หน้าแรก
เว็บบอร์ด
บทความ
รวมรูปภาพ
ติดต่อเรา
ข่าวสาร
บทบรรณาธิการ: สถิติผู้เข้าชมและPage views ของ www.thongthailand.com
เมื่อน้องชายคนหนึ่งในที่ทำงานก่อนเกษียนราชการ พูดว่า
"พี่ธง ไม่รู้เหรอว่า เป็นคนดังอยู่ในเว็บไซท์"
ผมงง เพราะวันนั้น ผมยังไม่เข้าใจด้วยซ้ำไปว่า เว็บไซท์คืออะไร
"หมายความว่ายังไง ผมดังอยู่ในเว็บไซท์น่ะ" ผมยังติงด้วยความสงสัย
"เดี๋ยวผมจะเปิดอินเทอร์เนท แล้วเขียนชื่อพี่ลงไปใน Google Search นะครับ"
แล้วเขาก็เขียนชื่อ ธงชัย เปาอินทร์ ลงไปที่ช่องดังกล่าว แล้วกด Enter ผลลัพท์ที่ปรากฎคือ มีบทความ สารคดี ที่ผมส่งไปลงตีพิมพ์ใน นสพ.รายวันเช่น ในนสพ.คมชัดลึกเรื่องท่องไปในแดนธรรม เดลินิวส์เรื่องป่าไม้พัฒนาและต้นไม้ยาน่ารู้ มติชน เรื่องต้นไม้ยา และบางทีก็เรื่อง บทความการจัดการป่าอนุรักษ์ในฝัน นสพ.โพสท์ทูเดย์ เรื่องเกี่ยวการท่องเที่ยว ฯลฯ หลายฉบับ บางส่วนจากหนังสือที่ผมเขียนขายเช่น การปลูกไม้สักเพื่อการค้า ไม้สะเดาเทียม ต้นไม้ยาน่ารู้(เกี่ยวกับสมุนไพร) มีการค้นหาจากชื่อธงชัย เปาอินทร์ หมื่นสี่พันเศษๆ(จำตัวเลขไม่ได้ทั้งหมด แต่หมื่นสี่กว่าๆ)
"เห็นหรือยังว่า พี่ถูกค้นพบในโลกไซเบอร์ ขนาดนี้ถือว่าดังมากเลย เขามีกันแค่ สิบยี่สิบชื่อก็หรูแล้ว" น้องชายคนเดิมพูดเสริมให้กำลังใจ
ตั้งแต่นั้นมา ผมเริ่มเปิดอินทอร์เนทดูความเคลื่อนไหว ปลื้มๆอยู่นิดๆละครับ กลับบ้านก็เล่าให้ลูกเมียฟังด้วยความตื่นเต้น และเล่าให้ลูกๆฟังว่า หลังเกษียนจะเปิดเว็บไซท์เป็นของตนเอง หลังจากทำนิตยสารท่องเที่ยวชื่อ ทราเวลแอนด์สปอร์ต หมดเงินเก็บของลูกๆไปกว่า 3 ล้านบาทโดยไม่ได้อะไรเลย นอกจากความเสียใจและประทับใจจ๊อจ
ผมโลดแล่นอยู่ในบรรณพิภพมาตั้งแต่ปีพ.ศ.2536 จนถึงวันที่เปิดเว็บไซท์หลังเกษียนราชการแล้ว โดยเริ่มเปิดเมื่อ 15-3-2009 ถอดรูปแบบมาจากนิตยสารท่องเที่ยวมาบรรเลงอีกครั้ง เน้นเรื่องท่องเที่ยวทั่วถิ่นไทย(Inbound) ศิลปะ วัฒนะธรรม ประเพณี วิถีชีวิตและความเชื่อ วันเดียวเที่ยวที่ไหนดี ท่องแดนแผ่นดินธรรม Food&Bed คืนป่าสู่แผ่นดิน คนสู่สังคม(มูลนิธิเพื่อเยาวชนและเพื่อผู้สูงอายุ) กรุความคิด ท่องเที่ยวนอกถิ่นไทย(Outbound) นานา..อาชีพ..น่ารู้ เรื่องสั้นเรื่องยาวชาวดง เรื่องสั้นเรื่องยาวของเอื้อยนาง เบ็ดเตล็ด..เกร็ดน่ารู้ หนึ่งภาพ 1,000 คำ ข่าวสังคม..ทองไทยแลนด์ และสัตว์โลกน่ารัก
