นกกะรางสร้อยคอใหญ่

นกกะรางสร้อยคอใหญ่

โดย ธงชัย เปาอินทร์ เรื่อง-ภาพ

ชื่อสามัญ  Greater Necklaced Laughingthrush

ชื่อวิทยาศาสตร์  Garrulax  pectoralis Gould, 1836

ชื่อวงศ์  LEIOTHRICHIDES

ถิ่นกำเนิดและการกระจายพันธุ์ 

             ในต่างประเทศ  พบตั้งแต่อินเดีย จีน เมียนมาร์ เวียดนาม กัมพูชา ลาว

            ในประเทศไทย  พบในป่าดงดิบ ป่าโปร่ง ที่ราบถึงความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,500 เมตร

สถานภาพ  เป็นนกประจำถิ่น พบบ่อย เป็นสัตว์ป่าสงวนและคุ้มครองตาม พรบ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535

ลักษณะทั่วไป

          เป็นนกขนาด 31.5-33 ซม. คล้ายนกกะรางสร้อยคอเล็กแต่ตัวใหญ่กว่า ขอบตาสีเหลือง หัวตาสีจาง แก้มสีเทาเป็นวงใหญ่ ล้อมรอบด้วยเส้นดำที่ต่อเนื่องกับเส้นพาดอก หัวและลำตัวด้านบนมีขนสีน้ำตาล ท้ายทอยและสีข้างขนสีน้ำตาลแดง ปีกมีแต้มดำบนขนคลุมปลายปีก คอและอกตอนบนมีขนสีน้ำตาลแกมเหลือง ท้องขนสีน้ำตาลแกมเหลือง ขนสีขาวกลางท้องน้อยกว่านกกะรางสร้อยคอเล็ก ปลายหางมีขนแต้มขาว

พฤติกรรมและการขยายพันธุ์

          มักพบหากินเป็นฝูง ชอบส่งเสียงร้อง “ว้อด-อว้อด-อว้อด” รัวต่อกัน  อาหารชอบหากินหนอน แมลง  ผลไม้และธัญพืช  ตามพื้นดิน  เป็นนกที่ทำรังวางไข่ครั้งละ 3-4 ฟอง และมักถูกนกคัคคูหงอนแอบมาวางไข่ให้ฟัก

บันทึกผู้เขียนและผู้ถ่าย      

          ผมถ่ายภาพนกกะรางสร้อยคอใหญ่ได้จากบ่อนกแห่งหนึ่งใกล้ ๆ อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ระหว่างที่นั่งเฝ้ารอนกลงนั้น ผมได้ยินเสียงร้องมาก่อนตัว เพรียกไปทั้งราวไพร เพราะมากันครั้งละหลาย ๆ ตัว  กระโดดโลดเต้นไปตามเถาวัลย์กิ่งไม้และถลาลงสู่พื้นดิน เพื่อจิกหาหนอนและเมล็ดธัญพืชกิน แต่ถ้ามีผลไม้วางอยู่เขาก็กินด้วยเช่นกัน

            ผมไปถ่ายรูปนกแก่งกระจานคราใดก็ไม่เคยได้ถ่ายรูปของเจ้านกตัวนี้เพราะผมเดินมองไปตามยอดไม้ กิ่งไทรสุกและแหงนคอมองสูงไปบนท้องฟ้าเสียเป้นส่วนใหญ่ เขาเป็นนกหากินกับพื้นดิน จิกหาหนอน ไส้เดือน ผลไม้หล่นและเมล็ดธัญพืชใกล้ผิวดิน แต่นั่นก็ปาไปหลายครั้งที่ผมได้แต่ฟังเสียงเจี๊ยวจ้าวคล้ายๆนกเอี้ยง เพราะเขาชอบลงหากินครั้งละหลายตัว