาวนา ไม่มีฝนฟ้ามาตกมาต้อง ก็เดือดร้อนกันไปหมด ก็ดีเหมือนกันนะ ดีกว่าไม่ทำอะไรซะเลย”
ทิดบุญร่ายต่อเป็นของแถม หลายคนพยักหน้าเหมือนว่าเห็นด้วย
“งานนี้ เอาเข่งไก่บ้านใคร” ทิดบุญถามต่อ
“บ้านกู เข่งเดียวนะ” ตาอุ๊ยกล่าวเสริม
“มึงก็เตรียมมาให้พร้อม เข่งไก่ ไม้คานหามสองเล่ม หามสี่คนให้ครบพิธี ใครจะถือพานขันขอล่ะ เจียนเว้ย” ทิดบุญเหลียวหา
แล้วมติสภาใต้ต้นจามจุรีก็บรรลุ ได้เรื่องเป็นงานว่าร้อนอย่างปีนี้ แล้งอย่างปีนี้ มันต้องแห่นางแมวขอฝนกันสักที
“เหมือนกัน เฮียก็ไม่เห็นแห่นางแมวมาหลายปีแล้วนะ เฮ้ย เอาให้เต็มที่เลยนะ” ตาใหญ่เจ้าของร้านขายโอเลี้ยงร้องผสม
เสียงแซ่สร้องสรรเสริญกันไปด้วยความสนุกสนาน ทุกคนวาดหวัง หากแห่นางแมวขอฝนแล้ว เทวดาต้องหลั่งน้ำตามาเป็นเม็ดฝนแน่ๆ พี่เจียนรับอาสาไปหานางรำนางฟ้อน ทิดบุญขอจับแมวตัวเมียมาให้ ตาอุ๊ยจะหาเข่งไก่พร้อมไม้คาน เฮียซ้งทรงมะรืนบอกว่า กูต้องกลับไปเร่งตัดกางเกงให้คนสั่งไม่ร่วมวงนี้ด้วย
น้าท้วมรับจะไปหามือกลองยาว ฉิ่ง ฉับ กรับ โหม่ง เรียกว่าต้องเตรียมทั้งวัสดุอุปกรณ์ และบุคลากรมาร่วมกันทำเป็นทีม นัดหมายกันไปแล้วก็ประกาศกันหน้าร้านกาแฟตาใหญ่ว่า
“พรุ่งนี้เวลา บ่ายโมงตรง ขอให้สมัครพรรคพวกที่ตั้งใจจะร่วมกันแห่นางแมวขอฝนมาพร้อมกันที่นี่ ใต้ร่มจามจุรีหน้าวัดตรงร้านตาใหญ่นี่เลย” เสียงทิดบุญประกาศก้อง
เพียงตกลงกันได้ว่าจะแห่นางแมวก็ครึกครื้นจนคลายร้อนไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ ถ้าฝนเทลงมาด้วยในวันพรุ่งนี้ จะสนุกสักเพียงไหน
ผมเล่นทอยกองอยู่ข้างหลังร้านตาใหญ่กับไอ้เสริม ด้วยว่าวันนี้เป็นวันพระ ไม่เรียนหนังสือ แล้ววันพรุ่งนี้เปิดเรียน ก็ชวดฉลูขาลเถาะน่ะซิ อดไปแห่นางแมวกับเขาด้วย แต่อย่ากระนั้นเลย ยังไงเสียขบวนแห่ก็ต้องมาเริ่มที่หน้าร้านตาใหญ่อยู่ดี
ผมเดินไปป่าวร้องด้วยความยินดี “พรุ่งนี้ จะมีแห่นางแมวขอฝน” ๆๆๆ
ก่อนเวลานัดหมายใต้ร่มจามจุรีที่ร้านกาแฟตาใหญ่ ทิดบุญอุ้มแมวตัวเมียสีดำมาด้วยตัวหนึ่ง ตาอุ๊ยคอนเข่งไก่มาวางลง แล้วเดินไปสั่งตาใหญ่
“บุหรี่มวน โอเลี้ยงแก้ว ดับร้อนก่อนสักหน่อย”
ทิดบุญจับแมวใส่เข่ง มัดเชือกผูกปิดปากเข่ง พี่เจียนเดินมาไหวด้วยเสื้อสีแสบสัน มากันเป็นกลุ่ม ฟ้อนมาด้วยกันทั้งหก เรียกรอยยิ้มได้ทุกคน
“ท่าจะได้ที่มาแล้ว”
น้าท้วมนำหน้ามาด้วยเสียงกลองยาวครบทีม ตามมาด้วยหนุ่มสาวอีก 5 คน รวมพลกันใต้ต้นจามจุรีสีสันสดใส เสียงโห่ทดสองพลังดังครืนๆ เสียงฟ้าคำรามมาแต่ไกล
“แหม แค่เตรียมแห่ ฟ้าคำรมแล้ว” พี่เจียนส่งเสียงอ้อแอ้
