หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
ไปชมแสงสุดท้ายปี2557 ที่วัดป่าภูหายหลง
โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ
วันสุดท้ายปลายปี 31 ธันวาคม พ.ศ.2557 ผมเดินทางจากกรุงเทพผ่านอำเภอปากช่องแล้วแยกขวาไปตามถนนที่มุ่งไปยังอำเภอวังน้ำเขียว แต่ไปไม่ถึงสักปี ผมหยุดพักแรมที่บ้านคลองไทรใต้ อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา ซึ่งเป็นไร่ สวนผักและผลไม้นานาชนิด พื้นที่เป็นภูเขาเตี้ยๆ สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 350-600 เมตร จากปากทางแค่ 19 กม.
โดยพักแรมคืนในบ้านครึ่งไม้ครึ่งตึกหลังใหญ่ อันเป็นบ้านของ ร.ต.ต.ทวนทอง-จันทนา ทองสุวรรณ และหลานชายสองคนชื่อ มอแกน-ปาแมน ด้วยความประทับใจบ้านไร่ชายเขาที่มีอากาศหนาวเย็นระดับ 14-25 องศา ก่อกองไฟผิงแล้วปิ้งย่างซี่โครงหมู สันคอหมู หมักสมุนไพร ได้ทั้งไออุ่นและกลิ่นหอมชวนกินของกลิ่นปิ้งย่าง บรรยากาศบ้านๆ เรียบง่ายแถมประหยัดตังส์
“ถึงไหนกันแล้วลุง อยากให้มาถึงไวหน่อย มอแกนจะพาไปชมแสงสุดท้ายปลายปี 2557ที่วัดบนเขา สวยสมใจลุงแน่ๆ” เสียงโทรศัพท์ดังมาเร่งเร้าให้ทำเวลา
ทันทีที่ไปถึง ต้องรีบเปลี่ยนจากรถเก๋งเป็นรถกระบะสองตอนสีแดง มอแกนทำหน้าที่เป็นสารถี ทุกคนขึ้นนั่งแล้วก็ออกเดินทางไปให้ทันแสงสุดท้ายที่วัดป่าภูหายหลง บ้านซับสำราญ ตำบลวังกระทะ อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา ห่างจาก คิงส์ตัน รีสอร์ท ที่ตบแต่งสไตล์สวนอังกฤษ ด้วยกุหลาบนานาพันธุ์ แค่ 500 เมตร
ถนนลาดยางจากบ้านคลองไทรใต้ราว 20 กม. รถต้องไต่ระกับความสูงที่ค่อนข้างลาดชันขึ้นไปจอดบนลานของวัด แล้วเดินขึ้นไปตามบันไดอีกหลายร้อนขั้น จนถึงอุโบสถวัดป่าภูหายหลง พระอาทิตย์ดวงโตสีแดงปลั่งกำลังเคลื่อนคล้อยย้อยลงลับเหลี่ยมเขา ภาพที่ถ่ายมาได้ด้วยเวลาค่อนข้างเร่งรีบเพียงนี้
“แสงสุดท้ายปลายปี ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ.2557 เวลา 17.30-18.20 น. ณ ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 618 เมตร ลมหนาวเยียบเย็นพัดพรูใส่ใบหน้าและร่างกาย”
หลังจากสิ้นแสงตะวันอันเป็นแสงสุดท้ายปลายปี 2557 ผมเริ่มวนหาถ่ายรูปของวัดป่าภูหายหลง แรกทีเดียวก็ตัวโบสถ์จัตุรมุข ประตูทางเข้า 4 ทิศ พระประธานพระพุทธมงคลสิริทวีชัยประทานพร สร้างโดยช่างสิบหมู่ ฝีมือช่างเพชรบุรี ประดิษฐานบนฐานชุกชีลงรักปิดทองสลักลายสวยงาม ฉัตรพระประธานทำด้วยทองเหลืองอิตาลี นำมารีดให้บาง ฉลุลาย และดันลายสูงต่ำให้สวยงาม ฝีมือช่างทองหลวง ประดับคริสตัลมากกว่า 20,000 เม็ด
มอแกน ทองสุวรรณ ผู้นำชม
วัดป่าภูหายหลง เดิมชื่อวัดภูเขากลอย ตั้งบนภูเขาหลง เลขที่ 11 บ้านซับสำราญ ศรัทธาวัด 3 หมู่บ้านคือ บ้านซับสำราญ บ้านเพิ่มสมบัติ และบ้านเขากอย เจ้าอาวาสองค์แรกชื่อหลง ไม่ทราบสมญา ตั้งแต่ปีพ.ศ.2482 พื้นที่รอบวัดเป็นป่าดงพงไม้มากน้อย แล้วทิ้งร้างมานานหลายสิบปี