สถิติผู้เข้าชมเริ่มต้นที่สิบยี่สิบขึ้นมาเรื่อยๆ จนวันหนึ่งถึงเดือนที่ 16-17-18-19 ได้ตัวเลขกลมๆมาดังนี้คือ
15-6-2010 สถิติผู้เข้าชม 186,980 คน Page views 223,049 ครั้ง
15-7-2010 สถิติผู้เข้าชม 207,678 คน Page views 248,439 ครั้ง
16-8-2010 สถิติผู้เข้าชม 230,983 คน Page views 278,608 ครั้ง
15-9-2010 สถิติผู้เข้าชม 264,384 คน Page views 318,924 ครั้ง
เกิดอะไรขึ้นครับ เกิดความแตกต่างจากเมื่อเริ่มต้นเปิดเว็บใหม่ๆ มีผู้เข้ามาดูโฉมหน้า 1 คน แต่เริ่มเปิดอ่านคนละหลายครั้ง นั่นหมายความว่า เข้ามาคนหนึ่งแต่เปิดอ่านหลายเรื่อง
สรุปสถิติให้เห็นได้จะจะดังนี้คือ
ระหว่างเดือนที่ 6 ถึงเดือนที่ 7 มีสถิติผู้เข้าชม 20,698 คน(207,678-186,980) เพิ่มขึ้น11.07% เฉลี่ยสถิติผู้เข้าชมวันละ 689.93 คน แต่มีผู้อ่าน 25,390 ครั้ง(248,439- 223,045) เพิ่มขึ้น 11.38% เฉลี่ยมีผู้เข้าอ่านวันละ 846.33 ครั้ง
ระหว่างเดือนที่ 7 ถึงเดือนที่ 8 มีสถิติผู้เข้าชม 23,305 คน(278,608-248,439) เพิ่มขึ้น 11.22% เฉลี่ยสถิติผู้เข้าชมวันละ 776.83 คน แต่มีผู้อ่าน 30,169 ครั้ง(248,439-223,049 ) เพิ่มขึ้น 12.14% เฉลี่ยผู้อ่านวันละ 1,005.63 ครั้ง
ระหว่างเดือนที่ 8 ถึงเดือนที่ 9 มีสถิติผู้เข้าชม 33,401 คน(264,384-230,983) เพิ่มขึ้น 14.46% เฉลี่ยสถิติผู้เข้าชมวันละ 1,113.37 คน แต่มีผู้อ่าน 40,316 ครั้ง(318,924-278,608) เพิ่มขึ้น 14.47%) เฉลี่ยมีผู้อ่านวันละ 1,343.87 ครั้ง
สิ่งที่ผมรู้สึกได้คือ มีคนรู้จักเว็บทองไทยแลนด์มากขึ้น บางคนพบกันเพราะว่าพบผมในเว็บแล้วจึงเม้นท์เข้ามาบ้าง พบตัวตนกันบนถนนบ้าง จึงได้รู้ว่า เขาค้นหาแหล่งท่องเที่ยว แล้วเรื่องท่องเที่ยวที่เขียนในทองไทยแลนด์ไปโผล่โชว์โฉมกับเขาด้วย บางคนเดินไปเที่ยวตามลายแทงในเว็บนี้แล้วกลับมาเม้นท์ว่า ไปมาแล้ว สวยจริงๆอย่างที่เล่ามา แสดงว่าเว็บนี้เสนอแต่ความจริง ดีก็ว่าดี สวยก็ว่าสวย เพราะว่า ไม่มีใครมาจ้างไปเขียนสักราย มีแค่การเชิญไปเขียนกับกลุ่มสื่อมวลชน