งานแห่นางแมวขอฝนคนไทยภาคกลางบ้านผมนิยมใช้แมวดำใส่เข่งไก่ แล้วก็หามด้วยคนสี่คน เดินคู่กันไป เหมือนควายสี่ขา แต่นี่คนนะ กำลังได้ที่ที่ย้อมใจกันมาบ้างแล้ว จึงมีอาการเซไปเซมา วงกลองยาวตีกระหน่ำ โหม่งเท่งโหม่งๆๆ แล้วเสียงโห่ก็ดังขึ้นเมื่อพี่เจียนแล่นไปข้างหน้า คนถือพานขอส่วนบุญจากญาติโยม
ขบวนแห่นางแมวออกจากหน้าวัดก็เลาะไปตามทางคนเดิน เลียบไปจนถึงบ้านไหนก็ขอเศษเงินใส่พาน บางบ้านมีเหล้าโรงเหลืออยู่ครึ่งขวดก็เอามาวางใส่ให้ เสียงโห่ฮา กราบสมาไปทั่ว จนถึงบ้านลุงฮวดจอมยุทธเสียงด่าดังขรม
“พวกห่านี่ มากันอีกแล้ว มาแย่งเหล้าก็แท้ๆ”
ด่าแล้วก็เดินเขย่งๆไปยกขวดเหล้าแม่โขงทั้งขวดมาให้ เสียงโห่รับกับเหล้าแดงดังสนั่นหวั่นไหว ผมเดินตามขบวนไปด้วยทั้งชุดนักเรียน ใช่แล้วครับ ผมแอบลาครูลงไปห้องสุขาเพื่อปัสสาวะ แล้วแว๊บเลยไปกับขบวน ผมรู้อยู่แล้วว่าจะมีแห่นางแมว ผมอดใจไม่ไหว มันทั้งสนุกและทั้งขำขัน เมื่อได้เห็นว่า พี่เจียนแถไปขอนั่นขอนี่นั้นแกทำยังกับนางละครแก้บน
บ่ายจัด ขบวนแห่เหงื่อท่วมจนเปียกเสื้อ บางคนเปียกเพราะถูกชาวบ้านสาดน้ำใส่เอาเคล็ด แต่ละคนจึงชุ่มทั้งเหงื่อและชุ่มด้วยน้ำที่สาดใส่ สุดท้ายปลายทิวไผ่ที่บ้านยายเหว่า ท้ายคลอง เหล้าหมด เหงื่อหยดติ๋งๆ ฟ้าเป็นใจคำรามลั่นทุ่ง แสงฟ้าแลบแปลบปลาบ กลุ่มแห่นางแมวแหงนคอมองด้วยความหวัง แล้วก็แยกกันเดินกลับเรือนใครเรือนมัน
ผมเดินกลับเข้าไปในกลุ่มนักเรียนที่เลิกแล้วกำลังเดินกลับบ้านกัน ผมทำเนียนเหมือนว่าจะเดินกลับบ้าน แต่ ...ไม่มีกระเป๋าหนังสือเหมือนเพื่อนๆ โอ๊ะ ๆ โอ๋ ต้องวิ่งกลับไปศาลาวัด แล้วย่องขึ้นไปเอากระเป๋านักเรียน เดินเนียนๆกลับบ้านเหมือนทุกวัน
ผมได้ในสิ่งที่เพื่อนๆไม่ได้ เช่นว่า การแห่นางแมวขอฝนนั้น ต้องใช้แมวตัวเมียเท่านั้น จะสีไหนก็ใช้แห่ขอฝนได้ แมวเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของความแห้งแล้ง เมื่อเดินผ่านไปที่บ้านไหนก็จะถูกสาดด้วยน้ำเย็นๆจากตุ่มทั้งแมวทั้งคน เป็นเคล็ดลับว่า ข้ามาขอฝน เทวดาอย่าลืมซะล่ะ เจ้าข้าเอ้ย มันเกิดอาเพศ เพราะแมวคือความแห้งแล้งแล้วมาถูกสาดด้วยน้ำ เป็นการแก้เคล็ด
ค่ำนั้นฝนเทลงมาห่าใหญ่ ผมคุยอวดให้พี่เจนรับรู้ว่าผมหนีโรงเรียนไปแห่นางแมวกับเขาด้วย ฝนห่านี้มีผมช่วยขอ
บทเพลงแห่นางแมวขอฝน
นางแมวเอย มาร้องแจ้วแจ้ว
นางแมวขอไก่ ขอไม่ได้ ร้องไห้ขอฝน
ขอน้ำมนต์รดแมวข้าที
มีแก้วนัยน์ตา ออกมาเดือนหก ฝนตกทุกที
มาปีนี้ไม่มีฝนเลย
พ่อตาลูกเขย นอนก่ายหน้าผาก
พ่อหม้ายลูกมาก มันยากเพราะข้าว
คนหนุ่มคนสาว คนเฒ่าหัวห้อย
พาเด็กน้อย มาเล่นนางแมว
มาร้องแจ้วฝนก็เทลงมา ฝนก็เทลงมา