ปีพ.ศ.2541 พระครูภาวนาวิทยาคม(วิชา อภินันโท) ได้ธุดงค์พร้อมด้วยพระประพันธ์ อนาวิโล ซึ่งเป็นศิษย์หลวงปูหล้า เขมปัตโต วัดบรรพตคีรี(ภูจ้อก้อ) จังหวัดมุกดาหาร เมื่อปักกลดที่วัดนี้ ผู้ใหญ่บ้านชื่อประหัส ทองจันเอก ได้นิมนต์ให้จำพรรษาวัดภูเขากอย ซึ่งเป็นวัดร้างปราศจากพระสงฆ์จำวัดมานาน
ชาติภูมิพระประพันธ์ อนาวิโล ท่านเกิดเมื่อ วันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน 2505 บ้านกุดจิก ตำบลบงใต้ อำเภอสว่างดินแดน จังหวัดสกลนคร ในสกุลของนายอ่าง-นางผง โพธิ์พุ่ม เป็นบุตรชายคนโต มีพี่น้องร่วมอุทร 6 คน ท่าเรียนโรงเรียนใกล้บ้านจนสำเร็จชั้นประถมศึกษา อายุ 20 ปี ได้อุปสมบทที่วัดประชานิยม ตำบลหนองหลวง อำเภอสว่างดินแดน จังหวัดสกลนคร วันที่ 16 มิถุนายน 2525
ท่านจำพรรษาที่วัดธาตุฝุ่น บ้านคำเจริญ ตำบลค้อใต้ อำเภอสว่างดินแดน จังหวัดสกลนคร แล้วธุดงค์ไปจำวัดป่าดอนธาตุปูรณี บ้านวังทอง ตำบลวังทอง อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี แล้วกลับไปจำพรรษาวัดธาตุฝุ่นอีกครั้งจึงไปจำพรรษาที่วัดป่าเขาคลองกลาง ตำบลสองพี่น้อง อำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี
พรรษาที่ 5-16 จำพรรษาที่วัดบรรพตคีรี(ภูจ้อก้อ) ตำบลหนองสูงใต้ อำเภอหนองสูง จังหวัดมุกดาหาร ปรนนิบัตรหลวงปู่หล้า เขมปัตโต จนท่านมรณภาพเมื่อวันที่19 มกราคม 2539 ท่านจำพรรษาต่ออีก 2 ปี จึงเดินทางไปจำพรรษาที่วัดเวฬุวัน อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี ถึงปีพ.ศ.2542 จึงได้รับนิมนต์ให้มาจำพรรษาวัดป่าภูกอย
ปีพ.ศ.2545-46 ได้รับอนุญาตให้สร้างเป็นวัดในพระพุทธศาสนา และได้รับวิสุงคามสีมา เล่มที่ 126 ต.พิเศษ 4 ง.เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2552 กว้าง 29 เมตร ยาว 29 เมตร พื้นที่วัด 120 ไร่ 97 ตารางวา เป็นพื้นที่เสนาสนะเพียง 13 ไร่ ปัจจุบันมีศรัทธาจนสามารถสร้างศาลาการเปรียญ กุฎีที่พักสงฆ์ และญาติโยมมากมายได้พึ่งใบบุญจากวัดนี้ ปัจจุบันนี้ท่าดำรงสมณศักดิ์ที่ พระครูบรรพตสมานคุณ เจ้าคณะตำบล เขต 1 ปากช่อง(ธ) โทร.081-2917676
อุโบสถจัตุรมุขได้รับเงินบริจาคจนสร้างเสร็จสิ้น 19,481,472 บาท ตัดหวายบุญฝังลูกนิมิต 9 ลูก 1,800,000 บาท แม่งานใหญ่ พลเอกวินิจ บุณยะประภัตรและครอบครัว ผู้มีจิตศรัทธาอีกมากมายหลายร้อยคนร่วมอนุโมทนาสร้าง
ขอขอบคุณหลานมอแกน ทองสุวรรณ ที่ชวนมาชมแสงสุดท้ายปลายปี2557 แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้อยู่สวดมนต์ข้ามปีด้วยติดภารกิจที่บ้านคลองไทรใต้ คืนนั้น เราไปร่วมบุญส่งท้ายปีเก่ากับบรรดาญาติพี่น้องบ้านคลองไทรใต้ ของสกุล เนตรสูงเนินอย่างสนุกสนาน แล้วกลับมาปล่อยโคมลอยบูชาพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์ ร่วมกัน