ครั้นไปชิมอาหารว่าร้านไหนอร่อย สะอาด ราคาคุ้มกับที่ได้กิน ไปกันตามลายแทงก็เม้นท์กลับว่า ไปมาแล้วอร่อยจริงๆ ไม่อร่อยแล้วโม้ก็เสียชื่อลุงดำ คำโต นักชิมตายเลย หลายเรื่องเด็กๆนักเรียนค้นข้อมูลไปทำรายงาน บางคนก็เก็บภาพจากเว็บไปใช้งาน บางเว็บก็คัดลอกไปลงในเว็บหรือบล็อกของตนเอง แต่ก็ขอขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาเอาไปใช้ประโยชน์ เผยแพร่ต่อ และยังอุตสาห์ ลงไว้ด้วยว่า ได้มาจาก เว็บทองไทยแลนด์ ก็รู้สึกดีใจแลรู้สึกขอบคุณที่เชื่อถือ
มีผู้อ่านเม้นท์ชมมาก็หลายเรื่อง ด่าเข้ามาก็มี เพราะว่า ธงชัย เปาอินทร์ อดีตผู้อำนวยการส่วนผลิตสื่อ กรมป่าไม้ และข้าราชการพลเรือนดีเด่นคนที่ 3 ของกรมป่าไม้ปีพ.ศ.2527 ซึ่งตลอดชีวิตการรับราชการ 2516-2551 ไม่เคยถูกร้องเรียน ไม่เคยถูกตั้งกรรมการสอบข้อเท็จจริงหรือสอบสวน แต่เคยเป็นประธานกรรมการสอบข้อเท็จจริงหลายคดี
อ้อ..36 ปีไม่เคยถือกระเช้าไปอวยพรใครเลย
ผู้เขียนหนังสือขายหลายเล่ม และเป็นนักเขียนอิสระในสื่อสิ่งพิมพ์มาแล้วหลายฉบับ นอกจากนี้ด้านสังคมยังเป็น
กรรมการและเลขานุการมูลนิธิ(สมเพิ่ม กิตตินันท์) เพื่อส่งเสริมการศึกษาของเยาวชนแบบต่อเนื่องตั้งแต่อนุบาล-ปริญญาตรี
กรรมการและเลขานุการมูลนิธิ(เฮียะ เปาอินทร์) เพื่อบำนาญประชาชนผู้สูงอายุ ซึ่งเป็นต้นแบบบำนาญประชาชนคนดอยมาก่อนใครๆ
กรรมการและประชาสัมพันธ์ มูลนิธิเปาอินทร์ และสมาคมศิษย์เก่าสุทธาประมุข
วันนี้ ธงชัย เปาอินทร์ ยังต้องรักษาภาพพจน์ที่ดีเด่นดังเอาไว้ให้คงอยู่ได้อย่างทระนง ตราบชีวิตจะหาไม่
ภูมิใจที่แม้จะแก่ถึง 62 ปีแล้ว แต่ก็ยังมีจิตใจใฝ่หาความรู้และเทคโนโลยี่เสมอ
3 G มาเมื่อไร ก็คงได้อวดศักดาคนแก่อีกละครับ
จะขอแก่อย่างมะพร้าวห้าวน่ะ ได้ไหม ? จะขอให้ "เรียกพี่ได้ไหม"......ฮา!!(เพลงโปรด)
ไปจันทบุรีมาประทับใจเพื่อนผู้อาวุโสน้อยกว่า 3 ปี แต่มีน้ำใจไมตรีเหลือหลายให้เกียรติเกินพิกัด เรียกผมว่า..อาจารย์ ..ฮื่ย..เปลี่ยนเป็นเรียกพี่ได้ไหม ขอบคุณ คุณโศจิ บำรุงกิจ เจ้าของ แทแรสทัวร์ ที่กรุณาไปรอต้อนรับถึงศาลากลางจังหวัดนะครับ
ปล.ได้รับเมลล์จากคุณจำรัส เซ็นนิล คนดังทางคลื่นเสียง ผู้อ่านข่าวเช้า 7 โมง สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทสไทย ส่งมาให้ เกิดกำลังใจครับ จึงเอามาลงไว้เป็นหลักฐาน อิอิ